ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

Όλοι συμφωνούμε ότι βασικός πυλώνας της ελληνικής οικονομίας, και μια από τις μεγάλες ελπίδες ανάκαμψης, είναι ο τουρισμός. Το κλίμα της χώρας, το απέραντο γαλάζιο, οι ωραίες θάλασσες και τα εκατοντάδες νησιά, μας καθιστούν έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς. Όλα αυτά, συνεπικουρούμενα και από την εμφανή πτώση των τιμών στα καταλύματα, μας κάνουν να ελπίζουμε ότι φέτος θα σημειωθεί ρεκόρ αφίξεων στη χώρα μας. Συγκεκριμένα, η μείωση των τιμών συγκριτικά με το καλοκαίρι του 2012 είναι 15%, ενώ η μέση τιμή διανυκτέρευσης είναι 78 ευρώ, έναντι 92 που ήταν το περασμένο καλοκαίρι. Το ποσοστό μείωσης του κόστους των καταλυμάτων στην Ελλάδα είναι το μεγαλύτερο που σημειώνεται στην Ευρώπη, ανάμεσα στους κατ' εξοχήν καλοκαιρινούς προορισμούς, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Κύπρος και η Τουρκία. Ο τουρισμός δημιουργεί ευρύτερα κοινωνικά οφέλη, καθώς απασχολεί σχεδόν ένα στους πέντε εργαζόμενους και αποτελεί έτσι το μεγαλύτερο εργοδότη της χώρας. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο τουρισμός αποτελεί πολύ σημαντικό παράγοντα ευημερίας και ιδιαίτερα σε αυτή τη δυσχερή περίοδο παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης που έχει περιέλθει η χώρα τα τελευταία χρόνια αντιλαμβάνεται κανείς τη σημασία του για την ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας.

Τα έσοδα που μπορεί να φέρει ο τουρισμός στη χώρα, είναι αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ αλλά το σίγουρο είναι ότι σε πολλά σημεία υστερούμε και πολλές βελτιώσεις κρίνονται επιβεβλημένες. Το πρώτο που πρέπει να γίνει, το οποίο βεβαίως θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο, είναι η βελτίωση της συμπεριφοράς όσων ασχολούνται με τον τομέα του τουρισμού. Εδώ και πολλά χρόνια, η κουτοπονηριά αλλά και οι υπερχρεώσεις, ήταν ένα φαινόμενο απ’ το οποίο όλοι έχουμε δυσάρεστες εμπειρίες. Πολλές φορές οι ξένοι επισκέπτες υποχρεώθηκαν να πληρώσουν πανάκριβα μια σαλάτα ή ένα αναψυκτικό ενώ και οι ίδιοι οι Έλληνες σε πολλές περιπτώσεις έπεφτα θύματα σνομπισμού από τους συμπατριώτες τους. Τέτοια μεμονωμένα περιστατικά δημιουργούν αλγεινή εντύπωση και ‘χαλάνε’ το brand name Ελλάδα στο εξωτερικό. 

Ένα άλλο πρόβλημα του ελληνικού τουρισμού είναι ότι κατά κύριο λόγο οι τουρίστες επισκέπτονται τη χώρα μας μόνο τους μήνες του καλοκαιριού. Εδώ και δεκαετίες προμοτάρουμε τον ήλιο και τη θάλασσα, όμως δεν έχει μόνο αυτά τα καλά η χώρα. Ο τουρισμός με στοχευμένες προωθητικές ενέργειες μπορεί να αναπτυχθεί για όλο το χρόνο: χειμερινός τουρισμός, συνεδριακός, θρησκευτικός, ιατρικός κ.ο.κ. Βέβαια για να συμβεί αυτό, εκτός από προώθηση και διαφήμιση του προϊόντος, χρειάζονται βελτιώσεις στις υπάρχουσες δομές και δημιουργία νέων όπου απαιτούνται. Το κράτος οφείλει να ευνοήσει την επιχειρηματικότητα στον τουριστικό τομέα. Από πλευράς οικονομικής ενίσχυσης, μείωσης φορολογίας μέχρι πτώση του ΦΠΑ. Με τον τρόπο αυτό θα γίνουμε ακόμα πιο ανταγωνιστικοί και η αύξηση των επισκέψεων θα γίνει μεγαλύτερη. 

Για να αυξηθεί η συμμετοχή του τουρισμού στην οικονομία στα επόμενα χρόνια και να αναδειχθεί ο τουρισμός σε κυρίαρχο στόχο του αναπτυξιακού προτύπου, θα πρέπει οι τοπικές κοινωνίες να συστρατευθούν στην επιδίωξη και να εναρμονισθούν με τις ανάγκες, ενός πιο εξωστρεφούς τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας της οικονομίας. Οφείλει το κράτος να ανάγει τον τουρισμό σε προμετωπίδα της πολύφερνης ανάπτυξης. Γιατί μπορεί ο τουρισμός να είναι όπως λένε οι περισσότεροι, η βαριά βιομηχανία της χώρας, όμως εδώ και κάποια χρόνια παραμένει στάσιμος. Και χρειάζονται πρωτοβουλίες και καινοτόμες ιδέες για να μην πάει άλλος χρόνος χαμένος και να γίνει η χώρα παγκόσμιος προορισμός προέλευσης. Έχει τις δυνατότητες και οφείλει να τις εκμεταλλευτεί.