Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ DEBATE ΤΩΝ 2

Πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα η πολυσυζητημένη τηλεοπτική «μονομαχία» μεταξύ του πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ Κώστα Καραμανλή και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου. Οι δύο αρχηγοί τοποθετήθηκαν στα κοινωνικά θέματα, την τα ζητήματα του κράτους, του περιβάλλοντος, της εξωτερικής πολιτικής και της οικονομίας. Αναμφίβολα, ο κ. Καραμανλής περίμενε πως στο debate θα μπορούσε να ανατρέψει την άσχημη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για το κόμμα του. Όντας όμως νευρικός, αγχωμένος και ιδιαίτερα επιθετικός με τον κ. Παπανδρέου, προσπάθησε να διασώσει ό,τι μπορούσε από την προσωπική του στρατηγική που είναι ότι εκπροσωπεί την υπεύθυνη στάση απέναντι στα προβλήματα της χώρας, έναντι της ανευθυνότητας και του λαϊκισμού του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Καραμανλής επικέντρωσε όλη την προσπάθειά του στην εξυπηρέτηση του βασικού του στόχου: να πείσει ότι όσα λέει ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ για την οικονομία είναι αναξιόπιστα, διότι δεν προσδιορίζουν από πού θα αντλήσουν τους απαιτούμενους πόρους. Γι' αυτό χρησιμοποίησε πολλές φορές τους χαρακτηρισμούς «εκθέσεις ιδεών» και «λόγια του αέρα» για το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Όμως, ο ίδιος βρέθηκε σε αδυναμία να δικαιολογήσει γιατί οι δικές του κυβερνήσεις των τελευταίων πεντέμισι ετών διόγκωσαν το έλλειμμα και το χρέος και δεν περιόρισαν την κρατική σπατάλη.

Ο κ. Καραμανλής εμφανίστηκε να αντιπολιτεύεται τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, στις οποίες καταλόγισε όλη την ευθύνη για τα χάλια της οικονομίας. Μάλιστα, στην προσπάθειά του να απολογηθεί για σκάνδαλα της δικής του περιόδου (Βατοπέδιο, Siemens), αναφέρθηκε σε σκάνδαλα προ δεκαετίας (Χρηματιστήριο, Κτηματολόγιο), έχοντας ως εμφανή επιδίωξη να αφυπνίσει τον κομματικό πατριωτισμό ψηφοφόρων της Ν.Δ. που παραμένουν αναποφάσιστοι ή έχουν «μεταναστεύσει» στην κάλπη του ΠΑΣΟΚ ή του ΛΑΟΣ. Πρώτος στόχος για τον κ. Καραμανλή ήταν και είναι να συσπειρώσει ξανά τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. Σχετικά με τον ΛΑ.Ο.Σ, ο Πρωθυπουργός το χαρακτήρισε άκρο, και αυτή είναι η τακτική που έχει η Ν.Δ για να περιορίσει τη διασπορά προς τα δεξιά της. Μην ξεχνάμε και αυτό που υποστηρίζουν πολλά στελέχη της Ν.Δ, ότι δηλαδή κάθε ψήφος στον Καρατζαφέρη είναι ψήφος προς τον Παπανδρέου.

Αντιθέτως, ο κ. Παπανδρέου μίλησε περισσότερο για το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, επιδιώκοντας να μεταδώσει στους τηλεθεατές την πεποίθησή του ότι θα κληθεί να το εφαρμόσει ως πρωθυπουργός. Απέφυγε να γίνει συγκεκριμένος στην οικονομική πολιτική, για την οποία τον προκαλούσε συνεχώς ο νυν πρωθυπουργός. Επανέλαβε, πάντως, ότι θα προχωρήσει σε περαιτέρω συνενώσεις ασφαλιστικών Ταμείων και μίλησε για «βασική σύνταξη, δίκαιη για όλους». Επανέλαβε τη δέσμευση ότι η κυβέρνησή του θα φτιάξει ενιαία φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα. Σχετικά με την άποψη ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει σαφές πρόγραμμα και δεν μπορεί να βρει τα λεφτά που θα χρειαστούν για τα μέτρα που έχει εξαγγείλει, τα στελέχη και οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ τονίζουν ότι φοβούνται πως τα οικονομικά νούμερα που έχει δώσει η Ν.Δ για το έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και για την ανεργία δεν είναι τα πραγματικά. Για τον λόγο αυτό αποφεύγουν στο ΠΑΣΟΚ να μιλήσουν με πολύ συγκεκριμένα νούμερα.

Αυτό που έδειξε το debate είναι ότι ξέραμε ως τώρα: ο κ. Καραμανλής έμεινε πιστός στην έως τώρα στρατηγική του. Εμφανίστηκε ως ο υπεύθυνος πολιτικός που λέει «σκληρές αλήθειες» και δεν διστάζει να προαναγγέλλει ότι, αν επανεκλεγεί, θα πάρει «δυσάρεστα μέτρα» για να «νοικοκυρέψει» την οικονομία, σε αντίθεση με τον αντίπαλό του, που «λέει μόνο ευχάριστα λόγια και εκθέσεις ιδεών». Ο κ. Παπανδρέου είχε βασικό μέλημα να μεταδώσει έναν τόνο αισιοδοξίας στους ακροατές του, λέγοντας «ξέρουμε πού θα βρούμε τα λεφτά» και διαβεβαιώνοντας ότι αυτά θα πάνε στην υγεία και στην παιδεία και «όχι σε κομματικές προσλήψεις». Η αλήθεια είναι ότι οι πολίτες έχουν βαρεθεί την ευλαβική προσήλωση των πολιτικών στην ευημερία των αριθμών και περιμένουν από όποιο κόμμα επικρατήσει να κοιτάξει τα πραγματικά τους προβλήματα.

Στα περίπου 80 λεπτά που κράτησε η αντιπαράθεση των δύο πολιτικών αρχηγών, ήταν εμφανές όπως ειπώθηκε και παραπάνω, ότι ο κ. Καραμανλής απευθυνόταν πρωτίστως στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, προσπαθώντας μέσα από τις προσωπικές επιθέσεις και κυρίως με επιχειρήματα που άγγιζαν τον σκληρό πυρήνα της παράταξής του, να τους ‘επαναντλήσει’ από τη μεγάλη δεξαμενή των αναποφάσιστων. Δεν είναι τυχαίο ότι επανέφερε στο προσκήνιο τα Ίμια και την υπόθεση Οτσαλάν, το σχέδιο Ανάν και την υπόθεση του Χρηματιστηρίου, θέματα που απευθύνονταν ευθέως στο θυμικό των ψηφοφόρων της Ν.Δ.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, κατάφερε να παρουσιάσει τις βασικές γραμμές της προγραμματικής του πρότασης. Με την άνεση που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις και τη διαφαινόμενη αυτοδυναμία, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διεύρυνε συνειδητά το ακροατήριό του, απευθυνόμενος σε σκεπτόμενους πολίτες που δεν κινούνται αναγκαστικά στον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Στόχος του ήταν να καταδείξει ότι έχει όραμα και σχέδιο για τη χώρα, και μπορεί να της δώσει ελπίδα και προοπτική, σε αντίθεση «με τον κατήφορο και την παρακμή», όπως πολλές φορές ανέφερε, στην οποία την έχει καταδικάσει η Νέα Δημοκρατία

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

ΣΕΝΑΡΙΑ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τις δημοσκοπήσεις και το κλίμα που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία, το μοναδικό ερώτημα που ζητά απάντηση από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, είναι η αυτοδυναμία ή μη του ΠΑΣΟΚ. Αξίζει να αναφερθεί, ότι οι ερχόμενες εκλογές είναι η δεύτερη αναμέτρηση η οποία θα διεξαχθεί με τον εκλογικό νόμο Σκανδαλίδη και στον οποίο προβλέπεται «μπόνους» 40 εδρών υπέρ του πρώτου κόμματος. Οι υπόλοιπες 260 έδρες μοιράζονται κατά απόλυτα αναλογικό τρόπο σε όλα τα κόμματα που ξεπερνούν το 3%, το οποίο συνιστά το όριο για την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των σχηματισμών που συμμετέχουν στις εκλογές. Οι ρυθμίσεις αυτές οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι το κόμμα που καταλαμβάνει την πρώτη θέση εξασφαλίζει, έστω οριακά, την πολυπόθητη πλειοψηφία των 151 εδρών που απαιτείται για τον σχηματισμό μονοκομματικής κυβέρνησης, εφόσον αποσπάσει στην κάλπη εκλογικό ποσοστό 41,5%.

Το ποσοστό αυτό, ωστόσο, μπορεί να υποχωρήσει ως και στο 39%, εφόσον μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων επιλέξει τους μικρότερους σχηματισμούς που θα συμμετάσχουν στην αναμέτρηση και δεν θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν το πολυπόθητο 3% για είσοδο στη Βουλή.
Αυτές οι ψήφοι αποτελούν τον μοναδικό αποφασιστικό παράγοντα για τη διακύμανση του «πήχη αυτοδυναμίας», ο οποίος χαμηλώνει όσο αυξάνονται αθροιστικά οι επιδόσεις των «εξωκοινοβουλευτικών» σχηματισμών. Επίσης, σημαντικότατος παράγοντας επίτευξης ή μη της αυτοδυναμίας, αποτελεί ο αριθμός των κομμάτων που θα καταφέρουν να μπουν στη Βουλή. Αντιθέτως, δεν διαδραματίζει κανέναν απολύτως ρόλο η απόσταση που θα χωρίζει το πρώτο από το δεύτερο κόμμα.

Έτσι, αν τα κόμματα που μείνουν εκτός Βουλής συγκεντρώσουν αθροιστικά ποσοστό κοντά στο 2,5%, τότε για να επιτευχθεί ο στόχος της αυτοδυναμίας το πρώτο κόμμα θα πρέπει να καταγράψει εκλογική δύναμη που να υπερβαίνει πανελλαδικά το 41,5%, όπως συνέβη με την απερχόμενη πλειοψηφία, η οποία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 εξέλεξε 152 βουλευτές με ποσοστό 41,84%. Η είσοδος ή μη στη Βουλή, για παράδειγμα, των Οικολόγων-Πρασίνων, που στις Ευρωπαϊκές Εκλογές του περασμένου Ιουνίου έφθασαν το 3,49%, ίσως αποδειχθεί καθοριστική για την αυτοδυναμία, καθώς μπορεί να αφαιρέσει ή να προσθέσει, αναλόγως, τρεις ή τέσσερις έδρες στο πρώτο κόμμα.

Ακόμη πιο ευοίωνες είναι οι προοπτικές για την επίτευξη αυτοδυναμίας εφόσον χρειαστεί να γίνουν επαναληπτικές εκλογές, καθώς σε αυτή την αναμέτρηση θα εφαρμοστεί ο «νόμος Παυλόπουλου». Η μόνη ουσιώδης διαφορά του με τον ισχύοντα νόμο είναι η αύξηση από 40 σε 50 των εδρών που δίνονται ως «μπόνους» υπέρ του πρώτου κόμματος. Με την αλλαγή αυτή το πρώτο κόμμα εξασφαλίζει με το ίδιο ακριβώς ποσοστό επιπλέον πέντε ή έξι έδρες, οι οποίες αφαιρούνται από τα υπόλοιπα κόμματα και κυρίως από το δεύτερο.

Η άποψη που κυριαρχεί, είναι ότι η χώρα χρειάζεται αυτοδύναμη κυβέρνηση. Οι πολίτες δεν επιθυμούν εκ νέου προσφυγή στις κάλπες σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας. Θέλουν άμεσα μέτρα για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, της ακρίβειας, των καρτέλ, θέλουν καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, πάταξη της ρουσφετολογικής πολιτικής, θέλουν ένα αξιόπιστο και πρότυπο σύστημα υγείας, θέλουν αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, θέλουν να μπει ένα φρένο στην όλο και διογκούμενη γραφειοκρατία, θέλουν μια περήφανη και δυναμική εξωτερική πολιτική και πάρα πολλά άλλα. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, οι ανάγκες της κοινωνίας είναι πολλές και απολύτως δικαιολογημένες. Κάποια πράγματα τα οποία στις άλλες χώρες θεωρούνται αυτονόητα, στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες ψάχνουμε τις λύσεις. Οι λύσεις, όσο και αν όλα μας τα παρουσιάζουν βουνό, δεν είναι τόσο δύσκολες. Το παν είναι η αποφασιστικότητα και η πολιτική βούληση. Ο κόσμος λοιπόν, φαίνεται πως θα δώσει στο ΠΑΣΟΚ την αυτοδυναμία για την οποία έχει γίνει τόσος λόγος. Από την 5η Οκτωβρίου και μετά καλείται το ΠΑΣΟΚ να αποδείξει στους πολίτες ότι άξιζε αυτή την αυτοδυναμία.

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗ ΔΕΘ

Το σχέδιο των 100 πρώτων ημερών της διακυβέρνησης του για την ανάταξη της οικονομίας και του κράτους παρουσίασε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, κατά την ομιλία του προς τους παραγωγικούς φορείς της χώρας, στην 74η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ενώ αναφέρθηκε στις προγραμματικές δεσμεύσεις του Κινήματος με άξονες τους πέντε Εθνικούς Στόχους.

«Η χώρα χρειάζεται ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ. Η Οικονομία χρειάζεται ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ. Οι ΠΟΛΙΤΕΣ χρειάζονται ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.

Αποφάσεις - όχι προφάσεις που επιχειρούν να δικαιολογήσουν τα σημερινά αδιέξοδα της χώρας.

Αποφάσεις για το συνολικό συμφέρον της πατρίδας. Για ένα κράτος ευνομίας, ισχύος του δικαίου, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Για μια δυναμική παρουσία στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.

Είμαι έτοιμος να πάρω αυτές τις αποφάσεις. Να αλλάξουμε μαζί τα πράγματα στην χώρα» τόνισε ο Γιώργος Α. Παπανδρέου και εξέφρασε την πεποίθηση του ότι με συλλογική προσπάθεια η χώρα μπορεί να βγει από αυτή τη συνολική κρίση και η οικονομία μπορεί να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης και να παράγει νέο πλούτο, που θα μοιράζεται δίκαια

Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου έθεσε το πολιτικό διακύβευμα αυτής της εκλογικής μάχης, υπογραμμίζοντας ότι σήμερα συγκρούονται δύο διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις για τη χώρα μας και την πολιτική. Μία αντίληψη που μιλά για περικοπές - και μία που μιλά για επενδύσεις. Μία που μιλά για συρρίκνωση, και μία για επενδύσεις. Το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα αστείρευτων δυνατοτήτων, και έχει αποδείξει ότι ξέρει να τις αξιοποιεί για το καλό της χώρας.

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέλυσε εκτενώς ένα άμεσο σχέδιο 100 πρώτων ημερών για την στήριξη της αγοράς, την ενίσχυση των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων, του περιορισμού της κρατικής σπατάλης με στόχο να κρατηθεί ζωντανή η αγορά και δοθεί ζωή στην πραγματική οικονομία, προκειμένου να δημιουργηθεί η βάση για το επόμενο απαιτούμενο βήμα, αυτό της πράσινης ανάπτυξης με ριζική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο παράγουμε πλούτο.

Το σχέδιο εξόδου από την οικονομική κρίση αναφέρεται σε τέσσερις βασικούς άξονες:

Στήριξη του εισοδήματος για λόγους κοινωνικής συνοχής και ενίσχυσης της ζήτησης στην οικονομία, με αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, ένα έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης, μέτρα προστασίας των δανειοληπτών και των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, καταπολέμηση της ακρίβειας, πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ για ένα χρόνο, ριζική φορολογική μεταρρύθμιση που προωθεί την αναδιανομή.

    Αναθέρμανση της αγοράς και ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας, με την αύξηση των Δημοσίων Επενδύσεων, μέτρα για ένεση ρευστότητας στην αγορά, αλλαγή του ΤΕΙΡΕΣΙΑ και πρωτοβουλίες για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

      Προστασία και ενίσχυση της απασχόλησης, με την επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για την πρόσληψη νέων ανέργων, αύξηση του επιδόματος ανεργίας, μέτρα για την προστασία των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, προγράμματα κοινωνικής εργασίας.

        Νοικοκύρεμα στα δημόσια οικονομικά με ριζικές τομές για την καταπολέμηση της σπατάλης και την ενίσχυση των φορολογικών εσόδων με πλήρη αναδιάρθρωση της φορολογικής διοίκησης και των μηχανισμών ελέγχου.

          Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου τόνισε ότι το σχέδιο του Κινήματος για την έξοδο από την κρίση είναι σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από τις λύσεις και τις πρακτικές της Ν.Δ, η οποία προτείνει το πάγωμα των μισθών και συντάξεων και την συνεχή φοροεπιδορμή στην μεσαία τάξη. «Τέτοιες πολιτικές οξύνουν και βαθαίνουν την ύφεση και τελικά οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερο δημοσιονομικό πρόβλημα» σημείωσε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

          Στην ομιλία του, ο Γιώργος Α. Παπανδρέου κατέστησε σαφές ότι το σύνολο των μέτρων που προτείνει θα έχει τεθεί σε εφαρμογή εντός των πρώτων 100 ημερών, με αυστηρά χρονοδιαγράμματα και ιεράρχηση προτεραιοτήτων, με την ψήφιση συγκεκριμένων νομοσχεδίων που ταυτόχρονα βάζουν τα θεμέλια για την ανασυγκρότηση της χώρας, την επάνοδο σε ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής. «Μέσα στο πρώτο τρίμηνο, θα κατατεθεί στη Βουλή και στην ΕΕ ένα νέο τριετές αξιόπιστο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που θα στοχεύει στην ανάκτηση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης της οικονομίας και τη δημοσιονομική ανασυγκρότηση» είπε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ

          Παρουσίασε τα πρώτα νομοσχέδια που θα φέρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στη νέα Βουλή προς ψήφιση:

          1ο νομοσχέδιο για τη στήριξη του πραγματικού εισοδήματος και την αναδιανομή.

          - Με αυξήσεις μισθών και συντάξεων που καλύπτουν τον πληθωρισμό και αναδιανομή του φορολογικού βάρους.

          - Χορήγηση του Έκτακτου Επιδόματος Αλληλεγγύης για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες καθώς και αύξηση της επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες.

          - Φορολόγηση όλων των εισοδημάτων - ανεξαρτήτως πηγής - με μια ενιαία, προοδευτική και δίκαιη φορολογική κλίμακα. Όλοι να προστατεύονται από τον πληθωρισμό και να συνεισφέρουν ανάλογα με την φοροδοτική τους ικανότητα.

          - Τα μερίσματα που διανέμονται σε μετόχους θα φορολογηθούν ακριβώς όπως όλα τα άλλα εισοδήματα, αφού, βέβαια αφαιρεθεί ο φόρος που έχει παρακρατηθεί, για να μην υπάρξει διπλή φορολογία. Έτσι αίρεται η σημερινή αδικία που φορολογεί τα εισοδήματα από εργασία πολύ περισσότερο από το κεφάλαιο.

          - Δεν θα αυξήσουμε τη φορολογία των επιχειρήσεων. Καταργούμε όμως τις χαριστικές φοροαπαλλαγές. Τα κέρδη που παραμένουν στην επιχείρηση φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή - ώστε να γίνουν επενδύσεις και θέσεις εργασίας. Έτσι στηρίζουμε τις επιχειρήσεις και τις παραγωγικές επενδύσεις - αλλά φορολογούμε δίκαια τους μετόχους τους!

          - Αντικαθιστούμε το ΕΤΑΚ που επιβαρύνει τους μικροϊδιοκτήτες με την προοδευτική φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας. Κανείς δεν εξαιρείται - ούτε η Εκκλησία.

          - Επαναφέρουμε το φόρο κληρονομιάς και γονικών παροχών με πιο υψηλό αφορολόγητο. Θέλουμε να προστατεύσουμε τη μικρή ιδιοκτησία που κληρονομείται. Αλλά να φορολογήσουμε σωστά τις μεγάλες περιουσίες που λόγω κληρονομιάς αλλάζουν χέρια.

          Δέσμευσή μας: Κανένα νέο φορολογικό βάρος στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα

          2ο νομοσχέδιο. Προστασία του δανειολήπτη και καταπολέμηση της ακρίβειας.

          Ως κυβέρνηση θα ψηφίσουμε τις προτάσεις μας που απέρριψε η ΝΔ.

          Βάζουμε τέλος στις αθέμιτες χρεώσεις, στους πλειστηριασμούς ακινήτων σε εξευτελιστικές τιμές.

          Δίνουμε δυνατότητα ρύθμισης και σταδιακής απαλλαγής οφειλών σε όσους αποδεδειγμένα αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους.

          Ανακουφίζουμε έτσι χιλιάδες νοικοκυριά από την υπερχρέωση και το υψηλό κόστος που αναγκάζονται να πληρώσουν στις τράπεζες. Για επιτόκια που είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη.

          Θέλουμε τις τράπεζες παραγωγούς ανάπτυξης και όχι κοινωνικής αδικίας.

          Ξεκινάμε μάχη ενάντια στα καρτέλ.

          Αναβαθμίζουμε την Επιτροπή Ανταγωνισμού, μακριά από "κουμπάρους" και τα απαράδεκτα φαινόμενα που ζήσαμε.

          Δημιουργούμε Ειδική Υπηρεσία προληπτικής παρακολούθησης της αγοράς και καταπολέμησης των μονοπωλίων.

          Το κράτος δίνει πρώτο το παράδειγμα με το πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ για ένα χρόνο.

          3ο νομοσχέδιο. Στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων - ρευστότητα στην οικονομία

          Στηρίζουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία.

          Παγώνουμε για ένα χρόνο τις δανειακές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων που πλήττονται από την κρίση.

          Τους δίνουμε τη δυνατότητα αναχρηματοδότησης ληξιπρόθεσμων οφειλών.

          Για να ανασάνει η μικρομεσαία επιχείρηση!

          Παρέχουμε εγγυήσεις απ' ευθείας σε επιχειρήσεις με αντικειμενικά κριτήρια.

          Διοχετεύουμε ρευστότητα στην αγορά μέσω του ΤΕΜΠΜΕ αξιοποιώντας τις παγωμένες εγγυήσεις ύψους 15 δις από το πακέτο ρευστότητας των Τραπεζών.

          Αλλάζουμε τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ για να αντιμετωπίσουμε τα άδικα σημερινά κριτήρια εγγραφής και παραμονής σε αυτόν.

          Δημιουργούμε Ταμείο Αναχρηματοδότησης της Οικονομίας που θα αντλεί κεφάλαια για τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων κλάδων και θα διοχετεύει ρευστότητα κατευθείαν στην αγορά.

          Αντιμετωπίζουμε τη μάστιγα των μεταχρονολογημένων επιταγών μειώνοντας σταδιακά τα χρονικά όρια και τη διάθεση από τις τράπεζες.

          Αυτές είναι επιλογές που διοχετεύουν ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.

          Όχι η επιδότηση των εισαγωγών με τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για τα κλιματιστικά και τα πολυτελή αυτοκίνητα!

          4ο νομοσχέδιο για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και την προώθηση των επενδύσεων.

          Ένας επιχειρηματίας ζητάει δύο βασικά πράγματα: Σταθερό φορολογικό πλαίσιο και απλές διαδικασίες ίδρυσης και λειτουργίας.

          Τα ΚΕΠ είναι επίτευγμα των κυβερνήσεων μας. Ανακούφισαν τον πολίτη. Το ίδιο θα κάνουμε τώρα και για την επιχείρηση. Υπηρεσίες μιας στάσης.

          Θέτουμε ως στόχο να μπορεί να ιδρύεται μια μικρή επιχείρηση ακόμα και αυθημερόν.

          Για να μπορεί κάθε σοβαρός επενδυτής που θέλει να τοποθετήσει τα κεφάλαιά του στον τόπο μας να νιώθει ασφάλεια και σιγουριά.

          Για να πάψει η Ελλάδα να είναι 109η στη διεθνή κατάταξη του δείκτη επιχειρηματικότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας - 9 θέσεις κάτω σε ένα χρόνο!

          Κανένα προϊόν και κανένας τομέας χωρίς ρύθμιση και εποπτεία.

          Ειδικά στο χρηματοοικονομικό σύστημα, ανεξάρτητη, ισχυρή και αποτελεσματική εποπτεία.

          Και τέλος: Ήρθε η ώρα να ανοίξουμε τα κλειστά επαγγέλματα - μετά από κοινωνικό διάλογο.

          5ο νομοσχέδιο για την άμεση αντιμετώπιση της κρίσης στην αγορά εργασίας.

          Η κυβέρνηση υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών όταν με αλχημείες παρουσιάζει μείωση της ανεργίας.

          Η κατάσταση με τις απολύσεις, τις διαθεσιμότητες, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, την ψευτο-απασχόληση με τα «μπλοκάκια» δεν μπορεί να συνεχιστεί.

          Εφαρμόζουμε συγκεκριμένα μέτρα:

          - Άμεση ενίσχυση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας ώστε το οχτάωρο, οι υπερωρίες, η κανονική άδεια και η εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων να ελέγχονται και να εφαρμόζονται.

          - Συγκεκριμένες ρυθμίσεις ώστε να σταματήσει η προσχηματική εκμετάλλευση της κρίσης για μείωση της απασχόλησης και να αναπληρώνεται στο μέγιστο δυνατό βαθμό το εισόδημα των εργαζομένων.

          - Το επίδομα ανεργίας σταδιακά στο 70% του βασικού μισθού.

          - Ριζική αναθεώρηση του καθεστώτος ενοικίασης εργαζομένων που έχει εξελιχθεί σε κοινωνική μάστιγα.

          - Ειδικές ρήτρες ώστε τα δάνεια με εγγύηση Δημοσίου να διοχετευθούν άμεσα στις επιχειρήσεις που διατηρούν ή αυξάνουν τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας. Όχι σε κερδοσκοπικές καταθέσεις.

          - Επανασύνδεση των κινήτρων του επενδυτικού νόμου με δημιουργία θέσεων απασχόλησης.

          - Κίνητρα πρόσληψης νέων με γενναίο πρόγραμμα επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών για νέους για 4 χρόνια.

          Και βέβαια καταργούνται οι κομματικοί εκβιασμοί των STAGE και των άλλων τοποθετήσεων στο δημόσιο.

          Προωθούνται προγράμματα Κοινωνικής Εργασίας στη βάση πραγματικών αναγκών, διαφάνειας και κοινωνικών κριτηρίων.

          Με την ουσιαστική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων για τον καθορισμό των προτεραιοτήτων -- αλλά λαμβάνοντας υπόψη και τη δημοσιονομική δυνατότητα που υπάρχει σήμερα.

          Ειδική αναφορά έκανε στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και στην αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος:

          - Οι φορολογικές υπηρεσίες θα αναδιαμορφωθούν. Όχι κομματικές επιλογές που οδηγούν στη διάλυση των υπηρεσιών.

          - Πλήρης ηλεκτρονική υποστήριξη και διασύνδεση του πληροφοριακού συστήματος, με αυτό των Ταμείων Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλων υπηρεσιών.

          - Κωδικοποίηση και απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας με εύκολη πρόσβαση από τους πολίτες στο διαδίκτυο.

          - Σταθερό φορολογικό πλαίσιο για να μην αιφνιδιάζεται κάθε τόσο ο φορολογούμενος.

          - Δειγματοληπτικός έλεγχος και επαναφορά του point system. Ο έλεγχος των υποθέσεων δεν θα επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των υπηρεσιών.

          - Όλες οι επαγγελματικές συναλλαγές και οι συναλλαγές με εξωχώριες εταιρίες μέσω τραπεζικών λογαριασμών.

          - Κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και ενσωμάτωση των αναγκαίων διατάξεων στη φορολογική νομοθεσία.

          - Βάζουμε τέλος στην πλασματική εμφάνιση χαμηλών κερδών από θυγατρικές πολυεθνικών εταιριών. Αυστηροί κανόνες για τις ενδοομιλικές συναλλαγές.

          - Αυστηροί έλεγχοι στις off shore ακινήτων

          - Μηχανισμός επίλυσης φορολογικών διαφορών.

          - Αποτελεσματικός έλεγχος όλων των περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων.

          Το δεύτερο μέτωπο των 100 πρώτων ημερών είναι η λήψη άμεσων μέτρων αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς, το κράτος και το πολιτικό σύστημα.

          Αναφέρθηκε στα άμεσα μέτρα για την θωράκιση της αυτονομίας της πολιτικής και τη διαφάνεια στον τρόπο με τον οποίο δαπανάται κάθε ευρώ - νέος εκλογικός νόμος, διαφάνεια στη χρηματοδότηση της πολιτικής και στα δημόσια έργα και προμήθειες, αναβάθμιση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, αξιοκρατία στη δημόσια διοίκηση, ενίσχυση του ΑΣΕΠ, αποκατάσταση του εποπτικού ρόλου του κράτους, ριζική αποκέντρωση. Για ένα κράτος που λειτουργεί αποτελεσματικά υπέρ του πολίτη, διασφαλίζοντας τα δικαιώματά του. Δεσμεύτηκε ότι κάθε πολιτική και κάθε ενέργεια του ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση θα διέπεται από: αξιοκρατία, διαφάνεια, ποιότητα, συμμετοχή, αξιολόγηση, λογοδοσία.

          Μεταξύ των πρώτων μέτρων που θα λάβει η κυβέρνηση του Κινήματος για την αυτονομία του πολιτικού συστήματος και την καταπολέμηση της διαφθοράς είναι:

          - Ηλεκτρονική διακυβέρνηση παντού.

          - Όλες οι υποθέσεις των πολιτών μέσω ΚΕΠ. ΚΕΠ παντού. Αυτός είναι ο στόχος.

          - Περιορίζουμε δραστικά τη συνυπογραφή και τη συναρμοδιότητα.

          - Αλλαγή στη σύνθεση των πειθαρχικών συμβουλίων στο δημόσιο, ώστε οι ελεγχόμενοι να μην προέρχονται από την ίδια Υπηρεσία με τους πειθαρχικούς ελεγκτές.

          - Ετήσιος γενικός διαγωνισμός από το ΑΣΕΠ για την πρόσληψη όλων των μόνιμων στελεχών του δημοσίου. Τέρμα στα παραθυράκια. Τέρμα στο κομματικό ρουσφέτι!

          Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε και στις συγκεκριμένες δεσμεύσεις για ένα κοινωνικό κράτος που παρέχει υπηρεσίες ποιότητας στον πολίτη και διασφαλίζει δικαιώματα. Μίλησε για τις προτεραιότητες της επόμενης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στην παιδεία, με τις δεσμεύσεις χρηματοδότησης αλλά και συγκεκριμένων αλλαγών στα σχολεία και τα πανεπιστήμια που αναλαμβάνει, την κάλυψη των σημερινών ελλείψεων και τις σημαντικές τομές στο εθνικό σύστημα υγείας καθώς και τις αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του συστήματος και αξιοπρεπείς συντάξεις.

          Για το σύνολο της τετραετίας ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έθεσε ως αδιαπραγμάτευτο στόχο να δημιουργηθεί νέος πλούτος μέσα από την πράσινη ανάπτυξη, προστιθέμενη αξία στη χώρα, για να μπορέσει να γίνει πράξη ο στόχος της δίκαιης αναδιανομής στη βάση ενός ολοένα και μεγαλύτερου εθνικού εισοδήματος.

          «Ποτέ δεν είπαμε ότι ο δρόμος είναι εύκολος. Είπαμε ότι είναι ο σωστός. Οραματικός, Ρεαλιστικός, αυτονόητος. Και θα τον περπατήσουμε μαζί. Πολλοί νομίζουν ότι την ιστορία γράφουν μόνοι τους οι ηγέτες Δεν είναι έτσι. Μια κοινωνία αλλάζει μόνο όταν όλοι μαζί το προσπαθήσουμε» είπε ο Γιώργος Α. Παπανδρέου καλώντας σε εγερτήριο όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου για να προεδρεύσει και ξαναπρωταγωνιστησει η χώρα.

          Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

          Αναμφίβολα, το κεντρικό μήνυμα της πολιτικής ατζέντας των δύο μεγάλων κομμάτων για τις προσεχείς εκλογές, είναι η έξοδος από τη χρηματοπιστωτική κρίση και οι πολιτικές οι οποίες θα κάνουν την έξοδο αυτή ‘εύκολη’ για τον ελληνικό λαό και την οικονομία της χώρας. Ακούμε συνεχώς από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προτάσεις που αφορούν την οικονομική πολιτική, όπως: για πάγωμα μισθών, φορολόγηση μεγάλης περιουσίας, ΕΤΑΚ, έκτακτες εισφορές, νέο φορολογικό σύστημα, φορολόγηση των κερδών των τραπεζών κτλ. Αδιαμφισβήτητα, η οικονομία έχει ταυτιστεί με την πολιτική, για να μην πούμε ότι την έχει ξεπεράσει κιόλας. Όλα τα επώδυνα μέτρα τα οποία κατά καιρούς λαμβάνονται εις βάρος των συνταξιούχων και των χαμηλόμισθων, λαμβάνονται στο όνομα της ευημερίας των αριθμών. Προκειμένου το έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και ο δημόσιος δανεισμός να μειωθούν. Παρατηρούμε παγκοσμίως τις τελευταίες δεκαετίες μια θεοποίηση της οικονομίας. Αλλά από την άλλη, υπάρχουν και άλλοι τομείς πολιτικής εξίσου σημαντικοί: η υγεία, η παιδεία, η εξωτερική πολιτική, η δημόσια τάξη και η κοινωνική πολιτική. Το κοινωνικό κράτος.

          Η ανεργία είναι η πιο ακραία και άγρια μορφή κοινωνικής αδικίας και πηγή ανισότητας και φτώχιας. Τη στιγμή αυτή, η αγορά εργασίας είναι τελείως απορυθμισμένη και έχει βυθίσει την κοινωνία σε γενικευμένη ανασφάλεια. Οι πολίτες βλέπουν το δικαίωμά τους για μια αξιοπρεπή δουλειά να γίνεται αντικείμενο συναλλαγής και πελατειακών σχέσεων. Βλέπουν την ανυπαρξία οποιασδήποτε συγκροτημένης πολιτικής για τη δημιουργία νέων και καλύτερων θέσεων εργασίας. Για να καταπολεμηθεί η ανεργία, πρέπει να γίνει επένδυση στην ποιότητα και στον άνθρωπο. Σίγουρα, το κράτος από μόνο του δεν μπορεί να καλύψει το έλλειμμα της απασχόλησης. Πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα η στήριξη σε ευάλωτες ομάδες όπως οι νέοι, οι μακροχρόνια άνεργοι, οι ηλικιωμένοι και οι άνεργες γυναίκες.

          Επίσης, όταν κάνουμε λόγο για κοινωνικό κράτος, πρέπει να μιλάμε για εξάλειψη της φτώχιας και για μια δίκαιη κοινωνική ασφάλιση. Η φτώχεια δεν είναι απλώς κοινωνικό φαινόμενο, η φτώχεια ήταν, είναι και θα είναι το πολιτικό πρόβλημα που αντικατοπτρίζει αδυναμίες και ανεπάρκειες του πολιτικού, οικονομικού και διοικητικού μας συστήματος, για την διασφάλιση, σε όλους, ίσων ευκαιριών ένταξης στον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό. Η κοινωνική ασφάλιση αποτελεί δημόσιο κοινωνικό αγαθό που η Πολιτεία οφείλει να διασφαλίζει για κάθε πολίτη. Ο αναδιανεμητικός, καθολικός και δημόσιος χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος αποτελούν τις σταθερές του. Τη βιωσιμότητα και την επάρκειά του πρέπει να την εγγυάται το κράτος.

          Τέλος, μια ακόμη μορφή κοινωνικού κράτους είναι η δημόσια δωρεάν υγεία. Το ΕΣΥ οδεύει προς την πλήρη παρακμή. Μια λύση θα μπορούσε να είναι αφενός η ανατροπή της καταστροφικής πορείας του ΕΣΥ με ταυτόχρονη αύξηση των δαπανών για την υγεία, και αφετέρου η δημιουργία στις πόλεις ολοκληρωμένου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με νέες Μονάδες Οικογενειακής Ιατρικής του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Επιπλέον λύσεις θα ήταν η εφαρμογή μιας σύγχρονης πολιτικής για το φάρμακο, με τη χρήση ενιαίου τύπου μηχανογραφικά ελεγχόμενης συνταγής (για όλα τα Ταμεία), τον περιορισμό της πολυφαρμακίας, και την αντιμετώπιση των ελλείψεων. Η πρόληψη είναι σημαντικότατη για τους βασικότερους παράγοντες που προσδιορίζουν την υγεία: κάπνισμα, διατροφή, άσκηση, αλκοόλ, μόλυνση περιβάλλοντος και τροχαία και εργατικά ατυχήματα. Οι πολίτες θα μπορούσαν να προβαίνουν σε προληπτικές εξετάσεις ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός και να υπάρχουν δωρεάν υποχρεωτικούς εμβολιασμούς σε όλον τον πληθυσμό και σε όλες τις ηλικίες.

          Όπως καταλαβαίνει κανείς, πολλά είναι τα μέτρα, και άλλα πολλά που δεν αναφέρθηκαν για εξοικονόμηση χώρου, που μπορούν να εφαρμοστούν ώστε να έχουμε ως χώρα ένα δίκαιο κοινωνικό κράτος. Σαφώς η οικονομία και η έξοδος από την κρίση είναι ύψιστης σημασίας, αλλά μέτρα σαν τα παραπάνω θα εξισορροπούσαν την ολοφάνερη κοινωνική αδικία, θα αγκάλιαζαν τα ασθενέστερα στρώματα και θα δημιουργούσαν ένα πλέγμα κοινωνικών υπηρεσιών το οποίο θα ήταν πραγματικά κοντά στον πολίτη. Ο πολίτης θα σεβαστεί το κράτος μόνο όταν το νιώσει δίπλα του. Και αυτό οφείλει να το κάνει πράξη η επόμενη κυβέρνηση του τόπου.

          Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

          ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΣΗΜΙΤΗ

          Η αλήθεια είναι ότι η σημέρινη είδηση για μη συμμετοχή του κ. Σημίτη στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ προκάλεσε αίσθηση. Οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ ίσως είναι λίγο μουδιασμένοι. Ίσως πιστεύουν ότι το Κίνημα μπορεί να μπει σε δεύτερο κύκλο εσωστρέφειας με τις μνήμες από την εκλογική μάχη Παπανδρέου - Βενιζέλου να είναι ακόμα νωπές. Αδιαμφησβήτητα ο κ. Σημίτης υπήρξε ένας πετυχημένος Πρωθυπουργός. Ειδικά την πρώτη 4ετία του έγιναν πάρα πολλά και σημαντικά έργα στη χώρα. Επιτυχία του η είσοδος στο Ευρώ (αν και βιαστική κατά τη γνώμη μου), οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2004, η Αττική Οδός, το Ελ. Βενιζέλος, η Γέφυρου του Ριου και άλλα πολλά. Η δεύτερη 4ετία στιγματίστηκε από την αλματώδη πτώση του Χρηματιστηρίου. Στο μέγα αυτό θέμα, ο τότε Πρωθυπουργός δεν ευθύνεται άμεσα. Έπρεπε όμως, και αυτό ήταν τεράστιο λάθος του, να μην προτρέπει τον κόσμο να αγοράσει μετοχές. Έπρεπε να κρατήσει μια μετριοπάθεια. Σαφώς και έπρεπε να έχει πατάξει τη διαφθορά, τα σκάνδαλα τύπου Πόρτο Καρράς. Δεν ξεχνάει εύκολα ο Έλληνας πολίτης το ευχαριστώ που είχε πει στους Αμερικάνους, και την παράδοση του Οτσαλάν. Σε ότι αφορά τα κομματικά, δεν νομίζω ότι οι σύντροφοι του στο ΠΑΣΟΚ έχουν ξεχάσει τον τρόπο με τον οποίο διεκδίκησε στο Συνέδριο του '96 την αρχηγία στο κόμμα. '' Η γίνομαι αρχηγός του κόμματος ή παραιτούμαι από Πρωθυπουργός''...Ούτε την υποχώρησή του το 2004 όπου με τον τρόπο του είπε στον σημερινό Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ''ή αναλαμβάνεις το κόμμα, ή το διαλύουμαι. Εγώ φεύγω''. Και προς τιμήν του ο Παπανδρέου προτίμησε να φορτωθεί μια διαφενόμενη ήττα (η οποία δεν ήταν σε καμία περίπτωση δική του) παρά να οπισθοχωρήσει. Στο σήμερα τώρα, οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξαφνιάστηκαν με το σημερινό γεγονός, να στεναχωρήθηκαν, να μπήκαν σε σκέψεις. Δεν πρέπει όμως αυτό το γεγονός να οδηγήσει στελέχη, μέλη, φίλους και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ στην αποχή από τις ερχόμενες εκλογές. Η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται αν ο Σημίτης από τη μια ή ο Σουφλιάς από την άλλη, θα είναι στα ψηφοδέλτια των 2 κομμάτων. Θέλει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα, θέλει μια αξιόπιστη και δυνατή κυβέρνηση. Στην πολιτική ,με μαθηματική ακρίβεια φτάνει κάποτε το πλήρωμα του χρόνου. Ακόμα και πρώην Πρωθυπουργοί δεν αποτελούν εξαίρεση. Πρόσωπα έρχονται και φεύγουν. Οι πολιτική όμως, τα προβλήματα, οι ανάγκες της κοινωνίας μένουν για πάντα. Και στο κάτω κάτω, καλύτερη είναι η αποχώρηση από τη θέση του Επίτιμου Προέδρου.

          Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

          ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ

          Πολύς λόγος γίνεται από τον κ. Καραμανλή και από Υπουργούς, βουλευτές και στελέχη της ΝΔ για την 'εκβιαστική' κίνηση του ΠΑΣΟΚ να αποφασίσει από τώρα την μη ψήφιση του κ. Παπούλια τον ερχόμενο Μάρτη. Για όλους στη ΝΔ, αυτή ήταν η δικαιολογία τους για την προκήρυξη πρόωρων στις 4 Οκτωβρίου. Κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ για μικροπολιτική, ανευθυνότητα και για καταπάτηση των θεσμών. Η αλήθεια είναι όμως, ότι προέχει το συμφέρον της χώρας και των πολιτών. Η μοναδική ευκαιρία για να αλλάξει σελίδα ο τόπος, πριν την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, ήταν η εκλογή του Προέδρου Δημοκρατίας. Εξ’ άλλου, είναι και η μοναδική ευκαιρία που έχει η εκάστοτε αντιπολίτευση για να προκαλέσει εκλογές. Η αλήθεια είναι ότι κατά τις συζητήσεις στη Ζ’ Αναθεωρητική Βουλή είχε προταθεί, χωρίς όμως να υιοθετηθεί και θεσπιστεί, η απάλειψη της διαδικασίας της Βουλής και της διενέργειας εκλογών εάν δεν τελεσφορήσουν οι τρεις προβλεπόμενες στο άρθρο 32 του Συντάγματος ψηφοφορίες με αυξημένη πλειοψηφία των βουλευτών για την εκλογή του Προέδρου Δημοκρατίας. Όπως προβλέπει η διάταξη του άρθρου 32, η διάλυσης της Βουλής προβλέπεται όταν διαπιστωθεί αδυναμία επίτευξης της αυξημένης πλειοψηφίας σε έναν υποψήφιο. Η συνταγματική διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 32 του Συντάγματος τυπικά δεν παραβιάζεται από την πρόθεση του ΠΑΣΟΚ να προκαλέσει εκλογές το Μάρτιο. Όπως επίσης δεν παραβιάζεται από τον εκάστοτε Πρωθυπουργό το άρθρο 42 παράγραφος 2 που προβλέπει την κυβερνητική διάλυση της Βουλής. Από το 1977 εφαρμόζεται το άρθρο 41 για λόγους που ενίοτε εμπίπτουν στην έννοια του ‘εθνικού θέματος εξαιρετικής σημασίας’ και ενίοτε είναι εντελώς προσχηματικοί. Αν πραγματικά τα πολιτικά κόμματα νοιάζονται τόσο πολύ εσχάτως για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πρέπει να γίνουν πολλά, να έχει πολιτικά εργαλεία στα χέρια του για να είναι ουσιαστικός ο ρόλος του ως ρυθμιστή του πολιτεύματος. Δεν μπορεί να ρυθμίζει το πολίτευμα με την παρουσία του και μόνο, όσο κύρος και αποδοχή και αν διαθέτει. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως ρυθμιστής, δεν παρεμβαίνει παρά σε περιπτώσεις εμφανούς και έντονης δυσλειτουργίας της πολιτείας. Όταν παρεμβαίνει, η παρέμβασή του έχει συμβολικό χαρακτήρα με έμφαση στον εντοπισμό του προκείμενου προβλήματος και της εστίασης της προσοχής των κρατικών λειτουργών και των πολιτών σ' αυτό, όχι την πρόταση συγκεκριμένης λύσης. Έτσι δεν χρειάζεται να παίρνει θέσεις αμφιλεγόμενες που θα μείωναν ενδεχομένως την αποδοχή του από το σύνολο των πολιτών. Για να έχει ουσιαστικό περιεχόμενο ο θεσμός του Προέδρου, ο Πρόεδρος θα μπορούσε να δικαιούται να ζητήσει από την Βουλή την διενέργεια δημοψηφίσματος. Το δημοψήφισμα θα διενεργείται με την έγκριση του αιτήματος του Προέδρου από αυξημένη πλειοψηφία της Βουλής (3/5). Επίσης, θα μπορούσε Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε έκτακτες περιστάσεις να ζητήσει από τον Πρωθυπουργό την επείγουσα σύγκλιση του υπουργικού συμβουλίου, αιτιολογώντας το αίτημά του και προσδιορίζοντας την ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης. Ο πρωθυπουργός θα ανταποκρίνεται εντός τριημέρου στο αίτημα του Προέδρου, και θα τον ενημερώνει προσωπικά αμέσως μετά το πέρας της συνεδρίασης για το αποτέλεσμά της. Το πολιτικό μας σύστημα έχει ανάγκη από έναν ουσιαστικό θεσμό του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, και ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή θα ήταν η απευθείας εκλογή του Προέδρου Δημοκρατίας από το λαό.


          Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

          ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

          Ο Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής στο διάγγελμα που έβγαλε ενώπιον του ελληνικού λαού τόνισε ορθώς ότι ‘ η χώρα βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Είναι λοιπόν η ώρα να συνειδητοποιήσουμε όλοι την πραγματικότητα και να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις. Και αυτό αφορά τόσο την ηγεσία του τόπου όσο και ολόκληρη την κοινωνία’ . Οι 3 προκλήσεις που ανέδειξε ο κ. Καραμανλής ήταν: το νοικοκύρεμα του κράτους και ο αυστηρότερος έλεγχος των δημοσίων δαπανών, ο πόλεμος κατά της φοροδιαφυγής και η θέσπιση διαρθρωτικών μέτρων τα οποία θα λειτουργήσουν μακροπρόθεσμα και θα καταστήσουν την οικονομία νοικοκυρεμένη, ανταγωνιστική και δυναμική. Οι 3 αυτές προκλήσεις πράγματι είναι αναγκαίες αλλά ο κ. Καραμανλής είχε στη διάθεσή του 5 ολόκληρα χρόνια για να πραγματοποιήσει αυτούς τους στόχους. Για τη μη πραγματοποίηση των ανωτέρω, ο κ. Καραμανλής τόνισε ότι το πολιτικό περιβάλλον δεν ήταν το ενδεδειγμένο και επέρριψε ευθύνες στο ΠΑΣΟΚ, και προσωπικά στον κ. Παπανδρέου, για την επιλογή του να μην ψηφίσει το Μάρτιο του 2010 τον Κάρολο Παπούλια για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ουσιαστικά για προκήρυξη πρόωρων εκλογών με αφορμή αυτό το γεγονός.

          Ο κ. Καραμανλής με αυτά που είπε στο διάγγελμά του, κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ για όλα τα κακώς κείμενα. Το κατηγορεί για ανευθυνότητα, εύκολες και ανέξοδες εξαγγελίες και για μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Το ΠΑΣΟΚ όμως τα τελευταία 5 χρόνια βρίσκεται στην αντιπολίτευση και όχι στην κυβέρνηση. Δεν μπορεί να φταίει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ή το ΚΚΕ ή ο ΛΑ.Ο.Σ ή ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α , για την ακυβερνησία στην οποία έχει περιέλθει εδώ και καιρό η χώρα. Ο κ. Καραμανλής είχε άπλετο χρόνο, από το 2004, και άπλετη υποστήριξη και ρεύμα στην κοινωνία, να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις που είχε εξαγγείλει και να κάνει πράξη την πάταξη στη διαφθορά. Το γεγονός ότι τα 5 αυτά χρόνια, προέκυψαν σκάνδαλα όπως οι Κουμπάροι, τα καρτέλ, οι υποκλοπές, τα ομόλογα, το Βατοπαίδι, η Ζίμενς , ο Ζαχόπουλος και άλλα, δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο κ. Καραμανλής και η παράταξή του μόνο κάθαρση δεν έκαναν. Κάθαρση η οποία είχε γίνει η προεκλογική σημαία της Νέας Δημοκρατίας το 2004. Δεν μπορεί να φταίει το ΠΑΣΟΚ για την ύπαρξη αυτών των σκανδάλων.

          Επίσης, ο κ. Καραμανλής μίλησε για δύσκολους και εύκολους δρόμους. Ο δύσκολος δρόμος σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είναι αυτός που υπόσχεται η παράταξή του και ο εύκολος είναι αυτός που προτείνει το ΠΑΣΟΚ. Το σίγουρο είναι ότι η χώρα μας, και δη η οικονομία της, βρίσκονται σε μεγάλο αδιέξοδο. Κάθε δρόμος, εύκολος ή δύσκολος, για να είναι ‘προσβάσιμος’, χρειάζεται πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα. Δυστυχώς για την ελληνική κοινωνία, η ΝΔ δεν έδειξε να τη διαθέτει.

          Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι πρόωρες εκλογές είναι αυτό που χρειαζόταν η χώρα μας αυτή τη στιγμή, μιας και έχουμε εδώ και καιρό περιέλθει σε έντονη προεκλογική περίοδο. Συμφωνώ με τον κ. Καραμανλή ο οποίος είπε ότι το κόμμα που θα κερδίσει χρειάζεται νωπή λαϊκή εντολή, διότι η κατάσταση στη χώρα μας, είναι ένα βήμα από το να θεωρηθεί μη αναστρέψιμη. Οφείλει όμως να πει στον κόσμο για ποιο λόγο πρέπει οι πολίτες να εμπιστευτούν για 3η φορά το κόμμα του μέσα σε 5 χρόνια. Διότι ακόμα και ο πιο καλόπιστος οπαδός της Νέας Δημοκρατίας, θα δυσκολευόταν να γράψει σε μια κόλλα Α4 τα έργα και τις μεταρρυθμίσεις της ΝΔ την τελευταία 5ετία. Η χώρα πλέον χρειάζεται σταθερότητα και οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Τα 2 μεγάλα κόμματα έχουν την ευκαιρία να προβάλλουν στους ψηφοφόρους τα προγράμματά τους. Το ΠΑΣΟΚ όλα δείχνουν ότι θα επικρατήσει στις εκλογές, αλλά όλα τα στελέχη του οφείλουν να γνωρίζουν ότι πλέον ο λαός περιμένει πολλά. Περιμένει σταθερότητα και όχι μεγάλα λόγια. Μόνο μεγάλα έργα και αποφασιστικότητα. Δεν έχει την πολυτέλεια η χώρα μας να χάσει και άλλα χρόνια. Η υπομονή και η ανοχή των πολιτών έχει εξαντληθεί.

          ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ;

            Ο Κασσελάκης λοιπόν επιβεβαίωσε τα προγνωστικά του πρώτου γύρου και είναι από χθες ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν ειπωθεί πολλά τα οποί...