‘ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΤΗΝ ΓΟΥΟΛ ΣΤΡΙΤ’

Μπορεί η χώρα μας και όλοι εμείς να ασχολούμαστε αποκλειστικά με τη σωτηρία και την αποφυγή της άτακτης χρεοκοπίας, όμως οφείλουμε να σταθούμε σε ένα σημαντικό θέμα το οποίο ακόμα δεν έχει τύχει μεγάλης δημοσιότητας , τουλάχιστον όχι τόσης όση είναι το μέγεθος και η σημαντικότητά του. Το κίνημα Occupy Wall Street («Καταλάβατε την Γουόλ Στριτ») συνεχίζει να μεγαλώνει στις Ηνωμένες Πολιτείες και πολλοί αναρωτιούνται τι είναι τελικά και κατά πόσο μπορεί να επηρεάσει και την διαμορφωθείσα κατάσταση στην Ευρώπη. Το όνομα του κινήματος διαμαρτυρίας προέρχεται από τη Wall Street, η οποία είναι το δίχως άλλο η Μέκκα του χρήματος. Η αρχική διαμαρτυρία αφορούσε τη δυσαρέσκεια για τα τεράστια μπόνους και τους μισθούς των «χρυσών παιδιών» της Wall Street, την αυξανόμενη οικονομική ανισότητα και την επιρροή των εταιρειών στις πολιτικές αποφάσεις. Από αυτή την αυθόρμητη διαμαρτυρία κάτι μεγαλύτερο γεννήθηκε και εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Τα μέλη του κινήματος δεν ζητούν την ολική ανατροπή του συστήματος, αλλά την αναπροσαρμογή του, ώστε να λαμβάνει υπόψη τον παράγοντα άνθρωπο και το περιβάλλον. Πλέον, διαδηλώσεις "κατά της Γουόλ Στριτ" πραγματοποιούνται σε πολλές αμερικανικές Πολιτείες σε ένδειξη αλληλεγγύης και ενότητας με τους ακτιβιστές του κινήματος που καταγγέλλουν τις ακρότητες που επιβάλλει το χρηματοπιστωτικό κατεστημένο και τις ολοένα μεγαλύτερες ανισότητες.
Το κίνημα αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και σηματοδοτεί την αφύπνιση ενός μέρους του αμερικανικού λαού. Προτού κάποιος βιαστεί να χαρακτηρίσει ως μη αξιοσημείωτο το συγκεκριμένο κίνημα, οφείλει να σκεφτεί ότι στις ΗΠΑ σπάνια ακούγαμε να γίνεται κάποια διαμαρτυρία, μια μαζική αντίδραση σε οικονομικά ή κοινωνικά μέτρα. Είχε δημιουργηθεί η εντύπωση, ότι η πλειοψηφία των πολιτών είναι παθητικοί δέκτες πολιτικών και υπάκουοι ακόλουθοί τους. Είναι σημαντική η κινητοποίηση που γίνεται μιας και δεν έχει χρώμα και ενδεχομένως να σηματοδοτεί την παγκόσμια ανάγκη αφύπνισης και αντιμετώπισης της κρίσης που διανύουμε και ξεκίνησε από την Αμερική τρία χρόνια πριν. Η απαρχή της κρίσης χρονολογείται στο 2007, καθώς τότε στα μέσα εκείνου του έτους, και ενώ στα περισσότερα κράτη εμφανίζονται σταθερές οικονομίες, οι Η.Π.Α. αντιμετωπίζουν την πρώτη κρίση. Η χαλαρή νομισματική πολιτική της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας (FED), καθώς και τα χαμηλά επιτόκια και οι χαμηλές αποδόσεις των επενδύσεων οδήγησαν την αγορά ακινήτων σε «φούσκα». Οι τιμές στα ακίνητα έπεφταν, μέχρι που το κλίμα αντιστράφηκε και η αγοραστική δύναμη έδωσε τη θέση της στην υπερχρέωση. Επιπλέον, οι εταιρίες αξιολόγησης πιστοληπτικού κινδύνου είχαν δώσει υψηλή βαθμολογία (ΑΑΑ) σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα, τα οποία όμως στηρίζονταν στη «φούσκα» της αγοράς ακινήτων. Η αδυναμία των ελεγκτικών θεσμών των Η.Π.Α. να προβλέψουν τις δυσμενείς συνέπειες ήταν καταλυτική και όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε τη συνέχεια της κρίσης που σκέπασε εν συνεχεία και την Ευρώπη.
Οι Αμερικανοί πολίτες άρχισαν σταδιακά να καταλαβαίνουν πως λειτουργεί η αγορά του χρήματος και ξετυλίχθηκε μπροστά στα μάτια τους το κουβάρι των ευθυνών της Γουόλ Στριτ για την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε. Τα μέλη του κινήματος υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει το 99% των ανθρώπων να ενταφιάζεται για να συνεχίσει να ζει πλουσιοπάροχα το 1%. Το κίνημα είναι σημαντικό γιατί βάζει στην αμερικάνικη, και όχι μόνο, ατζέντα το θέμα της κοινωνικής αναγέννησης κόντρα στις αξιώσεις της οικονομίας και της κυριαρχίας των χρηματαγορών. Η απαίτηση για βαθιά αλλαγή – όχι προσωρινές ''διορθώσεις'' και μονοδιάστατες μεταρρυθμίσεις – είναι η κινητήριος δύναμη του κινήματος. Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του κινήματος είναι ότι συνδυάζει το τοπικό με το παγκόσμιο, καθώς άνθρωποι από διαφορετικές πόλεις στον κόσμο φτιάχνουν τις δικές τους κινήσεις ανάλογα με τις δικές τους ανάγκες. Αυτό που μοιράζονται όμως από κοινού είναι η ταύτισή τους με το 99%, δημιουργώντας ένα υπέρογκο κύμα αλληλεγγύης και υποστήριξης. Το κίνημα έχει καταφέρει να εκφράσει τα συνολικά προβλήματα των λαών της Δύσης και να στοχεύσει κατάλληλα: περιβάλλον και άνθρωπος θα πρέπει να πάψουν πια να είναι τα θύματα της άπληστης αισχροκέρδειας των μεγάλων εταιρειών. Το μέλλον του κινήματος σίγουρα θα κριθεί σύντομα όμως αναμφίβολα, οι πρώτες εντυπώσεις είναι με το μέρος του.