ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ;

Την περασμένη Τετάρτη στις 2:30 περίπου το μεσημέρι, πάγωσαν όλοι οι Έλληνες πολίτες, παρατηρώντας δια ζώσης ή από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες τη στυγνή δολοφονία των άτυχων εργαζομένων στην Τράπεζα Marfin. Ως ελάχιστο, πρέπει άμεσα να εντοπιστούν οι δολοφόνοι και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Εκτός από τη σύλληψη των δολοφόνων, πρέπει να γίνει έρευνα με αφορμή δηλώσεις που έγιναν από τους εργαζομένους της συγκεκριμένης τράπεζας, οι οποίες ανέφεραν ότι απειλήθηκαν με απόλυση αν δεν εργάζονταν. Τέτοια περιστατικά τυφλής βίας και τρομοκρατίας πρέπει να τερματίζονται άμεσα και όχι απλώς να καταδικάζονται από τους πολιτικούς. Ωστόσο, το αποτρόπαιο έγκλημα δεν μπορεί να κρύψει το ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα της γενικής απεργίας, ούτε να αξιοποιηθεί για τη σπίλωση πολιτικών κομμάτων.
Αναμφίβολα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα συλλαλητήρια μετά τη Μεταπολίτευση και ενδεχομένως να σηματοδοτεί το τέλος της περιόδου 1974-2010 όπως την ξέρουμε ως σήμερα. Όποιος ήταν παρών στο συλλαλητήριο, είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει ότι δεν έμοιαζε με συλλαλητήρια του παρελθόντος. Και αυτό διότι ήταν παρόντες πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν είχαν συμμετάσχει ξανά σε ανάλογες διαμαρτυρίες. Χωρίς κομματικά στεγανά, χωρίς την καθοδήγηση εργατοπατέρων, διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν . Ακόμα και άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, πήραν το ρίσκο, και κρατώντας μια ελληνική σημαία, διαδήλωσαν ανάμεσα σε μολότοφ και χημικά. Τα συνθήματα τα οποία κυριάρχησαν θύμιζαν κάτι από Αργεντινή του 2000- 2001, κάτι από το «que se vayan todos» («να φύγουν όλοι»), μια ολοκληρωτική απαξίωση και μια αυθόρμητη οργή εναντίον του πολιτικού συστήματος, των τραπεζιτών, των διεθνών οργανισμών και των μέσων ενημέρωσης. Τα μεγαλύτερα ξένα δίκτυα διέγνωσαν αυτό το οποίο συζητούμε εδώ και μήνες στη χώρα μας: την προοπτική μιας πρωτοφανούς κοινωνικής έκρηξης η οποία θα απειλήσει το πολιτικό σύστημα με κατάρρευση. Αποκορύφωμα της παραπάνω προβληματικής, αποτελεί η ερώτηση που έθεσε στο κοινό το CNN και ήταν: «Μήπως τα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα είναι πολύ εξοντωτικά»;
Αυτή η οργή του κόσμου για το πολιτικό σύστημα της χώρας φέρνει στην επιφάνεια προβλήματα δεκαετιών, τα οποία όμως οι κυβερνόντες τα έκρυβαν εντέχνως κάτω από το χαλί φοβούμενοι το πολιτικό κόστος και τυχόν μη επανεκλογή τους. Το ασφαλιστικό για παράδειγμα, έπρεπε να λυθεί τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία. Όλοι έτρεμαν το πολιτικό κόστος και αυτό έφερνε την πολιτική αγκύλωση. Η γιγάντωση του δημοσίου τομέα οφείλεται και στα δύο κόμματα εξουσίας, τα οποία ήθελαν να βολέψουν συγγενείς και φίλους, χωρίς να λογαριάζουν τίποτα. Σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες, οι εργαζόμενοι είναι κατά πολύ περισσότεροι από τις διαθέσιμες καρέκλες που υπάρχουν. Διαχρονικά παρατηρούμαι πως υπάρχουν οι εκλεκτοί του δημόσιου τομέα οι οποίοι αμείβονται με χιλιάδες ευρώ μηνιαίως, υπάρχουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι έχουν κάνει τη φοροδιαφυγή επάγγελμα και δυστυχώς σε όλη αυτή την πραγματικότητα, το κράτος είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί να δώσει λύση. Αξίζει να αναφερθεί πως είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη, όπου τα έσοδα από τους (κοινωνικά άδικους) έμμεσους φόρους είναι ετησίως περισσότερα από τους άμεσους φόρους. Κάθε χρόνο πολλά εκατομμύρια ευρώ παραμένουν ανείσπρακτα λόγω της ανικανότητας ή του χρηματισμού των υπευθύνων, ενώ οι μόνοι οι οποίοι είναι συνεπείς είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και κάποιοι ελεύθεροι επαγγελματίες. Το ερώτημα που ευλόγως τίθεται είναι κατά πόσο υπάρχει ελπίδα για καλύτερες μέρες, όπως υποστήριζε το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά το 1985 αλλά και το 2009. Σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι απαξιωμένο, η οικονομία μας έχει βουλιάξει, το βιοτικό επίπεδο γυρνάει δεκαετίες πίσω και οι πιθανότητες κοινωνικής έκρηξης είναι πιο πολλές από ποτέ. Πραγματικά δεν είναι εύκολο να απαντήσει κανείς εύκολα στο παραπάνω ερώτημα. . Οι πολίτες καλούνται να βάλουν πλάτη, αλλά βλέπουν πως τα βάρη κατανέμονται μονομερώς χωρίς ίχνος κοινωνικής δικαιοσύνης. Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, και κυρίες οι 300 της Βουλής οι οποίοι είναι υπεύθυνοι, αυτοί και προκάτοχοί τους, για όλα όσα περνάνε τώρα οι πολίτες αυτής της χώρας.