ΤΟ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΟΛΛΑΝΔΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Ελάχιστοι γνώριζαν ότι πριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκαν εκλογές στην Ολλανδία. Ακόμα λιγότερους ενδεχομένως να ενδιέφερε το εκλογικό αποτέλεσμα. Όμως, η κυβερνητική αλλαγή αλλά και αλλαγή στην ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών ήταν ιδιαιτέρως εντυπωσιακές. Ο φιλελεύθερος Μαρκ Ρούτε ήταν ο νικητής των εκλογών, καθώς θα διαδεχτεί τον πρωθυπουργό Μπαλκενέντε, του οποίου το κόμμα έχασε περίπου τη μισή εκλογική δύναμη από αυτή που είχε στις εκλογές του ’06 (είχε 26,6% και κατρακύλησε στο 13,7%). Παρόλα αυτά, ο πραγματικός νικητής είναι ο ακροδεξιός Βίλντερς.
Οι πρόσφατες εκλογές έκλεισαν την οκταετή περίοδο του χριστιανοδημοκράτη Μπαλκενέντε ως πρωθυπουργού της Ολλανδίας. Η καταμέτρηση των ψήφων ήταν ένα πραγματικό θρίλερ, καθώς μόλις στις τέσσερις η ώρα το πρωί αποσαφηνίστηκε ότι ο φιλελεύθερος Μαρκ Ρούτε είναι μπροστά από το σοσιαλδημοκράτη Γιόμπ Κόεν. O ακροδεξιός Γκερτ Βίλντερς, πολέμιος του ισλαμισμού και των μουσουλμάνων, διπλασίασε τη δύναμη του κόμματός του και με 24 έδρες που καταλαμβάνει στο νέο κοινοβούλιο αναδεικνύεται η τρίτη πολιτική δύναμη στην Ολλανδία. Αυτό είναι ακριβώς ένα από τα προβλήματα που προκύπτουν από το αποτέλεσμα των εκλογών: Κανένας δεν θα ήθελε να συνεργαστεί με τους ακροδεξιούς για προφανείς λόγους.
Ο μεγάλος απόηχος των εκλογών ήταν η άνοδος της ξενοφοβίας και του ευρωσκεπτικισμού. Και αυτό πρέπει να γίνει αντικείμενο πολύ σοβαρής μελέτης. Ο ευρωσκεπτικισμός τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί στην Ολλανδία, τροφοδοτούμενος σε μεγάλο βαθμό από τη σημαντική άνοδο φαινομένων ρατσισμού και ξενοφοβίας. Δυο δολοφονίες ήταν αυτές που ενέτειναν ακόμα περισσότερο την άνοδο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας: αυτή του ηγέτη της Άκρας Δεξιάς Pim Fortuyn, και του σκηνοθέτη Van Gogh. Η επισημοποίηση αυτής της ρατσιστικής, ξενοφοβικής ανόδου, επισφραγίστηκε στις εθνικές εκλογές της 9ης Ιουνίου 2010, όπου το ακροδεξιό κόμμα του Γκέρτ Βίλντερς, αναδείχθηκε μεγάλος νικητής των εκλογών, τριπλασιάζοντας τις έδρες του και είναι πλέον πιθανός εταίρος του συνασπισμού. Ο ίδιος περιέγραψε με σαφήνεια το αποτέλεσμα των εκλογών: «περισσότερη ασφάλεια, λιγότερο έγκλημα, λιγότερη μετανάστευση, λιγότερο Ισλάμ. Στην Ολλανδία ζουν 1 εκατομμύριο μουσουλμάνοι επί συνόλου 16 εκατομμυρίων κατοίκων»
Αυτή η άνοδος της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, είναι ιδιαιτέρως ανησυχητική, ειδικά για μια χώρα σαν την Ολλανδία, όπου διαχρονικά ήταν από τις πιο «ελευθεριακές» στην Ευρώπη υιοθετώντας μέτρα όπως: ελεύθερη πώληση «μαλακών» ναρκωτικών, γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων, ευθανασία (υπό ορισμένες συνθήκες), ενώ ταυτοχρόνως ήταν υπέρμαχος της ανοιχτής πολυπολιτισμικής Ευρώπης. Εκτός από την άνοδο της ξενοφοβίας, ένα άλλο μήνυμα που αναδεικνύεται είναι η άνοδος της δυσαρέσκειας απέναντι στην Ευρώπη. Σημαντικό ρόλο έπαιξε σ’ αυτό η ολλανδική καταψήφιση του Ευρωσυντάγματος το 2005. Πρέπει να αναφερθεί στο σημείο αυτό, πως για αρκετά χρόνια στην Ολλανδία το θέμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης και γενικότερα η λειτουργία της Ε.Ε, δεν ήταν βασικά θέματα στην ημερήσια διάταξη της πολιτικής ατζέντας. Γεγονός το οποίο δίνει βάση στο παραπάνω, είναι η διαχρονική χαμηλή συμμετοχή των ολλανδών πολιτών στις Ευρωεκλογές, η οποία είναι μια από τις 2 χαμηλότερες στην Ε.Ε. Αυτά τα μηνύματα των ολλανδικών εκλογών ενδεχομένως να μην μείνουν μόνο στο εθνικό πεδίο, αλλά να επηρεάσουν και την εκλογική συμπεριφορά και άλλων ευρωπαίων πολιτών. Τη στιγμή αυτή, η Ε.Ε φαντάζει και είναι, πιο ευάλωτη από ποτέ, έρμαιο στις ορέξεις των κερδοσκόπων και των οικονομικών μονοπωλίων. Η αντι- ευρωπαϊκή στάση, εκφράζεται τόσο από κόμματα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, όσο και από αυτά που βρίσκονται στα δεξιά της παραδοσιακής Δεξιάς, και σε αρκετές χώρες πάει να γίνει κυρίαρχη τάση. Και δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς, πως όταν εξελίσσεται και δεν μετριάζεται μια οικονομική κρίση σαν αυτή που ταλανίζει την Ευρώπη, η Άκρα Δεξιά καιροφυλακτεί και στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως μας έχει δείξει η ιστορία, επωφελείται σε μεγάλο βαθμό, τόσο εκλογικά όσο και πολιτικά. Αυτό είναι το σημαντικό και συνάμα ανησυχητικό πολιτικό μήνυμα που ανέδειξαν οι Ολλανδικές εκλογές.