Ανήμερα της ονομαστικής του εορτής ο Πρωθυπουργός δήλωσε πως είναι επιτακτική ανάγκη η άμεση ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης και εξουσιοδότησε των Υπουργό Οικονομικών να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες. Τις επόμενες μέρες ο μηχανισμός αυτός θα ενεργοποιηθεί σύμφωνα με τη διαδικασία που έχει προβλεφθεί. Δηλαδή, αρχικά η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει άμεσα να συντάξουν ένα πόρισμα που θα βεβαιώνει ότι η Ελλάδα πρέπει να υπαχθεί στο μηχανισμό στήριξης.
Ακολούθως τα μέλη του Eurogroup (οι 16 χώρες της ευρωζώνης) καλούνται να επικυρώσουν ομόφωνα το πόρισμα. Εφόσον εγκριθεί το ελληνικό αίτημα και πριν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για το μακροπρόθεσμο δανεισμό, η χώρα μας μπορεί να ζητήσει βραχυπρόθεσμα δάνεια-"γέφυρες" (bridge loans), προκειμένου να καλύψει επείγουσες δημοσιονομικές ανάγκες. Οι άμεσες ανάγκες της χώρας υπολογίζονται περίπου στα 11 δις. Ευρώ και το ποσό αυτό αναμένεται να ζητήσει η Ελλάδα από τις χώρες της Ευρωζώνης. Είναι λοιπόν σαφές ότι από τις 23 Απρίλη μπήκαμε με κάθε τιμή και δόξα στον αστερισμό του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Μιας και ακόμα δεν έχει κάνει σαφές το ΔΝΤ πολλά μέτρα τα οποία θα κληθεί να λάβει η Κυβέρνηση μέσα στην επόμενη τριετία, κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν κάποια από τα μέτρα τα οποία υιοθέτησαν η Ρουμανία και η Ουγγαρία, καθ’ υπόδειξη του ΔΝΤ. Αρχικά, στη Ρουμανία, οι μισθοί του Δημοσίου μειώθηκαν, πραγματοποιήθηκαν πάνω από 100.000 απολύσεις στο δημόσιο τομέα, 500.000 απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και οι τράπεζες έκλεισαν ανεπίσημα τις στρόφιγγες του δανεισμού. Λογικό αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, ήταν να χτυπηθεί η αγορά και χιλιάδες επιχειρήσεις έβαλλαν λουκέτο μην μπορώντας να προσαρμοστούν στη νέα οικονομική πραγματικότητα. Το θετικό είναι ότι το κόστος δανεισμού του Ρουμανικού δημοσίου ελέγχθηκε, σε τέτοιο σημείο ώστε η χώρα να έχει κάνει χρήση των 9 από τα 20 δισ. δανεισμού που της εγκρίθηκαν και το χρέος να μειωθεί σε απόλυτους αριθμούς το πρώτο δίμηνο. Από το 2011 – 2012 η Ρουμανία εκτιμάται ότι θα επιστρέψει δυναμικά στην Ευρωπαϊκή οικονομική σκηνή, προσελκύοντας εκ νέου μεγάλες επενδύσεις, στην παραγωγή, το εμπόριο, τις υπηρεσίες και φυσικά τα ακίνητα. Οι πολίτες της Ρουμανίας υποστηρίζουν ότι το ΔΝΤ έλυσε προβλήματα, έκανε λάθη, αδίκησε πάρα πολλούς, βοήθησε όμως τον λαό να ξυπνήσει και να αντιληφθεί ότι η επίπλαστη ευημερία στηριγμένη σε δανεικά δεν οδηγεί πουθενά.
Η διεθνής οικονομική κρίση έπληξε την Ουγγαρία από το τέταρτο τρίμηνο του 2008, και το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς εγκρίθηκε δάνειο ύψους 12,5 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ, 6,5 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και 1 δισ ευρώ από την Παγκόσμια Τράπεζα, ενώ στους όρους του δανείου αναφερόταν ότι το ΔΝΤ θα παρακολουθεί την εκτέλεση του προϋπολογισμού με την κεντρική τράπεζα της Ουγγαρίας να αναλαμβάνει τον πλήρη έλεγχο της διοίκησης των μεγάλωνΑ ουγγρικών τραπεζών. Αρχικά υπήρξε πάγωμα των μισθών του δημοσίου για την επόμενη διετία, περικοπή του 13ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς τις τοπικές αυτοδιοικήσεις και τον αγροτικό τομέα, σταδιακή αύξηση από το 2012 της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 65 έτη, αναπροσαρμογή των συντάξεων και περικοπή του δώρου Χριστουγέννων. Ακόμα, μειώθηκαν κατά 10% των επιδομάτων ασθενείας και αναπηρίας. Από την 1η Ιουλίου 2009 αυξήθηκε το ΦΠΑ από 20% στο 25%, όπως και η φορολογία στη βενζίνη, στα τσιγάρα και στα ποτά κατά 6%. Στα είδη πρώτης ανάγκης (ψωμί, γαλακτοκομικά, θέρμανση) ορίστηκε ΦΠΑ 18%. Οι πρώτες εκτιμήσεις υποστηρίζουν ότι ο στόχος του 2009 για μείωση του ελλείμματος στο 3,9% του ΑΕΠ έχει επιτευχθεί, ωστόσο αναφέρεται ότι το συγκεκριμένο μέγεθος βρισκόταν σε πτωτική πορεία ήδη από το 2006. Επίσης, πρόβλημα παραμένει η τόνωση της εσωτερικής ζήτησης, ωστόσο από το τρίτο τρίμηνο του 2009 έχει παρουσιασθεί τάση κάμψης του ρυθμού μείωσης των λιανικών πωλήσεων και της βιομηχανικής παραγωγής.
Απ’ όλα τα παραπάνω μέτρα που πάρθηκαν στις δυο αυτές χώρες, εύκολα συμπεραίνει κανείς πως έρχονται πολύ δύσκολα χρόνια για τους Έλληνες πολίτες. Για την είσοδο του ΔΝΤ στις εσωτερικές μας υποθέσεις, την ευθύνη έχουν όλες οι κυβερνήσεις από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, με αποκορύφωμα την καταστροφική 5ετία του Κώστα Καραμανλή. Ο μηχανισμός στήριξης θα κάνει τα πάντα για να εξορθολογιστούν οι οικονομικοί δείκτες. Με το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων όμως τι θα γίνει; Διότι δεν είναι μόνο η μείωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Ας μην ξεχνάμε, ότι η ήδη αυξημένη εγκληματικότητα θα ενταθεί και πλέον μπορεί να βλέπουμε φόνους και ληστείες ακόμα για λίγα Ευρώ. Το πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία είναι πολύπλευρο και κάτι ήξερε ο Όλι Ρεν όταν πριν λίγο καιρό σε άπταιστα Αγγλικά μας ευχόταν καλό κουράγιο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ;
Ο Κασσελάκης λοιπόν επιβεβαίωσε τα προγνωστικά του πρώτου γύρου και είναι από χθες ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν ειπωθεί πολλά τα οποί...
Πώς να κερδίσετε 12 δις. $ ποντάροντας 100 χιλιάδες στην πτώχευση της Ελλάδας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ελληνικά CDS υποτίθεται πως είναι μία ασφάλεια που μπορούν να αγοράσουν όσοι έχουν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα ούτως ώστε να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο από μία ενδεχόμενη πτώχευση της χώρας και συνεπώς από μία ενδεχόμενη αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεων της, πληρώνοντας ένα ασφάλιστρο (το οποίο είναι κυμαινόμενο και ανεβοκατεβαίνει όπως μία μετοχή) στο τραπεζικό ίδρυμα ή το επενδυτικό ίδρυμα που τους τα πουλάει.
Ωστόσο, επιτρέπεται να αγοράσει κανείς CDS και να νομιμοποιείται να λάβει την αποζημίωση σε περίπτωση πτώχευσης της Ελλάδας χωρίς να έχει στην κατοχή του ελληνικά ομόλογα, δηλαδή χωρίς να έχει την ανάγκη ασφάλισης της επένδυσης του. Σε αυτήν την περίπτωση τα ελληνικά CDS μετατρέπονται σε ένα χρηματιστηριακό στοίχημα, από το οποίο ο κερδοσκόπος μπορεί να κερδίσει με δύο τρόπους: είτε από την άνοδο της τιμής του CDS και την πώληση του ακριβότερα απ’ ότι το αγόρασε, καθώς το ασφάλιστρο αυξάνεται όσο η χρηματοπιστωτική επίθεση στην Ελλάδα συνεχίζεται είτε από την πραγματική πτώχευση της Ελλάδας και τη λήψη της τεράστιας αποζημίωσης.
Η δυνατότητα αυτή, της αγοράς CDS χωρίς την προϋπόθεση της κατοχής ελληνικών ομολόγων, δημιουργεί ένα κερδοσκοπικό κύκλο ασύλληπτων διαστάσεων, καθώς εμπλέκει, πέρα από hedge funds και κάθε λογής κερδοσκοπικά ιδρύματα και τις μεγαλύτερες τράπεζες / δανειστές της Ελλάδας, τις οποίες αναγκάζει να πουλήσουν ελληνικά ομόλογα εκτινάσσοντας τα επιτόκια τους στα ύψη και επομένως απογειώνοντας το κόστος δανεισμού της Ελλάδας.
Αυτό, γιατί όταν ένας κερδοσκόπος θέλει να στοιχηματίσει αγοράζοντας ελληνικά CDS, πρέπει να στραφεί, κατά κανόνα, στις μεγάλες τράπεζες που είναι οι νόμιμοι διαπραγματευτές αυτών των προϊόντων. Αγοράζοντας ελληνικά CDS από αυτές, στην ουσία ποντάρει εναντίον τους, καθώς θα είναι αυτές που θα κληθούν να τον πληρώσουν αν η Ελλάδα πτωχεύσει Το άμεσο αποτέλεσμα είναι οι τράπεζες να προχωρούν σε στρατηγικές αντιστάθμισης του επενδυτικού κινδύνου που ανέλαβαν, είτε προχωρώντας σε πωλήσεις ελληνικών ομολόγων είτε λαμβάνοντας θέσεις short εναντίον τους, δηλαδή πουλώντας τα, ποντάροντας στην πτώση τους, με την ελπίδα ότι θα τα αγοράσουν, στο μέλλον, φθηνότερα.
Αυτό συμβαίνει γιατί καθώς οι κερδοσκόποι ποντάρουν στην αύξηση της πιθανότητας πτώχευσης της Ελλάδας αγοράζοντας όλο και περισσότερα CDS, οι τράπεζες που τους τα πουλούν είναι σα να ποντάρουν όλο και περισσότερο στο αντίθετο ενδεχόμενο, δηλαδή στη μη πτώχευση της Ελλάδας. Καθώς, όμως, οι περισσότερες από αυτές έχουν, ήδη και ελληνικά ομόλογα, βρίσκονται να ποντάρουν διπλά στη μη πτώχευση της Ελλάδας, από τη μία πλευρά με το να κατέχουν ομόλογα και από την άλλη παίζοντας κόντρα στους κερδοσκόπους των CDS. Το αποτέλεσμα είναι η υπερέκθεση τους στην επένδυση υπέρ της Ελλάδας η οποία τις οδηγεί, σχεδόν αναγκαστικά, στην ανάγκη της μείωσης του επενδυτικού τους ρίσκου πουλώντας ελληνικά ομόλογα ή και ποντάροντας στην πτώση τους. Οι τράπεζες που δεν έχουν, ήδη, επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα, ώστε να μπορούν να πουλήσουν κάποια από αυτά μειώνοντας το ρίσκο τους, αναγκάζονται να τα δανειστούν από άλλες τράπεζες και να τα πουλήσουν short, ποντάροντας και αυτές στην πτώση τους, ώστε να τα αγοράσουν αργότερα χαμηλότερα για να τα επιστρέψουν στις τράπεζες απʼ όπου τα δανείστηκαν.
Απλοποιώντας το παράδειγμα μπορούμε να πούμε πως όταν πραγματοποιείται μία πράξη αγοράς ελληνικών CDS, ενεργοποιείται και μία πράξη πώλησης ελληνικών ομολόγων, με την τελευταία να έχει ως αυτόματη συνέπεια την αύξηση των επιτοκίων των ομολόγων (και των spreads τους με τα γερμανικά), δηλαδή την αύξηση του κόστους δανεισμού της Ελλάδας. Όσο οι κερδοσκόποι συνεχίζουν να σπρώχνουν την τιμή των CDS υψηλότερα, αγοράζοντας τα, τόσο οι τράπεζες που τους τα πουλούν επενδύουν στην πτώση των ελληνικών ομολόγων, σπρώχνοντας τα επιτόκια τους και το κόστος δανεισμού της Ελλάδας υψηλότερα.
Έτσι, η Ελλάδα έχει γίνει ένα τεράστιο χρηματιστηριακό καζίνο (ανάλογο με εκείνο που οδήγησε στην κατάρρευση της αγοράς ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ, πάλι με τη χρήση των CDS), το οποίο παρέχει ευκαιρίες για κέρδη σε κερδοσκόπους και τράπεζες σε όλο τον κόσμο, καθώς οι πρώτοι κερδίζουν όσο η κρίση επιδεινώνεται ενώ οι τράπεζες απολαμβάνουν τα κέρδη από τις προμήθειες που λαμβάνουν από το εμπόριο CDS. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη χειρότερο καθώς τα CDS μπορούν να αγοραστούν με μόχλευση, δηλαδή πληρώνοντας τμήμα, μόνο, της πραγματικής αξίας της τιμής τους. Έτσι, μία επένδυση σε ελληνικά CDS της τάξης του 1 εκ δολαρίων, μπορεί να απαιτεί κεφάλαιο μόλις της τάξης των 100 χιλιάδων δολαρίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μελέτη της πορείας τιμών των ελληνικών CDS αποκαλύπτει ότι η άνοδος τους ξεκίνησε από τον Ιούλιο του 2007, ταυτόχρονα με μία σειρά άλλων χρηματοπιστωτικών εξελίξεων, που αποτελούν τα σημαντικότερα κομμάτια στο διεθνές παζλ που δημιουργεί το έξυπνο χρήμα, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα πως η Ελλάδα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του ίδιου αυτού παζλ για περισσότερο από 2,5 χρόνια από σήμερα. Στο διάστημα αυτό έχει πέσει πάνω της μία χρηματοπιστωτική βόμβα 12204 μεγατόνων, όση, δηλαδή, είναι η ποσοστιαία άνοδος των τιμών των CDS από τις 4,6 μονάδες βάσης, τον Ιούλιο του 2007, στις 566 μονάδες βάσης σήμερα, η οποία και είχε ως αντανακλαστική συνέπεια το ξεπούλημα των ελληνικών ομολόγων, την απογείωση των επιτοκίων τους και την εκτίναξη του κόστους δανεισμού για την Ελλάδα.
Ο κερδοσκόπος που επένδυσε 1 εκ δολάρια ποντάροντας στην πτώχευση της Ελλάδας τον Ιούλιο του 2007, σήμερα βλέπει την επένδυση του να αξίζει 12,204 δις δολάρια. Και το πιθανότερο είναι πως για την αρχική επένδυση του 1 εκ δολαρίων δεν πλήρωσε περισσότερο από το 10%, δηλαδή 100 χιλιάδες δολάρια.
Και καθώς στις χρηματοπιστωτικές αγορές το κέρδος του ενός είναι, κατά κανόνα, η απώλεια του άλλου, το λογαριασμό για τα κέρδη των κερδοσκόπων τον λαμβάνει, μέσω της αγοράς ομολόγων, ο Έλληνας πολίτης (και θα συνεχίσει να τον λαμβάνει για πολλά χρόνια ακόμη). Έτσι, όταν η Ελλάδα κόβει μισθούς, λαμβάνει σκληρά δημοσιονομικά μέτρα κλπ, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα για να πληρώσει τους επιπλέον τόκους που προκύπτουν από την αύξηση του κόστους δανεισμού της, στην ουσία ενεργοποιεί το μηχανισμό εκείνο που, μεταξύ άλλων, θα πρέπει να συγκεντρώσει τα χρήματα που θα πληρωθούν σε όσους πέτυχαν το τζακ ποτ ποντάροντας εναντίον της στην αγορά CDS.
Δυστυχώς φοβαμαι οτι η αναμειξη με οποιδηποτε τροπο του ΔΝΤ ουσιαστικα διασφαλιζει οτι ΟΛΟΙ οι παραπανω θα πληρωθουν την κερδοσκοπικη τους "επενδυση" απο τις τσεπες τις δικες μας του απλου κοσμακη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω οτι τα οσα θα δουμε εφεξης στην Ελλαδα πραγματικα για να τα προυπολογισει ο οποιοσδηποτε θα πρεπει να ανατρεξει σε αιματηρες σελιδες της ιστοριας. Και για να τελειωνουμε με την σπεκουλα του κ.κ Σαμαρα δεν αφοριζω την κυβερνηση . Τα ανακλαστικα των στελεχων του ΠΑΣΟΚ ισως ειναι τα μονα ικανα στον τοπο για να μας οδηγησουν στην εξοδο απο την κριση. Εξαλου αυτος ο τοπος εχει δειξει οτι καθε βιαιη προσαρμογη την εστρεψε τελικα υπερ της κοινωνιας και εναντια στο συστημα. Νομιζω οτι απο την εποχη που βιωνουμε και τις δυσκολιες που περναμε μπορουμε να κρατησουμε και θετικα. Ενα εξ αυτων ειναι η στενη πλεον ενασχοληση των νεοτερων γεννεων με την πολιτικη και την οικονομια. Το πεδιο θα ειναι προσφορο πλεον σε κοινωνικο επιπεδο πλεον για την ενασχοληση με τα κοινα και την συμμετοχη. Κοινως την πολιτικοποιηση που τοσο εχει λειψει δυστυχως απο μια κοινωνια που απο το 74 και εντυθεν ηταν σε αφασια. Ειναι στο χερι της νεας γεννιας να πατησει το Off στην ελληνικη καταψυξη και πιστευω οτι θα το κανει.
Καλο κουραγιο λοιπον σε μια νεα γενια που θα πρεπει να δειξει υπευθυνοτητα ακομα και απεναντι σε ολους αυτους που με περισια ευκολια της διδασκαν τα τελευταια 20 χρονια να ζει ανευθυνα.
Ευχαριστω.