ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ;

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής , στο 11,7% αυξήθηκε η ανεργία στο πρώτο τρίμηνο του 2010, από 9,3% στο αντίστοιχο τρίμηνο του 2009. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό τριμήνου που έχει καταγραφεί από το 2000. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, 132.356 άτομα τα οποία ένα χρόνο πριν ήταν απασχολούμενα, στο πρώτο τρίμηνο 2010 ήταν άνεργα και άλλα 77.349 άτομα που ήταν απασχολούμενα, είναι πλέον οικονομικά μη ενεργά. Κατά την ίδια περίοδο βρήκαν απασχόληση 85.244 άτομα, τα οποία ήταν άνεργα πριν από ένα έτος, ενώ 65.734 άτομα μετακινήθηκαν από τον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό σε θέσεις απασχόλησης. Επιπλέον, 92.061 άτομα, που πριν ένα έτος ανήκαν στον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό, εισήλθαν στην αγορά εργασίας αναζητώντας απασχόληση, αλλά είναι άνεργα. Η ανεργία χτυπά κυρίως τις γυναίκες, καθώς το ποσοστό ανέρχεται στο 15,5%, τη στιγμή που στους άντρες πέφτει στο 9%. Το πλέον ανησυχητικό συμπέρασμα που προκύπτει από τα στοιχεία αυτά, είναι ότι το ποσοστό ανεργίας στους νέους ηλικίας 15-29 ετών, εκτοξεύεται στο 22,3%, ενώ όσον αφορά τις νέες γυναίκες, μιλάμε για ένα ποσοστό 27,4%.
Σαφώς οι εύκολες και φθηνές απολύσεις δεν αποτελούν φάρμακο για την καταπολέμηση της ανεργίας. Με τις πολιτικές που προωθεί ο Υπουργός Εργασίας, οι εργοδότες αποκτούν νέο και φθηνό προσωπικό, με μισθό ακόμη και κάτω από τον βασικό των 740 ευρώ, που προβλέπει η σύμβαση που υπέγραψε πριν από δύο χρόνια η ΓΣΕΕ. Οι νέοι έως 21 ετών θα παίρνουν το 80% του βασικού (595 ευρώ) και όσοι είναι έως 25 ετών, το 85%. Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων αποτελεί ταφόπλακα στα εργατικά κεκτημένα.
Μεγάλο μερίδιο στην όλο και αυξανόμενη ανεργία παίζει και η εκπαίδευση. Έχει περάσει ανεπιστρεπτί ο καιρός που το πτυχίο αποτελούσε εχέγγυο για την επαγγελματική αποκατάσταση και τροφοδοτούσε υψηλές προσδοκίες κοινωνικής ανόδου στους νέους από τις λαϊκές τάξεις και τα χαμηλά οικονομικά στρώματα. Από τη δεκαετία του ‘90 η αγορά εργασίας υπαγορεύει σκληρούς όρους και κλείνει τις πόρτες δουλειάς σε χιλιάδες νέους πτυχιούχους. Η εγγύηση μιας σταθερής εργασίας και αμοιβής έχει γίνει ένα «είδος υπό εξαφάνιση». Οι στρατιές νέων ανέργων πολλαπλασιάζονται κάθε χρόνο. Είναι ελάχιστοι οι νέοι που απασχολούνται με βάση το αντικείμενο των σπουδών τους, ενώ είναι πάρα πολλοί εκείνοι που ετεροαπασχολούνται σε διάφορες δουλειές, οι οποίες όμως δεν έχουν καμία σχέση με το πτυχίο τους. Πρέπει να συνδεθεί η εκπαίδευση με την αγορά εργασίας. Κάποια επαγγέλματα δεν «αντέχουν» ετησίως εκατοντάδες υποψήφιους. Επιβάλλεται ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός να διδάσκεται στα σχολεία από το γυμνάσιο, ώστε να ξέρει ο νέος σε ποια επαγγέλματα έχει μεγαλύτερη κλίση ώστε να μπορεί μετά απρόσκοπτα να αποφασίσει με τι θα ασχοληθεί για το υπόλοιπο της ζωής του.
Για τη γενικότερη καταπολέμηση της ανεργίας, πρέπει να δοθούν αναπτυξιακά κίνητρα, ειδικά σε περιοχές όπου η ανεργία είναι πολύ μεγάλη. Καλό θα ήταν σε κάθε Δήμο να συσταθούν τοπικά γραφεία ευρέσεως εργασίας, έτσι ώστε οι άνεργοι να είναι ενήμεροι για τις δυνατότητες εργασίας και τις ευκαιρίες που μπορεί να προκύψουν. Πρέπει η κυβέρνηση να δώσει μεγάλο βάρος στην ανάπτυξη, και δη στην πράσινη ανάπτυξη, ώστε να δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Ήδη η λιτότητα και τα σκληρά οικονομικά μέτρα έχουν σκοτώσει την ανάπτυξη. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος διαθέσιμος για χάσιμο και πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για την κυβέρνηση μια βιώσιμη λύση για την καταπολέμηση της ανεργίας. Όταν ανεργία εκτινάσσεται σε υψηλά ποσοστά, οι καταναλωτές δεν έχουν τη δυνατότητα να ενισχύσουν την αγορά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται τα λουκέτα και κατ’ επέκταση οι άνεργοι. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο που μπορεί να αποτραπεί μόνο με ολοκληρωμένες πολιτικές για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.