Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ

Οι αποκαλύψεις για τη δράση της ΧΑ είναι καταιγιστικές, πολλές ανομίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αναμένονται καταδίκες βουλευτών ωστόσο τα εκλογικά ποσοστά της σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις μπορεί να εμφανίζουν πτώση αλλά παραμένουν υψηλά. Με άλλα λόγια εμφανίζεται σταθερά τρίτο κόμμα και δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι όλη αυτή η υπερέκθεσή της στα ΜΜΕ ενδέχεται να την ισχυροποιήσει σε βάθος χρόνου. Η Ακροδεξιά δεν είναι μόνο ελληνικό ‘προνόμιο’. Σε όλη την Ευρώπη παρουσιάζει τρομερή και ανησυχητική άνοδο. Με πρόσφατο αποκορύφωμα τη Γαλλία. Παρόλη την επαναστατική και δημοκρατική ιστορία που διαθέτει η χώρα, το ακροδεξιό ‘Εθνικό Μέτωπο’ της Μαρί Λεπέν εμφανίζεται πρώτο στην ψήφο προτίμησης ενόψει των Ευρωεκλογών του 2014. Οι Σοσιαλιστές και ο Ολάντ  βρίσκονται σε μεγάλη πτώση, το άλλοτε κραταιό κόμματου Σαρκοζί ανασυντάσσεται, και η Μαρί Λεπέν έχει εκμεταλλευτεί το κλίμα οργής και αγανάκτησης που υπάρχει στη Γαλλία. Έχει κάνει γενναίες προσπάθειες να απαλλαχτεί από τις ξενοφοβικές και εθνικιστικές ταμπέλες και προσελκύει χιλιάδες ψηφοφόρους της Κεντροδεξιάς.

Στις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία, η ‘Εναλλακτική’ δεν κατάφερε την τελευταία στιγμή να εισέλθει στη Βουλή. Το κόμμα αυτό είναι εντόνως αντι – ευρωπαϊκό , προτείνει τη διάλυση της ευρωζώνης, ενώ δεν λείπουν από το ρεπερτόριό του οι ακροδεξιές θέσεις. Στην Ολλανδία το ξενοφοβικό ‘Κόμμα της Ελευθερίας’ συνεχώς κερδίζει ψήφους και η Μαρί Λεπέν δεν αποκλείει τη συνεργασία με το συγκεκριμένο κόμμα στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Στην Νορβηγία, το κόμμα «Πρόοδος» του μακελάρη του Όσλο, Άντερς Μπρέιβικ θα συμμετάσχει σε κυβερνητικό συνασπισμό με την κεντροδεξιά. Το ξενοφοβικό κόμμα κατάφερε να εξασφαλίσει 29 έδρες στη Βουλή στις πρόσφατες εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου και συμφώνησε με το Συντηρητικό Κόμμα της πρωθυπουργού, Ερνα Σολμπεργκ να αναλάβουν τα ηνία της χώρας. Στη Φινλανδία το ακροδεξιό ‘Κόμμα των Φιλανδών’ αποτελεί το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης και βλέπει μέρα με την ημέρα την δύναμη του να μεγαλώνει, καθώς η οργή των Φιλανδών για τα πακέτα στήριξης στην ευρωζώνη μετατρέπεται σε ψήφους για το κόμμα των εθνικιστών. Οι ακροδεξιοί ‘Σουηδοί Δημοκράτες’ που ιδρύθηκαν το 1988, μπήκαν για πρώτη φορά στο σουηδικό κοινοβούλιο μετά τις εκλογές του 2010. Κέρδισαν 20 έδρες κυρίως εξαιτίας της αντιμεταναστευτικής ρητορικής τους. Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι η Σουηδία ανέκαθεν ήταν κράτος –πρότυπο, με μεγάλη ανάπτυξη, πανίσχυρο κοινωνικό κράτος και δομές και κανείς δεν περίμενε ότι οι πολίτες της θα ισχυροποιούσαν ένα ακροδεξιό, φασιστικό και ξενοφοβικό κόμμα.

Σε πολλές χώρες η ξενοφοβία, ο λαϊκισμός και ο ρατσισμός είναι σε καθαρή άνοδο. Η οικονομική κρίση και η ανέχεια έχει στρέψει πολλούς ψηφοφόρους στην Άκρα Δεξιά. Το παράδοξο είναι ότι ακόμα και σε πλούσιους Βόρειες χώρες η άνοδος αυτή είναι μεγάλη. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί οι πολίτες αυτών των χωρών βλέπουν αρνητικά τα οικονομικά πακέτα βοήθειας που δίνονται σε χώρες που πλήττονται από οικονομικά προβλήματα.  Από την περιθωριοποίηση, τα ακροδεξιά κόμματα σε αρκετές χώρες έχουν εξελιχθεί σε συνδιαμορφωτές των πολιτικών επιλογών των εκάστοτε κυβερνήσεων. Και το πιο ανησυχητικό είναι ότι πέρα από την εκλογική επιρροή τους, έχει ενισχυθεί και η ιδεολογική.

Η τωρινή κατάσταση θυμίζει έντονα όσα έγιναν το 1930. Οι δίδυμοι εφιάλτες του Ναζισμού και Φασισμού την δεκαετία του 1930, προήλθαν από την ευρωπαϊκή κοινωνική και οικονομική αναταραχή που ακολούθησε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ανάπτυξή τους επιταχύνθηκε με τον οικονομικό μαρασμό και την αβεβαιότητα της Μεγάλης Ύφεσης. Η πλατιά διαδεδομένη μαζική οργή και σύγχυση, μαζί με τις αποτυχίες του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της περιόδου, διοχετεύθηκε ενάντια των κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων, οι οποίες μετατράπηκαν σε εξιλαστήρια θύματα. Σήμερα, η εμμονή της Δύσης στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές έχουν δημιουργήσει παρόμοιες οικονομικές δυσκολίες σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, τα οποία είναι έτοιμα να κατηγορήσουν τους πάντες για τον πόνο τους και να στραφούν στην ανοιχτή αγκαλιά της ακροδεξιάς. Η ακροδεξιά έχει μια ιστορία ανόδου σε τέτοιες συνθήκες. Και αυτό το πετυχαίνει χωρίς κανέναν ιδιαίτερο κόπο: σε όλα τα σύνθετα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα απαντά στρογγυλεμένα και απλά, η πολεμική ρητορική της χαρακτηρίζεται από τους πολίτες ως εθνικά υπερήφανη και η μη επίλυση του μεταναστευτικού της προσφέρει πεδίον δόξης λαμπρό για να παρουσιαστεί ως πατριωτική και εθνικιστική. Ενόψει των ευρωεκλογών, όλα συνηγορούν στην αύξηση της δυναμικής της ακροδεξιάς. Η Ευρώπη και οι κυβερνήσεις παρακολουθούν άπραγοι αυτή την εξέλιξη, δίχως να έχουν διάθεση ν’ αλλάξουν την ατέρμονη πολιτική τους που είτε το θέλουν είτε όχι, ήταν βασικός λόγος ισχυροποίησης της ξενοφοβικής ακροδεξιάς. Η ακροδεξιά θα συνεχίζει να κερδίζει έδαφος όσο οι πολιτικές δεν λύνουν τα βιοποριστικά προβλήματα των Ευρωπαίων πολιτών. Και δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν σε λίγο καιρό δούμε ακροδεξιό κόμμα να κυβερνά κάποιο Ευρωπαϊκό κράτος.