Η ΤΡΙΠΛΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ

Με την είσοδο της νέας χρονιάς, το πρόβλημα της θέρμανσης που αντιμετωπίζουν εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας έχει οξυνθεί. Μπορεί να βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα, και οι θερμοκρασίες να έχουν πάρει την κατιούσα, όμως 2 στους 10 είχαν ως τώρα τη δυνατότητα να βάλουν πετρέλαιο θέρμανσης για να ζεσταθούν . Το κόστος του πετρελαίου θέρμανσης στην Ελλάδα έφτασε στα 1.266 ευρώ ανά 1.000 λίτρα κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2012, αυξημένο κατά 48% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους. Αντιθέτως, το κόστος αγοράς της ίδιας ποσότητας πετρελαίου ανερχόταν στα 861 ευρώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με την IEA, και στα 790 ευρώ στη Νέα Υόρκη. Σαφώς πιο οικονομικό δηλαδή, σε πολύ πιο πλούσιες χώρες από τη δική μας. Η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, η οποία από το 2009 έχει σχεδόν τριπλασιαστεί, τη στιγμή που τα εισοδήματα βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, κρίνεται για τους περισσότερους απαγορευτική. Τα 52,5 λεπτά ανά λίτρο του 2009 (τιμή εκκίνησης) έχουν φτάσει πλέον τα 1,35 - 1,40 ευρώ. Πέρυσι τον Οκτώβριο η μέση τιμή εκκίνησης διαμορφώθηκε στα 95 λεπτά. Ως αποτέλεσμα της ύφεσης και της υψηλής τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, η πτώση της ζήτησης, σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται τόσο από τους βενζινοπώλες όσο και από τους πρατηριούχους, ξεπερνά σε πανελλαδικό επίπεδο το 80% σε σχέση με πέρυσι. H απαγορευτική τιμή του πετρελαίου έχει ωθήσει τους πολίτες προς τα τζάκια, τις ξυλόσομπες και τους ξυλολέβητες, τα οποία υπό συγκεκριμένες μετεωρολογικές συνθήκες, οδηγούν σε αύξηση της ήδη υψηλής ατμοσφαιρικής ρύπανσης και ειδικά των επικίνδυνων αιωρούμενων σωματιδίων. Δεν είναι τυχαίο που έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα η συζήτηση για την επικινδυνότητα της όλο και αυξανόμενης αιθαλομίχλης. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο Λονδίνο τη δεκαετία του '50, τα τζάκια είχαν απαγορευτεί για να αντιμετωπιστεί η θανατηφόρα αιθαλομίχλη. Από την άλλη, όλο και περισσότεροι επιλέγουν ως μέσο θέρμανσης τα air condition, τη στιγμή όμως που έρχονται νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ. Με άλλα λόγια, νέα δυσβάσταχτα έξοδα, τα οποία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος τη στιγμή που δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές, καθημερινές, βιοποριστικές του ανάγκες. Ενώ ταυτόχρονα, το επίδομα θέρμανσης, το οποίο τελευταία στιγμή εγκρίθηκε, δεν μπορεί να καλύψει το υπέρογκο έξοδο του πετρελαίου θέρμανσης. Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι η αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, όχι μόνο δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και έσοδα στα κρατικά ταμεία, αλλά δημιούργησε πολλαπλά κοινωνικά και όχι μόνον προβλήματα. Το μέτρο αφενός έχει αποτύχει για λόγους ανθρωπιστικούς, καθώς έχει οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες σε ολόκληρη τη χώρα σε απόγνωση. Τίθεται ευθέως ζήτημα υγείας για σημαντικό μέρος του πληθυσμού αλλά και στοιχειωδών όρων αξιοπρεπούς διαβίωσης. Αφετέρου, έχει αποτύχει για λόγους περιβαλλοντικούς, καθώς η αναγκαστική προσφυγή των ανθρώπων αυτών σε εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης, όπως τα τζάκια ή οι ξυλόσομπες, και η χρήση κάθε λογής καύσιμης ύλης σε αυτά έχουν οδηγήσει στην επανεμφάνιση νέφους αιθαλομίχλης, δημιουργώντας σαφείς κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Τέλος, σε ότι έχει να κάνει με τα κρατικά έσοδα, και εκεί η αποτυχία είναι μεγάλη: Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Βενζινοπωλών Ελλάδος (ΟΒΕ) τα προσδοκώμενα έσοδα από την εξίσωση του φόρου ήταν 800 εκατ ευρώ. Μέχρι σήμερα τα έσοδα φτάνουν μόλις τα 150 εκατ. δημιουργώντας ένα κενό της τάξεως των 650 εκατομμυρίων. Και η πρόσφατη μνημονιακή ιστορία του τόπου, έχει δείξει ότι όταν αποτυγχάνει ένα μέτρο στην άντληση εσόδων, έρχεται ένα άλλο ισοδύναμο για να καλύψει τις μαύρες τρύπες. Και το ισοδύναμο αυτό θα είναι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, απολύσεις και φορολογία. Στην πολιτική και σε μια χώρα φυσιολογικής λειτουργίας, ισχύει ότι όταν ένα μέτρο έχει αποτύχει παταγωδώς, όταν δεν εξυπηρετεί τον σκοπό για τον οποίο ελήφθη και επιπλέον δημιουργεί ζημία σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας των πολιτών και του κράτους, πρέπει να αποσύρεται με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτό πρέπει να γίνει και με το πετρέλαιο θέρμανσης, στην παράλογη βέβαια Ελλάδα. Να μειωθεί η τιμή του, ώστε να μπορεί ο κόσμος να ζεσταθεί, αλλά να μπουν και κάποια εκατομμύρια ευρώ στα κρατικά ταμεία. Δεν θέλει κόπο για να γίνει αυτό από το οικονομικό επιτελείο, ούτε ιδιαίτερη σοφία. Λογική χρειάζεται, η οποία απουσιάζει εδώ και δεκαετίες από τη χώρα.