ΤΟ ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΟ 2013

       Φεύγει και το 2013 σε λίγες μέρες. Δύσκολη χρονιά για όλους αναμφίβολα. Όπως κάθε έτος, είχε τα καλά είχε και τα κακά του. Τα άσχημα είναι για να τα διορθώνουμε και τα καλά είναι για να επικεντρωθούμε σ’ αυτά και να συνεχίσουμε να γινόμαστε καλύτεροι και περισσότερο δραστήριοι σε μια χώρα που η στασιμότητα και ο ωχαδερφισμός κυριαρχούν. Όλα όμως είναι στο χέρι μας αν το πιστέψουμε και δράσουμε! Αποφάσισα να φτιάξω ένα μικρό τοπ 10 με τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα της χρονιάς που φεύγει. 

1

(+) Μπαίνουν στη ζωή περισσότερων τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Είτε επειδή δεν έχουν να βάλουν βενζίνη, είτε επειδή κατέθεσαν πινακίδες λόγω των τελών, είτε συνειδητά, όλο και περισσότεροι στρέφονται στο λεωφορείο και το μετρό.

(-)  Μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας του μετρό, ακόμα να καταλάβει ο κόσμος ότι πρώτα πρέπει να βγουν οι επιβάτες από το βαγόνι και μετά να μπει εκείνος. Όπως επίσης και με τις κυλιόμενες. ΔΕΝ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Είναι δρόμος ταχείας κυκλοφορίας των επιβατών!

2

(+) Όλο και περισσότεροι, ιδίως νέοι, έχουν αρχίσει και ενδιαφέρονται για την πολιτική και τα κοινά. Βλέπουν τη σαπίλα που κυριαρχεί και είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν για ένα καλύτερο αύριο. Παλαιότερα πρώτο θέμα σε μια παρέα ήταν η μπάλα ή τα ψώνια, και τώρα σταδιακά πρώτα θέμα συζήτησης έγινε η πολιτική.

(-) Ακόμα και με όσα έχουν γίνει, συνεχίζουν να υπάρχουν εκείνοι που ότι πει ο Αντώνης, ο Βαγγέλης ή ο Αλέξης το θεωρούν θέσφατο και το τηρούν ευλαβικά, μένοντας πάντα προσκολλημένοι στο συμφέρον τους και τιμώντας τις χρωματιστές παρωπίδες που φοράνε.

3

(+) Η Χ.Α σταδιακά ‘απομυθοποιείται’ στα μάτια του κόσμου και έχει ξηλωθεί το ‘πατριωτικό’ της προσωπείο το οποίο τεχνηέντως διαμορφώθηκε από συγκεκριμένα ΜΜΕ και πολιτικούς.

(-) Υπάρχουν ακόμα υποστηρικτές της και υπάρχουν και εκείνοι που καλλιεργούν ένα προ-εμφυλιακό κλίμα διχασμού της ελληνικής κοινωνίας.

4

(+) Πολλοί άνθρωποι αποφάσισαν να ξεφύγουν από τη φρενίτιδα του υπερκαταναλωτισμού και του βλαχο – life style που είχε κυριαρχήσει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Είτε λόγω οικονομικών δυσκολιών, είτε λόγω συνειδητής απόφασης, πολλοί κοιτούν πλέον τα απλά και σημαντικά, αρκούνται με όσα έχουν και παλεύουν για καλύτερες μέρες.

(-) Δυστυχώς έπρεπε να φτάσουμε στο αμήν ως χώρα για να σκεφτούμε τι πραγματικά αξίζει και τι όχι. Έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο – μηδέν για να αποτάξουμε από πάνω μας τον δηθενισμό  και την ψευτοφιγούρα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ βέβαια…

5

(+) Η εμφάνιση πολλών νέων επιχειρηματιών που έχουν την τόλμη να ρισκάρουν, καινοτομούν και δικαιώνονται, τόσο εντός όσο και στο εξωτερικό.

(-) Η ανεργία, τα λουκέτα, οι άδικες περικοπές, τα σπίτια χωρίς ρεύμα και οι αυτοκτονίες…

6

(+) Η σύγκρουση του Ομπάμα με τους Ρεπουμπλικάνους για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη εκατομμυρίων απόρων στις ΗΠΑ.

(-) Η απουσία ικανής ηγεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Μέρκελ φαίνεται, και είναι, πανίσχυρη, αλλά δεν ενδιαφέρεται να δώσει λύση στο ευρωπαϊκό πρόβλημα και δυστυχώς δεν έχει απέναντί της ένα ισχυρό αντίπαλο δέος, έναν πολιτικό - ηγέτη που θα νοιαστεί για τα προβλήματα των ευρωπαίων πολιτών.

7

(+) Σιγά – σιγά πιάνονται και οδηγούνται στον εισαγγελέα πολιτικοί και δημόσιοι λειτουργοί που έχουν καταχραστεί δημόσιο χρήμα, που έχουν πάρει μίζες, και επιχειρηματίες που έχουν φεσώσει το ελληνικό κράτος. Επιτέλους κάτι φαίνεται ότι κινείται στην ελληνική δικαιοσύνη.

(-) Βεβαίως είναι αρκετοί ακόμα, και πιο ψηλά στην ιεραρχία, που πρέπει να εντοπιστούν και να υποστούν τις συνέπειες για όσα έχουν κάνει. Δεν πρέπει ο Άκης και ο Λάκης να ξεπλύνουν όλο το πολιτικό και επιχειρηματικό προσωπικό. Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι μόνο αυτοί, άντε και μερικοί ακόμα, γλεντούσαν στην υγειά των κορόιδων…

8

(+) Η πρόκριση της Εθνικής ομάδας στο Μουντιάλ της Βραζιλίας.

(-) Το ξεπεσμένο και αδιάφορο, πλέον,  ελληνικό πρωτάθλημα με τις προβληματικές ομάδες, τα άδεια γήπεδα, τα ραντεβού θανάτου των χούλιγκαν και το φτωχό θέαμα.

9

(+) Πολλοί έχουν ενεργοποιηθεί για τη δημιουργία νέου κόμματος στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Η πολυφωνία είναι υγεία και ιδίως η κεντροαριστερά, που για χρόνια ηγεμόνευσε ιδεολογικά στην ελληνική κοινωνία, χρειάζεται κάτι νεό.

(-) Δεν γίνεται το νέο, το διαφορετικό, να δημιουργηθεί από πολιτικούς δεινοσαύρους και από όσους δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Πρόσωπα του χθες, με θέσεις και ιδεολογία του προχθές, δεν γίνεται να οργανώσουν φορέα για το τώρα και το αύριο.

10

(+) Παρά την κρίση, πολλοί συνάνθρωποί μας παραμένουν με το χαμόγελο και την αισιοδοξία. Μπορεί να μην έχουν χρήματα, όμως έχουν πολλά να μας διδάξουν με τη στάση ζωή τους και τη ζεστασιά τους.

(-) Υπάρχουν δυστυχώς και πάρα πολλοί που νυχθημερόν γκρινιάζουν, τους φταίνε πάντα οι άλλοι και δεν είναι διατεθειμένοι ν’ αλλάξουν, παρόλο που δεν έχουν άλλη επιλογή. Η συνεχιζόμενη μίρλα(sic) και τα αχ και βαχ πρέπει να δώσουν τη θέση τους στο πείσμα, την αισιοδοξία και την καλή καρδιά.