Ο Κασσελάκης λοιπόν επιβεβαίωσε τα προγνωστικά του πρώτου γύρου και είναι από χθες ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν ειπωθεί πολλά τα οποία δεν μπορούν να αποδειχθούν ούτως ή άλλως: Ότι ήρθε φυτευτός από την Αμερική, ότι του έδωσε το δαχτυλίδι ο Τσίπρας με σκοπό να εκδικηθεί παλιούς συντρόφους και να διαλύσει το κόμμα και άλλα πολλά. Αυτό που δεν έχει αναλυθεί επαρκώς και για εμένα είναι ο τρόπος με τον οποίο κέρδισε. Και πιστεύω ότι είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και κρίσιμο, να ερευνήσει κανείς τα αίτια της πλήρους επικράτησης της πολιτικής επικοινωνίας και της εικόνας.
Ο Κασσελάκης από το πουθενά ήρθε και κέρδισε στις προεδρικές εκλογές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό από μόνο του σαν γεγονός είναι πρωτοφανές. Και μάλιστα επικράτησε με στοχευμένη επικοινωνιακή καμπάνια μέσα σε διάστημα περίπου ενός μήνα. Χωρίς ουσιαστικό πολιτικό μήνυμα, με πολλές σκιές γύρω από τους σκοπούς και το παρελθόν του, κατάφερε να δώσει χρώμα σε μια άχρωμη εσωκομματική διαδικασία και να επικρατήσει με σχετική άνεση απέναντι σε "παραδοσιακούς" παίκτες του ΣΥΡΙΖΑ. Κατάφερε να συζητιέται η υποψηφιότητά του από όλους χωρίς να γνωρίζουν το παραμικρό για εκείνον.
Επένδυσε στην εικόνα, στα social media και στα εύπεπτα πολιτικά μηνύματα. Πόνταρε στα τσιτατα, στον εύκολο λαϊκισμό και στην ελαφρότητα των πολιτικών θέσεων. Στα μάτια πολλών, είναι ένας πολιτικός που ακουμπάει στις παρυφές του φιλελευθερισμού. Παρόλα αυτά, κατάφερε να κερδίσει στις προεδρικές εκλογές ενός κόμματος της αριστεράς.
Τι μας δείχνει αυτό; Αφενός την αποτυχία της πολιτικής, όπως την ξέραμε τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα. Για την εκλογή Κασσελάκη δεν χρειάστηκε κάποια πολιτική πλατφόρμα, ούτε ιδιαίτερη προετοιμασία και κινητοποίηση. Αρκούσε το Τικ Τοκ, το Facebook και ο Πολάκης. Και προτού σπεύσουμε να δαινομονοποιήσουμε τα πάντα ή να τα υποτιμήσουμε, ας σκεφτούμε ότι υπάρχει μια μεγάλη μάζα του εκλογικού σώματος που ούτε για πολιτικά μηνύματα ενδιαφέρεται, ούτε για debates ούτε για πολιτικές αξίες. Ίσως να τα έχει βαρεθεί και όλα αυτά για πολλούς και διάφορους λόγους. Απλώς επιθυμεί ένα νέο πρόσωπο να πάει κόντρα στους πολιτικούς δεινόσαυρους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν γνωρίζω τι μέλλον μπορεί να έχει. Πιστεύω πως είναι αρκετά πιθανή μια διάσπαση. Αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικότερο. Η επικράτηση του Κασσελάκη με τον τρόπο που ήρθε, είναι εξαιρετικά πιθανό να οδηγήσει σε παρόμοιες υποψηφιότητες και στα υπόλοιπα κόμματα στο άμεσο μέλλον. Σε υποψηφιότητες που θα ποντάρουν με όρους επικοινωνίας να διεισδύσουν σε όλο το φάσμα του εκλογικού σώματος και να έχουν έναν χαρακτήρα πολυσυλλεκτικό με μη ξεκάθαρες πολιτικές τοποθετήσεις. Έναν χαρακτήρα που θα λέει αυτά που θέλει να ακούσει ο κόσμος χωρίς να είναι απαραίτητα υλοποιήσημα.
Εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, θα πρέπει και όλοι οι παροικούντες του κομματικού συστήματος, να μελετήσουν προσεκτικά την εκλογή Κασσελάκη και να προσπαθήσουν να εξηγήσουν τους λόγους της επικράτησής του. Χωρίς υπερβολές και απαξίωση. Πλέον υπάρχει ένας νέος παίκτης στο κομματικό σύστημα και οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές. Ένας νέος παίκτης που μπορεί να πείσει τους ψηφοφόρους ότι μπορεί να ασκηθεί και πολιτική χωρίς πολιτικούς...Δεν πάει πολύς καιρός από τότε απάντησε σ αυτό το ερώτημα ο Τραμπ...
