Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ, Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΦΥΛΑΚΗ

Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο του περασμένου χρόνου, αύξηση 16,5% σημείωσαν τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού , ενώ οι δαπάνες μειώθηκαν κατά 10,6% με αποτέλεσμα να σημειωθεί πλεόνασμα 574 εκατ. ευρώ. Αυτό προκύπτει από τα προσωρινά στοιχεία για την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού που έδωσε στη δημοσιότητα από το υπουργείο Οικονομικών. Παρόλα αυτά, η χώρα μας εξακολουθεί να δέχεται επιθέσεις από τους Ευρωπαίους, από τον ξένο Τύπο, από τους κερδοσκόπους και από κάθε λογής αρπακτικό που έχει μυριστεί αίμα στην ελληνική οικονομία. Πριν δυο βδομάδες περίπου, σύσσωμη η Ε.Ε έδωσε πολιτική στήριξη στην Ελλάδα, χωρίς όμως να εγγυηθεί την παραχώρηση οικονομικής βοήθειας. Και κάπου εκεί προέκυψε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο μαζί με την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα επιτηρούν στενά την κατά γράμμα εφαρμογή του Ελληνικού Συμφώνου Σταθερότητας. Η Κομισιόν προτείνει συνεχώς στην ελληνική κυβέρνηση τη λήψη νέων πρόσθετων μέτρων, όπως την αύξηση του Φ.Π.Α, την κατάργηση του 14^ου μισθού, τη μείωση μισθών και συντάξεων.

Μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε, ο Πρωθυπουργός είπε κάτι το οποίο οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν αλλά δεν τολμούν να πουν. Είπε λοιπόν ο κ. Παπανδρέου ότι η χώρα μας έχει υποστεί μείωση της εθνικής της κυριαρχίας. Και μόνο η προσχώρηση στην Ε.Ε (και σε κάθε περιφερειακό ή υπερεθνικό και παγκόσμιο θεσμό) σημαίνει αυτόματα εκχώρηση δικαιωμάτων. Πλέον, η κυβέρνηση κάθε Ευρωπαϊκής χώρας, ειδικότερα αν μιλούμε για χώρα οικονομικά αδύναμη και αναξιόπιστη, είναι πολιτικά υπόλογη σε ανώτερα κλιμάκια.. Δηλαδή, ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Οικονομίας και ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας, λογοδοτούν περισσότερο στα ανώτερα υπερεθνικά όργανα απ ‘ ότι στο λαό, και πολλές φορές είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν συγκεκριμένες πολιτικές. Στην εποχή που ζούμε, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ η συζήτηση και ο προβληματισμός που υπάρχει σχετικά με την πολιτική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναμφίβολα, το όραμα της τότε Ε.Κ.Α.Χ, μετέπειτα Ε.Ο.Κ και τώρα Ε.Ε, δεν ήταν η Ευρώπη των τραπεζών, αλλά η Ευρώπη των λαών. Η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία, αλλά αυτή πρέπει να εξυπηρετεί του λαούς και τις ανάγκες τους, και όχι να αποτελεί την θεσμική έκφραση των τραπεζών, των κερδοσκόπων και των διεθνών Οίκων.

Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι εκτός ορίων και η κυβέρνηση έχοντας τη συναίνεση της κοινωνίας προσπαθεί να ανατρέψει τα δεδομένα και να βάλει τη χώρα σε μια τροχιά ελπίδας. Χωρίς δεύτερη κουβέντα, για να φτάσει η χώρα σ’ αυτό το εξευτελιστικό σημείο, φταίνε συγκεκριμένα πρόσωπα και συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές. Στο όνομα της εισόδου στην Ο.Ν.Ε, ενδεχομένως να υπήρξαν κάποια παραποιημένα στοιχεία, με την τότε ανοχή των Ευρωπαίων. Ακολούθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το Χρηματιστήριο, τα Ομόλογα, η υφαρπαγή των χρημάτων των ασφαλιστικών ταμείων, το δυσθεώρητο κόστος πολλών δημοσίων έργων, η δήθεν απογραφή του 2004, τα παραποιημένα οικονομικά στοιχεία, τα κρυφά δάνεια και πολλά άλλα. Την οικονομία της χώρας την κατέστρεψαν συγκεκριμένοι πολιτικοί μαζί με τους κολλητούς τους. Η σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την οικονομία είναι αναγκαία και πρέπει να εξετάσει όλη την περίοδο από την αρχή της Μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα. Η ασυλία που χαίρουν οι πολιτικοί είναι άκρως προκλητική και αδιαμφισβήτητα έπρεπε ήδη να βρίσκονται κάποιοι εθνοπατέρες στη φυλακή. Μπορεί οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να υποστηρίζουν στον κ. Παπακωνσταντίνου ότι πρέπει κάποιοι να μπουν στη φυλακή. Όμως, οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να κάνουν και οι ίδιοι μια εξεταστική επιτροπή για την οικονομία για να δουν, όχι πως δεν γνωρίζουν, ποιοι γνώριζαν για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και αποδέχονταν κάτω από το τραπέζι, με το αζημίωτο, τα παραποιημένα οικονομικά στοιχεία και τον οικονομικό εκτροχιασμό. Η εξεταστική επιτροπή για την οικονομία, συνεπικουρούμενη από τις άλλες για τη Ζίμενς, τα ομόλογα, κτλ, πρέπει να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα. Τη στιγμή που ο απλός λαός, έχει πει το ψωμί ψωμάκι και είναι διατεθειμένος να κάνει πολλές θυσίες, πρέπει κάποιοι πολιτικοί μας να πληρώσουν για τις πράξεις τους. Δεν γίνεται να σφυρίζουν ελεύθεροι και να συνεχίζουν να ζουν πλουσιοπάροχα την ίδια ώρα που τα όνειρα εκατομμυρίων ανθρώπων καταστρέφονται και η ζωή τους γίνεται μαύρη.