ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ ΛΑΧΕΙΟ

Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε από το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων η αποδοχή της μοναδικής εναπομείνασας προσφοράς της κοινοπραξίας ΟΠΑΠ – LOTTOMATICA – INTRALOT – SCIENTIFIC GAMES που θα καταβάλλουν 190 εκατομμύρια ευρώ αντί για 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ, και έτσι τα κρατικά λαχεία περνούν στην ουσία στον υπό ιδιωτικοποίηση ΟΠΑΠ. Επιπλέον, η κοινοπραξία παίρνει ως δώρο το ‘Ξυστό’, το οποίο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν λίγα χρόνια προσφερόταν από το Ελληνικό Δημόσιο με ένα ποσό κοντά στα 300 εκατομμύρια ευρώ. Ο φάκελος του διαγωνισμού θα υποβληθεί στο Ελεγκτικό Συνέδριο για προσυμβατικό έλεγχο, μετά την ολοκλήρωση του οποίου θα υπογραφεί η σχετική σύμβαση παραχώρησης. Η σύμβαση παραχώρησης θα κυρωθεί με νόμο από τη Βουλή των Ελλήνων, κάτι που αναμένεται να γίνει τον Μάρτιο του 2013.0 νέος παραχωρησιούχος θα αρχίσει να λειτουργεί τα κρατικά λαχεία έξι μήνες αργότερα, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Σύμβασης Παραχώρησης για τη μετάβαση στο νέο καθεστώς. Αν εξεταστούν τα γεγονότα διαχρονικά, δεν είναι δύσκολο να συμπεράνει κανείς ότι εδώ και πολλά χρόνια η σχέση ανάμεσα στον όμιλο Κόκκαλη και στο Ελληνικό Δημόσιο είναι κάτι περισσότερο από αγαστή. Από το 1999 μέχρι σήμερα γίνεται η απευθείας ανάθεση στην Intralot, του κ. Κόκκαλη, όλων των υπηρεσιών του ΟΠΑΠ , επί Ν.Δ. (το 2007) σφραγίστηκε η τεχνολογική ομηρία του ΟΠΑΠ και επί ΠΑΣΟΚ (τον Ιούλιο του 2009) επιβλήθηκε και εμπορικός γάμος των δύο δημιουργώντας την OPAP Investment Limited, Intralot Lotteries Limited και Scientific Games Global Gaming S.à.r.l. Βεβαίως η αγαστή αυτή σχέση τόσων ετών επισφραγίστηκε με το ξεπούλημα των Κρατικών λαχείων. Το μεγάλο στοίχημα όμως για τον κ. Κόκκαλη δεν είναι άλλο από την απόκτηση και του ΟΠΑΠ, ενός ιδιαιτέρως κερδοφόρου οργανισμού. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερες γνώσεις οικονομικών για να καταλάβει ότι αυτό που επιχειρείται τις τελευταίες εβδομάδες στο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων είναι ένα ξεπούλημα της όποιας εθνικής περιουσίας έχει απομείνει. Τόσο στην περίπτωση των Κρατικών Λαχείων, που ολοκληρώθηκε, όσο και – κυρίως – σε αυτήν του ΟΠΑΠ, που ακολουθεί, η μέθοδος πώλησης που επιλέγεται, με βάση τις χρηματιστηριακές αξίες, οδηγεί σε τιμήματα που όχι μόνο δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, αλλά προσβάλλουν κάθε νοημοσύνη. Κερδοφόροι οργανισμοί, που αντέχουν παρά τις αντιξοότητες μέσα στην κρίση, οδεύουν προς εκποίηση (ή ενοικίαση) έναντι των κερδών μιας μόλις χρονιάς. Σε αυτό βέβαια συντελούν και έξωθεν πιέσεις, που θέλουν όλα τα δημόσια φιλέτα να περάσουν άμεσα στα χέρια των ιδιωτών έναντι πινακίου φακής. Δεν είναι τυχαία και η έκθεση της Credit Suisse (σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ στην αποκρατικοποίηση των λαχείων, που έθεσε το εύρος αποτίμησης στα 155 έως 225 εκατ. ευρώ) που μειώνει την τιμή του ΟΠΑΠ τα 3,5 ευρώ ανά μετοχή, δηλαδή στα 1,116 δισ. ευρώ, που σημαίνει ότι τοποθετεί την αξία του 34% μόλις στα 350 εκατ. ευρώ! Ο ΟΠΑΠ ,εκτός των άλλων, θα κληθεί να καταβάλει συνολικά 127,3 εκατ. ευρώ για τα λαχεία, εκ των οποίων τα 90 εκατ. μέσα στους επόμενους τέσσερις μήνες. Επίσης, από 1ης Ιανουαρίου 2013 θα επιβληθεί φόρος 30% στα μεικτά κέρδη του Οργανισμού, 10% φόρος στα κέρδη των παικτών που θα επιφέρει μείωση του ανακυκλώσιμου τζίρου, ενώ ο ΟΠΑΠ θα πρέπει στο τέλος κάθε χρήσης να καταβάλλει στα δημόσια ταμεία τα αδιάθετα κέρδη των παικτών και όχι να τα παρακρατεί. Όλα αυτά θα ροκανίσουν το ταμείο του ΟΠΑΠ και το πιο πιθανό είναι να προσφύγει σε νέο δανεισμό για να καλύψει τη συμμετοχή του στα λαχεία. Με άλλα λόγια, θα συνεχιστεί η απαξίωσή του για να πωληθεί τσάμπα σε ιδιώτες. Ο ΟΠΑΠ θα μπορούσε να αποτελέσει ναυαρχίδα για το Δημόσιο όμως τα γεγονότα δείχνουν ότι θα καταλήξει και αυτός, μαζί με τα Κρατικά λαχεία στα χέρια ιδιώτη, πιθανότατα του κ. Κόκκαλη. Ο οποίος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχει κατηγορηθεί για πολλά στον πολυτάραχο βίο του, ακόμα και για πράξεις κόντρα στα συμφέροντα της χώρας μας.