Δεν πέρασαν παρά μόνο λίγοι μήνες και οδηγούμαστε εκ νέου σε εκλογές μετά το διάγγελμα του κ. Τσίπρα. Οι πολίτες είχαν δώσει καθαρή εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ, και τώρα εμφανίζεται ο Πρωθυπουργός και ζητάει ξανά καθαρή λαϊκή εντολή. Το πρώτο που οφείλει να ζητήσει όμως, είναι ένα μεγάλο συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για όσα (δεν) έκανε το τελευταίο εξάμηνο. Οφείλει να ζητήσει συγγνώμη γιατί προεκλογικά με μόνο οδηγό τον άκρατο λαϊκισμό και σύμμαχο την παροχολογία, έταξε στους πάντες τα πάντα, κατηγόρησε όλους όσους τον ρωτούσαν πως θα κάνει όσο υποσχόταν, και κυρίως διότι ήθελε να γίνει Πρωθυπουργός χωρίς να έχει το παραμικρό σχέδιο για τη λύση του ελληνικού προβλήματος.
Πίστεψε εξ’ αρχής ότι μόνο με
εκβιασμούς και μπλόφες θα μπορούσε να πείσει τους Ευρωπαίους να υποχωρήσουν και
να βρεθεί κοινή λύση. Αντ’ αυτού, υπέγραψε σκληρά μέτρα, τα οποία αν τα είχαν
υπογράψει οι προηγούμενοι θα είχε γίνει γενικός ξεσηκωμός. Αντί να βρει λύση
στο πρόβλημα, πέτυχε να κλείσουν οι τράπεζες, να επιβληθούν capital controls,
να στεγνώσει η αγορά και βρεθήκαμε μισό βήμα από τη χρεοκοπία. Αντί να
προσδώσει κάτι νέο στο πολιτικό σύστημα, συνέχισε όλα όσα έκαναν οι
προηγούμενοι: τακτικισμούς, ψέματα, λάσπη στους διαφωνούντες, τακτοποίηση
ημετέρων.
Ο κ. Τσίπρας, μπορούσε να κάνει
πολλά. Είχε μαζί του ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Μπορούσε κάλλιστα να
βγει και να πει αλήθειες πριν τις τελευταίες εκλογές. Προτίμησε να σιωπήσει,
μόνο και μόνο για να γίνει Πρωθυπουργός και για να κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ενωμένο.
Ένα κόμμα, το οποίο έχει στο DNA του την πολυφωνία, την οποία δεν μπόρεσε η
κυβερνησιμότητα να υπερκαλύψει. Το δημοψήφισμα έγινε για να μη διασπαστεί ο
ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα που προέκυψε ενώ αρχικά φαινόταν πως ισχυροποιούσε τον κ.
Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, μόνο το αντίθετο πέτυχε: Ο Πρωθυπουργός μπροστά στο
δίλλημα χρεοκοπία ή νέα σκληρά μέτρα, επέλεξε το νέο μνημόνιο, και αυτή του η
απόφαση ήταν και το κύκνειο άσμα του ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα. Και
μετά από επτά μήνες αβεβαιότητας, πολιτικής και οικονομικής ακινησίας, φτάσαμε
στο ίδιο και χειρότερο σημείο απ’ αυτό που βρισκόμασταν τον Γενάρη. Αυτό που
πέτυχε τους τελευταίους μήνες ο κ. Τσίπρας είναι πράγματι αξιομνημόνευτο: και
σκληρά μέτρα έφερε, και το κόμμα του διασπάται, και σε νέες εκλογές
οδηγούμαστε, και σε χειρότερη μοίρα είμαστε ως χώρα. Πρόκειται αναμφίβολα για
σπουδαίο κατόρθωμα...
Οι ερχόμενες εκλογές μόνο έναν
εξυπηρετούν: Τον κ. Τσίπρα. Έχει φανεί ξεκάθαρα πως ο ίδιος έχει ήδη ξεφύγει
από τις ακραίες φωνές του κόμματός του. Οι εκλογές για τον ίδιο θα είναι ένα εσωκομματικό
ξεκαθάρισμα και μεγάλο του ατού είναι ότι θα διεξαχθούν με λίστα. Θα επιλέξει
αυτούς που έχουν συμφωνήσει στο νέο μνημόνιο, οι υπόλοιποι θα κάνουν νέο κόμμα,
και εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως όλο αυτό που ζούμε τους τελευταίους μήνες
είναι οι συνέπειες της απότομης ενηλικίωσης ενός κόμματος. Ενός κόμματος που
στο όνομα της πρωτιάς στις εκλογές παρέμενε ενωμένο μόνο κατ’ όνομα. Ενός
κόμματος που δεν είχε κανένα σχέδιο για τη χώρα και κλήθηκε να κυβερνήσει
επειδή το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ εξαγρίωσαν και κούρασαν τους ψηφοφόρους. Αυτό το
εξάμηνο, μπορεί να φαίνεται εξαιρετικά μικρό σε ότι έχει περάσει η χώρα
δεκαετίες τώρα, όμως στο άμεσο μέλλον θα φανεί πόσο καταστροφικό ήταν για τη
χώρα. Για άλλη μια φορά η σοβαρότητα αγνοείται σε αυτή τη
χώρα και οι πολίτες σε λίγο καιρό θα κληθούν να ψηφίσουν και θα πρέπει να βρουν
απάντηση στα νέα ψευτο – διλλήματα που θα προκύψουν στο δρόμο για τις κάλπες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου