ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΕ ΣΗΨΗ

36 ευρώ. Τόσο αποτιμάται για κάποιους η ζωή ενός ανθρώπου. Είναι αδιανόητο αυτό που συνέβη στο λιμάνι του Πειραιά. Αρχικά είχαμε βιαιη παρεμπόδιση, μετά απόπειρα ανθρωποκτονίας και ακολούθως εγκατάλειψη. Και σαν να μην έφταναν αυτά είχαμε και μια απόπειρα συγκάλυψης όταν τα μεγάφωνα του πλοίου ενημέρωναν τους επιβάτες ότι υπήρξε μια μικρή καθυστέρηση, «χωρίς βεβαίως να  έχει κάποια ευθύνη η εταιρεία». Όλα αυτά έγιναν τόσο απλά… Τόσο απάνθρωπα… Και στην περίπτωση που δεν υπήρχαν κάμερες, κινητά και μια κάποια κινητοποίηση των επιβατών, μπορεί να μην είχαμε μάθει ποτέ την αλήθεια. Γιατί βλέπεις, υπάρχει και αυτό το «μεταξύ κατεργαραίων , ειλικρίνεια». Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος άλλωστε, μια χαρά είδαν το περιστατικό και επέλεξαν να μην κάνουν τίποτα…Μην κακοκαρδίσουν τους «δικούς» τους…Και στη συνέχεια να πουν στον καπετάνιο ότι όλα είναι καλά και μπορούν να φύγουν…

Εξοργιστικό ήταν και το παραμύθι που πήγε να στηθεί σχετικά με την ύπαρξη ή μη εισιτηρίου. Λες και αν δεν είχε ο άνθρωπος εισιτήριο, θα έπρεπε να τον πετάξουν στη θάλασσα αντί να τον οδηγήσουν στο λογιστήριο να πληρώσει... Βεβαίως έχουμε και «ανθρώπους» που ζουν ανάμεσά μας και δηλώνουν και δημοσιογράφοι, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι μπορούσαν τα μέλη του πληρώματος να τον πετάξουν προς τα μέσα και να τον σπάσουν στο ξύλο. Γιατί άλλωστε, «όλα επιτρέπονται»…

Η δικαιοσύνη θα κρίνει τους ενόχους και θα επιβάλλει τις αντίστοιχες ποινές. Όμως, ας κάνουμε μια παύση και ας σκεφτούμε λίγο πόσο ένοχοι γινόμαστε και εμείς οι ίδιοι καθημερινά. Αλήθεια, είναι λίγες οι φορές που γινόμαστε μάρτυρες ενός άσχημου περιστατικού, μιας πράξης κακοποίησης ή παρενόχλησης και επιλέγουμε συνειδητά (από φόβο ή όχι δεν έχει σημασία) να μην κάνουμε τίποτα; Δεν είμαστε και εμείς ένοχοι που κοιτάμε μόνο τον εαυτούλη μας και αδιαφορούμε για τους συνανθρώπους μας, για άλλες κοινωνικές ομάδες ή τελοσπάντων για οτιδήποτε διαφορετικό και ξένο προς εμάς; Η κοινωνία μας δυστυχώς έχει κατακλειστεί από αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, για τον πόνο του άλλου. Έχουμε μια κοινωνία σε προχωρημένη σήψη που δεν ξέρω και γω τι άλλο χρειάζεται και ποιες μαγικές λύσεις απαιτούνται για να συνέλθει…