ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΕΜΜΟΝΕΣ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΡΗΞΗ

Η πλειοψηφία των Ελλήνων εδώ και χρόνια υποστήριζε ότι το σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που πρότεινε η τρόικα και αποδεχόταν η ελληνική κυβέρνηση χωρίς ίχνος διαπραγμάτευσης, δεν γινόταν να αποφέρει λύσεις στα όλο και αυξανόμενα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Οι οριζόντιες μειώσεις σε συντάξεις και μισθούς έφεραν δυσανάλογα αποτελέσματα: η αγορά πάγωσε εντελώς με τα λουκέτα να φυτρώνουν καθημερινά, το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων καταπατήθηκε και η χώρα μας είναι πρώτη στην ανεργία σε όλη την ευρωζώνη. Και όλα αυτά δεν προήλθαν μόνο από τις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, ούτε από την απουσία ανταγωνιστικότητα;. Ήταν αποτελέσματα από την επιμονή σε ένα εντελώς λάθος οικονομικό πρόγραμμα. Αυτό το λάθος, πριν λίγες μέρες έγινε αποδεκτό και από το ίδιο το ΔΝΤ. Το λάθος, εστιάζεται κυρίως στη διαπίστωση ότι εξαρχής έπρεπε να γίνει γενναίο ‘κούρεμα’.  Η αποτυχία του πρώτου Μνημονίου στοίχισε περίπου 3 δισ. στην ελληνική οικονομία ετησίως, δηλαδή σε βάθος τριετίας η χασούρα αγγίζει τα 9 δισ. Ευρώ. Οι αξιωματούχοι και οι ‘τρανοί’ τεχνοκράτες έπεσαν παντελώς έξω στους υπολογισμούς τους και στην περίπτωση της ανεργίας. Το αρχικό πρόγραμμα προέβλεπε κορύφωση της ανεργίας το 2012 με ποσοστό της τάξεως του 14,8%. Αντ’ αυτού, η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 24,8% και πλέον φλερτάρει με το 27%, ‘χαρίζοντας’ στη χώρα μας μια θλιβερή πρωτιά. Και τίποτα δεν δείχνει ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί. Απόδειξη αυτής της απαισιοδοξίας είναι και το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα που θα έδινε συμβάσεις εργασίας σε άνεργους νέους έως 29 ετών. Αρχικά η κυβέρνηση μιλούσε για εκατοντάδες χιλιάδες νέους που θα ωφεληθούν από το πρόγραμμα, όμως μέχρι σήμερα τα αποτελέσματα δεν φέρνουν χαμόγελα. 

Πέρα από το αρχικό λάθος του πρώτου μνημονίου, ακολούθησαν διάφορες κινήσεις, προαπαιτούμενα, ισοδύναμα μέτρα τα οποία ουδόλως άλλαξαν την κατάσταση. Οι πολίτες αιμορραγούν οικονομικά και το χειρότερο είναι ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι στην ίδια κατάσταση που ήταν προ της εμφάνιση της κρίσης. Παρόλα τα σκληρά μέτρα που έχουν ληφθεί, η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από αυτή που περιέγραφαν οι εταίροι μας στις εκτιμήσεις τους. Και είναι πραγματικά να απορεί κανείς με τις τόσες λάθος εκτιμήσεις, οι οποίες αφήνουν πολλά υπόνοιες σχετικά με τη σκοπιμότητά τους. Ο ίδιος ο Γιούνκερ μάλιστα, υποστήριξε ότι ‘’οι προβλέψεις της Κομισιόν αποδείχθηκε ότι δεν είχαν καμία σύνδεση με την πραγματικότητα και δεν βασίστηκαν σε επιστημονικά κριτήρια’’. Όλα αυτά βεβαίως έχουν ήδη γίνει, δεν αλλάζουν και ανήκουν στο παρελθόν. Η παραδοχή του λάθους δεν διορθώνει την κατάσταση. Το μεγάλο θέμα είναι από εδώ και πέρα τι γίνεται. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η παραδοχή του λάθους από το ΔΝΤ, δίνει στην ελληνική πλευρά ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί που μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για την επίτευξη των συμφερόντων μας, τα οποία δεν γίνεται να μην περιλαμβάνουν νέο ισχυρό ‘κούρεμα’. 

Όμως, ένα νέο ‘κούρεμα’ δεν μπορεί από μόνο του να αλλάξει προς το καλύτερο την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Μόνο το ‘κούρεμα’ δεν θα λύσει το μέγα πρόβλημα της ανεργίας, της απουσίας επενδύσεων και της φυγής λαμπρών νέων επιστημόνων στο εξωτερικό.  Ο χρόνος είναι σαν την ελληνική ανεργία, αμείλικτος. Και οι διαρκείς αυξήσεις φόρων μαζί με την καθημερινή μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, τον κάνει να τρέχει ακόμα πιο γρήγορα. Η αντοχή και η ανοχή των Ελλήνων έχει φθάσει πλέον στα όριά της και όσοι συνεχίζουν να υποτιμούν τους πολίτες και τις πιθανές αντιδράσεις τους μάλλν δεν έχουν συναίσθηση της καθημερινότητας. Είδαμε όλοι πως ξεκίνησαν σε μια στιγμή όλες οι μεγάλες διαδηλώσεις στην Τουρκία. Κομβικό σημείο για την κοινωνική έκρηξη θα είναι η 1/1/14. Τότε, η τρόικα πιέζει την κυβέρνηση να προχωρήσει σε άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας αντικειμενικής αξίας έως 200.000 ευρώ, που σήμερα προστατεύεται από τον νόμο. Η αποτυχημένη τρόικα, έχει βάλει πλέον στο στόχαστρο χιλιάδες σπίτια φτωχών ανθρώπων, οι οποίοι αδυνάτισαν να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις τους λόγω της τεράστιας ύφεσης που ήρθε από την παταγώδη αποτυχία προβλέψεων και μέτρων. Αν επιμείνουν σ’ αυτή τους την επιλογή, το μόνο σίγουρο είναι ότι τότε θα έλθει η κοινωνική έκρηξη και θα έχει ολέθριες επιπτώσεις για όλους. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτός που είναι σε απόγνωση δεν έχει να χάσει τίποτα περισσότερο από αυτά που του πήραν και είναι έτοιμος για όλα.