Η στυγνή δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, εκτός από την απέραντη θλίψη που προκάλεσε στους οικείους του, συγκλόνισε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Οι δολοφόνοι πρέπει να συλληφθούν άμεσα και να τιμωρηθούν παράδειγμα. Οι δολοφονίες «ενοχλητικών» δημοσιογράφων δεν αποτελούν πρωτοφανές περιστατικό σε χώρες τριτοκοσμικές και αναπτυσσόμενες. Εκεί, οι απειλές, οι απαγωγές, οι ξυλοδαρμοί και οι εκτελέσεις δημοσιογράφων βρίσκονται σχεδόν καθημερινά στην επικαιρότητα. Τώρα αυτό συνέβη και στα μέρη μας, δείγμα της τραγικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Ο Γκιόλιας ήταν ένας από τους «ενοχλητικούς» δημοσιογράφους, καθώς σύμφωνα με δημοσιεύματα, ήταν ο εμπνευστής και ο δημιουργός του δημοφιλέστερου ελληνικού blog, του troktikou. Ακόμα, κάποιοι υποστηρίζουν πως η δολοφονία του Γκιόλια οφείλεται στις αποκαλύψεις του troktikou, ή ακόμα και στις αναρτήσεις γνώμης του συγκεκριμένου ιστολογίου. Με αφορμή την τεράστια επισκεψιμότητα του εν λόγω blog, καθώς και τις πολλές αποκαλύψεις του, φούντωσαν οι συζητήσεις σχετικά με τα blogs, τα οποία καθημερινά πολλαπλασιάζονται.
Η γρήγορη εξάπλωση των blogs δεν οφείλεται μόνο στην ανάγκη των πολιτών να ακολουθήσουν τη μόδα ή να καλύψουν τις ανάγκες ενημέρωσης στο πλαίσιο των νέων συνθηκών διαβίωσης και εργασίας. Πολλές φορές η δημιουργία τους αποτελεί διέξοδο, ίσως τη μοναδική, σε όσους δεν μπορούν να εκφράσουν τις απόψεις τους μέσω των ευρέως διαδεδομένων ΜΜΕ, είτε αυτοί είναι δημοσιογράφοι είτε πολιτικοί είτε και απλοί πολίτες. Οι πολίτες, και ειδικότερα οι ηλικίες 18-40 δείχνουν να μην εμπιστεύονται, να μην τους καλύπτουν πλέον τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Έχουν την εντύπωση, και ίσως όχι λανθασμένα, ότι τα παραδοσιακά ηλεκτρονικά και μη μέσα ενημέρωσης έχουν γίνει μέρος της πολιτικής διαπλοκής. Τα δελτία ειδήσεων τείνουν να γίνουν πλήρως μονοθεματικά και ο κιτρινισμός είναι πιο έντονος από ποτέ. Οι εφημερίδες προκειμένου να ανεβάσουν τις πωλήσεις τους δεν επενδύουν στην ουσία της ενημέρωσης, αλλά δίνουν στο κοινό CD, DVD, βιβλία, κουπόνια προσφορών. Αυτές οι προσφορές μπορεί να είναι καλές, αλλά όχι αρκετές για να κάνουν τους αναγνώστες να ανεβάσουν και πάλι τα νούμερα των πωλήσεων των εφημερίδων. Το πρώτο και κύριο συστατικό της δύναμης των ιστολογίων είναι η ελευθερία του λόγου, που απελευθερώνει την ατομική έκφραση και επιτρέπει την κριτική σκέψη. Καθένας μπορεί να σχολιάσει ό,τι του κεντρίζει το ενδιαφέρον. Παράλληλα, όμως, οποιοσδήποτε αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να συμπληρώσει την αρχική άποψη του συγγραφέα με δικά του σχόλια, να επικρίνει, να διαφωνήσει και να προσθέσει σημεία, χωρίς περιορισμούς. Άρα η διαφορά από τα παραδοσιακά μέσα, όπως οι εφημερίδες και πολύ περισσότερο η τηλεόραση, είναι θεμελιώδης.
Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά ΜΜΕ, ο κάθε πολίτης απελευθερώνει τη δύναμη της διαφορετικότητάς του και μετατρέπεται από παθητικό δέκτη σε διαμορφωτή της είδησης και της άποψης. Και αυτό δείχνει το δρόμο στην δημοσιογραφία, λέγοντάς της ότι δεν πρέπει να συνεχίσει να είναι κήρυγμα και προπαγάνδα, αλλά συζήτηση και συνδιαμόρφωση.
Η αλήθεια είναι ότι τα blogs, δέχονται αυξανόμενη κριτική καθώς αρκετά μετατρέπονται σε «δυσάρεστους τόπους» γεμάτους προσβολές, εκφοβισμούς, απειλές ή ακόμη και δολοφονίες, όπως του Σπύρου Γκιόλια. Επίσης, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ζητήματα όπως αυτό της ανωνυμίας στα blogs, κυριαρχούν στην ημερήσια διάταξη. Στα περισσότερα blogs, τα οποία διαχειρίζονται απλοί πολίτες, μπορεί εύκολα κανείς να βρει τον ιδιοκτήτη τους. Όταν όμως διαπλεκόμενοι δημοσιογράφοι, εκδότες και στυγνοί εκβιαστές διατηρούν ένα blog, σχεδόν όλες οι αναρτήσεις είναι ανώνυμες και βρίθουν παραπληροφορήσεων, κατηγοριών και απειλών. Όταν για παράδειγμα ένας δημοσιογράφος διατηρεί στήλη σε εφημερίδα ή σε περιοδικό, μπορεί κάλλιστα να υποστηρίξει ένα ρεπορτάζ του με ονοματεπώνυμο. Δεν χρειάζεται να το κάνει ανώνυμα μέσω του διαδικτύου, διότι με τον τρόπο αυτό προκύπτουν εύλογες απορίες και σκοπιμότητες.
Κάθε νέα τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και δημιουργικά και καταστροφικά. Με τον υπάρχοντα συσχετισμό δυνάμεων υπέρ των λίγων στην οικονομία, στην πολιτική, στην επικοινωνία, η χρήση των blogs από πολίτες, και όχι από διαπλεκόμενους εκδότες και δημοσιογράφους, είναι μια όαση ελευθερίας και δημοκρατίας. Το γεγονός αυτό δεν αναιρεί ορισμένα ερωτήματα όπως: πώς μπορεί να οργανωθεί καλύτερα το Διαδίκτυο προς όφελος της άμεσης δημοκρατίας; Πώς μπορεί να μπει στοχευμένη τάξη στο χάος των πληροφοριών; Πως θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτελεσματικά η ανοιχτή διακυβέρνηση; Τα blogs είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Το διαδίκτυο προσφέρει το δικαίωμα σε όλους να διατηρούν ένα blog. Προκειμένου όμως να παραμείνουν πηγές ενημέρωσης και όχι μοχλοί συκοφαντίας, κατηγοριών και απειλών, πρέπει όλα τα blogs, και δη αυτά που γνωρίζουν τη μεγαλύτερη κατά μ.ό. επισκεψιμότητα, να έχουν ονοματεπώνυμο.
Σχολιασμός της πολιτικής επικαιρότητας, ανάρτηση πολιτικών, ιδεολογικών και θεωρητικών κειμένων καθώς επίσης και οτιδήποτε άλλο χρήζει σχολιασμού!
Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ;
Ο Κασσελάκης λοιπόν επιβεβαίωσε τα προγνωστικά του πρώτου γύρου και είναι από χθες ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν ειπωθεί πολλά τα οποί...
-
Λίγο πριν τις εκλογές, και ενώ η πόλωση και η αντιπαράθεση μεγαλώνουν, πολλοί πολίτες εμφανίζονται, και είναι πραγματικά, αναποφάσισ...
-
Τα Χριστούγεννα ανέκαθεν ήταν η αγαπημένη μου εποχή (μαζί με το καλοκαιράκι βεβαίως). Σαν παιδί λάτρευα τούτες τις όμορφες μέρες αλλά δ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου