Οι βουλευτές
της κυβέρνησης δεν ήθελαν τα νέα μέτρα, θρηνούν για την απώλεια της ‘αριστερής’
τους ταυτότητας και βρίσκουν ένα κάρο φθηνές δικαιολογίες για να δικαιολογήσουν
την αναγκαιότητα της νέας αφαίμαξης. Είναι τέτοιος ο παραλογισμός στον οποίο
έχουν περιέλθει που έχουν φτάσει στο σημείο να πιστεύουν ότι από τα νέα μέτρα
θα πληγούν μόνο οι ‘’προνομιούχοι’’ που τολμούν ακόμα να καπνίζουν και να πίνουν
καφέ...Η συμπολίτευση τα έχει πλήρως χαμένα, κανείς υπουργός δεν έχει να
παρουσιάσει κάτι θετικό και αυτό το κυβερνητικό συνονθύλευμα προσπαθεί
απεγνωσμένα να κρατηθεί με κάθε τρόπο στην εξουσία: Αφενός συνεχίζει να
κοροϊδεύει και να εξαπατά τους πολίτες παίζοντας με τη νοημοσύνη και την
υπομονή τους, αφετέρου προσπαθεί να τακτοποιήσει όσους ημετέρους μπορεί έτσι
ώστε να δημιουργήσει έναν ‘αριστερό’ μηχανισμό για τις δύσκολες μέρες που
έρχονται.
Βεβαίως, για
να είμαστε δίκαιοι, η τακτοποίηση ημετέρων δεν εμφανίστηκε τώρα. Κάθε κυβέρνηση
χρησιμοποίησε αυτή την τακτική. Δεν είναι ζήτημα κομμάτων και παρατάξεων.
Δυστυχώς είναι ζήτημα νοοτροπίας. Μιας άρρωστης, παρασιτικής νοοτροπίας που δύσκολα
ξεριζώνεται. Μέρος της ίδιας νοοτροπίας είναι – διαχρονικά - ο λαϊκισμός, η δημαγωγία και ο πολιτικός
ομοραλισμός. Πάνω σε όλο αυτό το μείγμα επένδυσε προεκλογικά ο κ. Τσίπρας
και οι ‘αριστεροί του σύντροφοι’ και φτάσαμε σήμερα να έχουμε μια κυβέρνηση
πλήρως ανίκανη, η οποία όταν φύγει – αργά ή γρήγορα – θα έχει αφήσει τη χώρα
και τους πολίτες σε πολύ χειρότερο σημείο απ’ ότι πριν. Ενδεχομένως κάποιοι να
πιστεύουν ότι κάτι θα μπορέσει να σωθεί όταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μπουν στο
χρονοντούλαπο της πολιτικής ιστορίας, όμως καλό θα είναι να κρατάμε μικρό
καλάθι. Γιατί η ζημιά που έγινε σε τόσο μικρό διάστημα δύσκολα θα διορθωθεί. Καλές
οι ελπίδες, όμως η πραγματικότητα δείχνει ότι σε όλους τους τομείς κυριαρχεί η
παρακμή, η αναποτελεσματικότητα, η ανικανότητα και η χυδαιότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ
φάνταζε στα μάτια του κόσμου ως κάτι νέο, ελπιδοφόρο που θα συντρίψει το παλιό
και θα προχωρήσει μπροστά για το καλό της πατρίδας. Όλοι έλεγαν προεκλογικά ‘τα
μισά να κάνει, ικανοποιημένοι είμαστε’. Όχι μόνο τα μισά δεν έκανε, όχι μόνο
δεν κόμισε κάτι διαφορετικό, αλλά πήρε και γιγάντωσε όλες τις στρεβλώσεις του
παρελθόντος. Με σημαία τον κομπλεξισμό, την
‘αριστερή μαγκιά’ και την απουσία
οποιουδήποτε σχεδίου, αποδείχθηκε χειρότερος όλων των προηγούμενων και το μόνο
που κατάφερε - γιατί περί κατορθώματος πρόκειται αναμφίβολα - είναι να λερώσει
το όνομα της Αριστεράς. Από το ‘’αυτή η Βουλή και αυτή η κυβέρνηση δεν
πρόκειται να ψηφίσουν νέο Μνημόνιο’’, φτάσαμε στο ‘’ναι σε όλα’’. Και μπορεί
διαχρονικά οι κυβερνώντες να ποντάρουν στην μνήνη χρυσόψαρου του ελληνικού
λαού, όμως οι εποχές έχουν αλλάξει και το κουτόχορτο τελείωσε.
Παρόλα αυτά
όμως, η κυβέρνηση συνεχίζει να υποκρίνεται. Αντί να ζητήσει συγγνώμη και να
παραιτηθεί μιλά για ‘αυταπάτες’. Αντί να παραιτηθεί η κυβέρνηση και ο
Πρωθυπουργός για τα χειρότερα μέτρα και τους ‘κόφτες’ που έφεραν αλλά και για
την πλήρη υποταγή στην οποία οδήγησαν τη χώρα, πανηγυρίζουν για τις καλύτερες
μέρες που ήρθαν... Οι καλύτερες μέρες
ήρθαν, αλλά μόνο γι’ αυτούς και για όλους τους συγγενείς και φίλους που έχουν
τακτοποιήσει είτε στο κράτος, είτε στις ΜΚΟ είτε στα hotspots…Για τη χώρα και τους πολίτες θα
αργήσουν πολύ να έρθουν, και το χειρότερο όλων είναι ότι πλέον έχουμε
συμβιβαστεί με την εξαθλίωση, με την κατάθλιψη, με τον πολιτικό αμοραλισμό τους
και θεωρούμε ως μονόδρομο όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και διαλύουν τις
ζωές μας. Μόνο όταν όλοι μαζί αντιληφθούμε τη δύναμή μας μπορεί να αντιστραφεί
η κατάσταση. Μέχρι τότε, θερμούς χαιρετισμούς σε όσους έστηναν στο Σύνταγμα
χορούς για να γιορτάσουν το ‘ΟΧΙ’ του δημοψηφίσματος. Το γεγονός ότι το ‘ΟΧΙ’
μετατράπηκε σε κόφτη, μικρή σημασία έχει...
