Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

ΑΝΑΣΤΟΛΗ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ...



Δεν έπεσε κανένας από τα σύννεφα με όσα συνέβησαν στη σημερινή συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας και με τα προχθεσινά επεισόδια στη Λεωφόρο. Τα ίδια έχουν γίνει πολλές φορές στο παρελθόν στη Ριζούπολη, στο Καραϊσκάκης, στην Τούμπα και σε άλλα γήπεδα, τόσο επαγγελματικών όσο και ερασιτεχνικών κατηγοριών. Οι ‘Βάζελοι’ θα πουν «τέτοια θέλετε», οι ‘Γαύροι’ θα ανταπαντήσουν «αυτά στο Καραϊσκάκη δεν γίνονται ποτέ», θα πεταχτούν ξανά οι ‘Βάζελοι’ και θα μιλήσουν για την κόλαση της Ριζούπολης και τα «διδάξαμε πολιτισμό», οι Αεκτζήδες θα πουν ότι με τον ‘Τίγρη’ σε δυο χρόνια θ’ αλλάξουν τα πάντα (προς όφελός τους) και ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται. Οι ‘αντικειμενικές’ φυλλάδες θα σκούζουν ή θα πανηγυρίζουν ανάλογα το χρωματισμό τους και οι οπαδοί θα φαγώνονται για το ποιος είναι λιγότερο κάφρος.

Τα θεμέλια του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι πολύ σαθρά. Χτίστηκε εξ’ αρχής λάθος και κάθε χρόνο κάνει βήματα προς τα πίσω. Αν ήταν μόνο το κακό θέαμα και τα άδεια γήπεδα θα μπορούσε η ίδια η Λίγκα να βρει τρόπο για να βελτιώσει το «προϊόν» της. Όταν όμως διοικείται από ανίδεους παράγοντες – οπαδούς, όταν οι διαιτησίες είναι προκλητικές, όταν υπάρχουν ενδείξεις για τη δράση εγκληματικής οργάνωσης, όταν τα ύποπτα προς στήσιμο παιχνίδια όλο και αυξάνονται, όταν οι ανακοινώσεις των ΠΑΕ είναι πιο προκλητικές και από αντίστοιχες οργανωμένων οπαδών, τότε η κατάσταση μοιάζει μη αναστρέψιμη και γεγονότα σαν τα προχθεσινά  θα συμβαίνουν όλο και πιο τακτικά. Τελικά όμως ποιοι ευθύνονται για αυτή την κατάντια;

Το εύκολο είναι να αναφωνήσουν όλοι «οι κάφροι οπαδοί φταίνε για όλα». Είναι όμως μόνο αυτοί οι υπαίτιοι; Όχι βέβαια. Οι ομάδες όπως όλοι γνωρίζουμε δεν είναι ερασιτεχνικά σωματεία, αλλά ανώνυμες εταιρίες, στόχος των οποίων είναι το κέρδος. Όλοι θέλουν τη μεγιστοποίηση της ισχύς τους (για να μπορέσουν έτσι εκμεταλλευόμενοι και τη δυναμική της ομάδας να κάνουν τις λοιπές επαγγελματικές τους συμφωνίες και συνδιαλλαγές) και την αποκόμιση χρημάτων. Οι παράγοντες λοιπόν, έχοντας ως δέλεαρ τα χρήματα της Ευρώπης, τα χρήματα της παραμονής ή της ανόδου στη Super League, βάζουν σε πρώτο πλάνο την εκπλήρωση του ομαδικού συμφέροντος παντοιοτρόπως, αδιαφορώντας για το ευρύτερο καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η ομάδα να κερδίζει και το ελληνικό ποδόσφαιρο να πάει να…’ , παραφράζοντας το μήνυμα των διαβόητων κασετών της ‘παράγκας’ που απασχόλησαν πριν χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τη βασική ευθύνη για την είσοδο αμφιβόλου προελεύσεως και οικονομικών δυνατοτήτων επενδυτών στο ελληνικό ποδόσφαιρο και για το αλισβερίσι των περιφερόμενων παραγόντων φέρουν η ελληνική πολιτεία και τα αρμόδια θεσμικά και ποδοσφαιρικά όργανα, που επί δεκαετίες θρέφουν ένα τέρας αδηφάγο, το οποίο δεν τολμούν να πλησιάσουν υπό τον φόβο της λαϊκής (οπαδικής) οργής.

Για να μην αδικούμε πάντως μονίμως την πολιτεία, τις κυβερνήσεις και το σύστημα και με δεδομένο ότι οι ποδοσφαιρικές ομάδες αποτελούν ζωντανούς οργανισμούς που επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τη βούληση των σκληροπυρηνικών οπαδών τους, αποτελεί κοινή παραδοχή ότι πολλά από τα κακώς κείμενα του ποδοσφαίρου μας οφείλονται (και) στην ανοχή των φιλάθλων. Οι χειροκροτητές του «μάγκα» προέδρου-λαμόγιου δεν είναι λίγοι, όπως και εκείνοι που επιζητούν τη νίκη της ομάδας τους με κάθε μέσο και πατώντας επί πτωμάτων. Για παράδειγμα, μπορεί όλοι οι μη Ολυμπιακοί να λοιδορούν τον Μαρινάκη και τις μεθόδους του, όμως οι μισοί Παοκτσήδες (τουλάχιστον), οι μισοί Αεκτζήδες (τουλάχιστον), αλλά και οι μισοί Παναθηναϊκοί (τουλάχιστον), θέλουν οι διοικήσεις τους να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του τωρινού χαλίφη. Αδιαφορούν για το κοινό δίκαιο, και τους νοιάζει μόνο το δίκαιο της ομάδας τους.

Μεγάλο ρόλο παίζει και η διαιτησία, η οποία επηρεάζεται από τον ισχυρό είτε άμεσα είτε έμμεσα. Δηλαδή, ακόμα και καμία όχληση να μη γίνει στον x διαιτητή, ο τελευταίος οσμίζεται το κλίμα και μπαίνει στο τρένο του ισχυρού ώστε να συνεχίσει να σφυρίζει παιχνίδια, για να μπορέσει να γίνει διεθνής διαιτητής κ.ο.κ. Οι διαιτητές είναι και αυτοί άνθρωποι, έχουν αναφαίρετο δικαίωμα στο λάθος, όμως σε πολλές περιπτώσεις η εύνοια και η αδικία είναι τόσο εξόφθαλμες και οξύνουν (δικαιολογημένα) τα οπαδικά πάθη. Οργανωμένα συμφέροντα, με φόντο τα υπερκέρδη του παράνομου στοιχηματισμού, έχουν εισχωρήσει το ποδόσφαιρο. Είναι άλλωστε πάρα πολλά τα παιχνίδια σε όλες τις κατηγορίες, που έχουν στοχοποιηθεί από την ΟΥΕΦΑ και έχουν σταλεί δεκάδες ‘ύποπτοι’ φάκελοι στα γραφεία της ΕΠΟ προς διερεύνηση. Και να μην ξεχνάμε και παράγοντες τύπου Μπέου, Ψωμιάδη, Τσακογιάννη…

Οι οπαδοί από την πλευρά τους, όπως είπαμε και παραπάνω, έχουν βάλει και αυτοί το χεράκι τους για την απαξίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στις λέσχες των οργανωμένων συνδέσμων μπορεί κανείς εκτός από εισιτήρια να βρει λοστούς, καδρόνια, φωτοβολίδες, μολότοφ, μαχαίρια, ρόπαλα, ακόμα και ναρκωτικά. Τα ραντεβού θανάτου μεταξύ οργανωμένων διεξάγονται ακόμα και η ελληνική αστυνομία μαζί με τις διοικήσεις των ομάδων, παρακολουθούν αμέτοχες τη διαμορφωθείσα κατάσταση. Οι διοικήσεις χαϊδεύουν τα αυτιά των οργανωμένων οπαδών, και δεν είναι λίγες οι φορές που τους παρέχουν και νομική βοήθεια όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα με αυτόφωρα και φυλακίσεις. Στο σημείο αυτό δεν πρέπει να παραβλέψουμε και το γεγονός ότι σε αρκετά γήπεδα έχουν εισχωρήσει και ναζιστικά στοιχεία, με αφορμή και την άνοδο της Χ.Α. Ακόμα και σε ματς της εθνικής μας ομάδας, η ‘Γαλάζια Στρατιά’ έχει προβεί ουκ ολίγες φορές σε εθνικιστικά επεισόδια. Και πάλι η ελληνική αστυνομία και η ομοσπονδία λάμπουν δια της απουσίας τους.

Η λίστα των υπευθύνων για την απαξίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν σταματά εδώ. Ευθύνη φέρουν και οι δημοσιογράφοι, όταν ανάβουν τα αίματα μέσω προκλητικών σχολίων και κατάπτυστων πρωτοσέλιδων. Οι οπαδοί δεν θέλουν και πολύ να επηρεαστούν και να ξεφύγει η κατάσταση εντός και εκτός των γηπέδων. Πολλές εφημερίδες, ακολουθώντας το παράδειγμα των διαιτητών και αρκετών παραγόντων της ομοσπονδίας και της λίγκας, θέλουν να μπουν στο άρμα του εκάστοτε ισχυρού για να επιβιώσουν οικονομικά και με αυτή τους την επιλογή βάζουν στην άκρη την έρευνα, την κριτική και τη δημοσιογραφική δεοντολογία, και αντ’ αυτού μετατρέπονται σε άτυπα γραφεία τύπου της εκάστοτε ΠΑΕ, δυναμιτίζοντας την ατμόσφαιρα και απαξιώνοντας περαιτέρω το δύσμοιρο ελληνικό πρωτάθλημα.

Το βασικότερο πρόβλημα όμως, η γενεσιουργός αιτία όλων των δεινών – όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά σε όλες τις εκφάνσεις της ελληνικής κοινωνίας – είναι η έλλειψη παιδείας. Αυτή η έλλειψη φαίνεται καθημερινά: Από τον τρόπο που οδηγούμε, από τον τρόπο που φερόμαστε στους συνανθρώπους μας, και φτάνει βεβαίως μέχρι τα γήπεδα αλλά και τις αίθουσες συσκέψεων της Λίγκας. Εξάλλου το ποδόσφαιρο, όπως και οι πολιτικοί, είναι καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας, δικός μας καθρέφτης. Εκτός της έλλειψης παιδείας, υπάρχει βεβαίως και η ατιμωρησία. Και αυτή με τη σειρά της συναντιέται σε όλες τις πτυχές της ελληνικής καθημερινότητας, και δεν θα μπορούσε, βεβαίως – βεβαίως, να απουσιάζει από το δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Προτού ο Μαρινάκης, ο Σαββίδης, ο Αλαφούζος, οι δημοσιογράφοι και οι οπαδοί γκρινιάξουν για το πρωτάθλημα που έχουμε, πριν βγάλουν πύρινες και επαναστατικές ανακοινώσεις ας κοιταχτούν για λίγα λεπτά στον καθρέφτη και ας κάνουν την αυτοκριτική τους. Λίγο πριν ο «αγανακτισμένος» ψηφοφόρος κατέβει στο Σύνταγμα για να διαμαρτυρηθεί, ας θυμηθεί τι και κυρίως με ποια κριτήρια ψήφιζε τόσα χρόνια, και ας μουτζωθεί πριν τις κραυγές. Όταν ως κοινωνία (και ποδόσφαιρο) σπέρνεις ανέμους, θα έρθει η ώρα που θα θερίσεις θύελλες. Νομοτελειακά. Αλλά βέβαια στην Ελλάδα έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία στον στρουθοκαμηλισμό…Επειδή λοιπόν οι παράγοντες δεν θέλουν να αλλάξει η κατάσταση, ο κ. Κοντωνής και ο κ. Τσίπρας καλό είναι στο αυριανό τους ραντεβού να αποφασίσουν την αναστολή του πρωταθλήματος μέχρι να ξεβρωμίσει. Και όταν οι συνθήκες το επιτρεψουν, και η δικαιοσύνη τελειώσει τη δουλειά της, ας γεμίσουν ξανά οι Κυριακές μας με μπάλα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ;

  Ο Κασσελάκης λοιπόν επιβεβαίωσε τα προγνωστικά του πρώτου γύρου και είναι από χθες ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν ειπωθεί πολλά τα οποί...