ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΤΟΝ ΑΝΕΧΕΣΤΕ;

Με μια θατσερικού τύπου απόφαση – διαταγή, ο Πρωθυπουργός δια στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου έβαλε λουκέτο στην ΕΡΤ. Με την πρόφαση να γίνει νοικοκύρεμα στη δημόσια τηλεόραση, 2.656 εργαζόμενοι θα μείνουν ξαφνικά στο δρόμο και η χώρα μας θα κατέχει μια ακόμα θλιβερή πρωτιά: θα είναι η μόνη χώρα χωρίς δημόσια τηλεόραση! Σίγουρα η δημόσια τηλεόραση εδώ και δεκαετίες ήταν άντρο των κομματικών παιδιών. Γαλάζιων και πράσινων. Εκατοντάδες ρουσφετολογικές προσλήψεις έχουν γίνει στην ΕΡΤ, όπως βεβαίως σε όλο το ευρύτερο φάσμα του δημοσίου τομέα. Δεν ανακαλύψαμε ξαφνικά την Αμερική, ούτε γίναμε σοφότεροι με τις εξαγγελίες του κ. Κεδίκογλου. Ούτε ήταν πρωτάκουστο αυτό που είπε για τις αλόγιστες σπατάλες. Όμως αυτή είναι η μισή αλήθεια, καθώς τις σπατάλες και τα ελλείμματα στη δημόσια τηλεόραση τα δέχθηκαν, τα δημιούργησαν και τα γιγάντωσαν διαχρονικά όλες οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι διορισμένες διοικήσεις για δικά τους οφέλη. Η ΕΡΤ, όπως πολλοί δημόσιοι οργανισμοί, είχε τα δικά της προβλήματα και η κυβέρνηση αντί να σκύψει πάνω στο πρόβλημα και να βρει μια λύση συμφέρουσα τόσο για τους εργαζομένους όσο και για τα κρατικά ταμεία, λειτουργεί σαν κακός γιατρός: αντί να θεραπεύσει το χέρι που πονάει, το κόβει.

Απαίτηση της τρόικας εδώ και καιρό ήταν η απόλυση περίπου 3.000 δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση αντί να εκτοπίσει τους επίορκους, στους οποίος μέχρι πριν λίγο καιρό έστελνε τη μισθοδοσία στο κελί της φυλακής (βλέπε Κορκονέας και τόσοι άλλοι), αποφάσισε να κλείσει έναν ολόκληρο οργανισμό με εξαιρετικά πολύπλευρο και πολυσύνθετο ρόλο. Κλείνει αυθαίρετα και παράνομα τη μόνη νόμιμη συχνότητα και στέλνει χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, να βρουν το υπόλοιπο 1,5 εκατομμύριο.  Απολύει τώρα αυτούς για να πάρει καλό βαθμό από την τρόικα και για να ξαναπροσλάβει, μετά από κάποιους  μήνες, λίγους και "εκλεκτούς"… Ναι, το καθεστώς στην ΕΡΤ σίγουρα έπρεπε να αλλάξει.  Έπρεπε να σταματήσει να είναι το παράθυρο για ρουσφετολογικές προσλήψεις κολλητών και φίλων, να πάψει ν’ αποτελεί κομματικό λάφυρο οποιασδήποτε κυβέρνησης. Σίγουρα οι πολύ υψηλοί μισθοί των μεγάλων ονομάτων που εργάζονταν στην ΕΡΤ έπρεπε εδώ και χρόνια να περικοπούν σημαντικά, και κάποιοι ενδεχομένως έπρεπε να αποχωρήσουν. Τώρα όμως, ο κ. Σαμαράς με τη φασιστική συμπεριφορά του και την πλήρως νεοφιλελεύθερη απόφασή του, καταφεύγει πάλι σε οριζόντια, παράλογα μέτρα. Το κλείσιμο της ΕΡΤ, μόνιμο ή προσωρινό δεν έχει σημασία, μας πηγαίνει πίσω σε άλλες εποχές αλήστου μνήμης και απείρου κάλους.  Μετά από την αφαίμαξη των μικρομεσαίων, των συνταξιούχων, την ραγδαία άνοδο της ανεργίας και τα χιλιάδες λουκέτα, ήρθε και το κλείσιμο της ΕΡΤ, η οποία παρόλο που δεν είχε ποτέ μεγάλη τηλεθέαση και ενδεχομένως χλευαζόταν από πολλούς από μας, μεγάλωσε πολλές γενιές σε όλη τη χώρα, ακόμα και στο τελευταίο χωριό. Όλα αυτά μέχρι χθες, μετά την απόφαση του κ. Σαμαρά.

Και λέμε ότι η απόφαση είναι προσωπική, γιατί πολύ απλά ήταν μια απόφαση αποκλειστικά δική του και της ΝΔ. Δεν μπήκε καν στον κόπο να ζητήσει την άποψη των άλλων δυο κυβερνητικών εταίρων. Και με αυτή του την επιλογή έδειξε ξεκάθαρα ότι φέρεται εντελώς ‘ετσιθελικά’, πιστεύοντας ότι ηγείται μιας ισχυρής μονοκομματικής κυβέρνησης . Η δεσποτική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά του μεγαλύτερου εταίρου της κυβέρνησης (ΝΔ) θέτει άμεσα το ζήτημα του τερματισμού του βίου της. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ συμμετείχαν εξ’αρχής  στην κυβέρνηση με αιτιολογία τη σωτηρία της χώρας, την παραμονή στο ευρώ και την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Με τη συμμετοχή τους, η οποία εκλογικά και πολιτικά τους κατατρόπωσε, προσέφεραν ένα χρόνο τώρα πολιτική συναίνεση και αριστερά άλλοθι στο Σαμαρά, χωρίς να περάσουν κάποια δική τους πολιτική. Πλέον όμως, μιας και τα ίδια τα κόμματα παραδέχονται ότι αφενός ο Πρωθυπουργός αποφασίζει και διατάζει, και αφετέρου καμιά τους πρόταση – παραίνεση δεν έγινε αποδεκτή, πρέπει να αποφασίσουν τι επιθυμούν για τη συνέχεια: θέλουν να είναι κυβερνητικές τσόντες, με κέρδος κάνα δυο υπουργεία, σε μια κυβέρνηση που διαφωνούν ή θα άρουν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση και θα οδηγηθούμε σε εκλογές; Άλλη λύση δεν υπάρχει. Για τον απλούστατο λόγο ότι από την πρώτη στιγμή η τρικομματική ήταν υποχρεωτικός μονόδρομος για όλους, ενώ στη χώρα μας δεν υπάρχει η κατάλληλη κουλτούρα για να προχωρήσει υγιώς ένα τέτοιο εγχείρημα.  Πλέον, καλούνται τα δυο κόμματα ν’ αναλάβουν τις ευθύνες τους. Θα στηρίξουν αυτή τη φασιστική συμπεριφορά του κ. Σαμαρά ή θα πάνε κόντρα, διαμορφώνοντας τις συνθήκες για την ανατροπή της κυβέρνησης και την αναδιοργάνωση του χώρου της κεντροαριστεράς; Έχουν το μαχαίρι, έχουν και το πεπόνι. Αλλά δεν έχουν άλλες δικαιολογίες για μισόλογα και στρογγυλέματα.