Η ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΑΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ- του Θεοδόση Κοριτσίδη-

Η αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο είναι αυτά που τα τραγελαφικά που συμβαίνουν στην χώρα τον τελευταίο καιρό. Εχθές παίχτηκαν τουλάχιστον 2 θεατρικά έργα. Το πρώτο ήταν ανάμεσα στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελο Βενιζέλο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αλέξη Τσίπρα. Το έργο, είχε καλά σχεδιασμένο σενάριο – αν και έχει παιχτεί πολύ και από πολλούς με καθόλου επιτυχία – και τρομερή σκηνοθεσία. Και οι δύο, με τα ίδια επιχειρήματα εδώ και καιρό, δείχνουν για άλλη μια φορά πόσο μακριά είναι από την καθημερινότητα των πολιτών και πως δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει τι γίνεται γύρω τους. Υπάρχει ένα σοβαρό θέμα – όχι το σοβαρότερο στην Ελλάδα και στην ζωή μας – που αφόρα την λίστα Λαγκαρντ. Λίστα η οποία απλά περιείχε ονόματα καταθετών που έβγαλαν χρήματα στο εξωτερικό. Προσοχή, από μόνο του ένα όνομα σε αυτή την λίστα δεν είναι και ένοχο. Μπορεί κάποιοι, μπορεί όλοι, μπορεί και κανείς, να μην έχει καταβάλει στο κράτος τα νόμιμα χρήματα. Αρχίζει λοιπόν ο κ. Τσίπρας να ζητά ευθύνες για την λίστα από δυο πρώην πρωθυπουργούς και από 2 πρώην υπουργούς οικονομικών – εκ των οποίων ο ένας ακόμα κυκλοφορεί παρανόμως με την θωρακισμένη BMW του υπουργείου οικονομικών χωρίς να έχει το αξίωμα – λέγοντας ότι όλοι ήξεραν για την ύπαρξη της λίστας και δεν έκαναν τίποτα. Και το καλύτερο έρχεται όταν ο ένας αρχίζει να ρίχνει τις ευθύνες στον άλλον και ακούμε διάφορα σενάρια υπαρκτά ή μη. Το σενάριο είναι ότι η λίστα έφτασε στον τότε υπουργό οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος την είχε δώσει σε έναν συνεργάτη του για να βρει και να τον ενημερώσει για τους 20 καταθέτες με τα μεγαλύτερα ποσά καταθέσεων. Ο συνεργάτης έκανε μια εβδομάδα είπε – όταν η διαδικασία αυτή παίρνει λιγότερο από 2 λεπτά μαζί με την εκτύπωση – και όταν την πήγε στον υπουργό της είπε να την διαγράψει από τον τοπικό υπολογιστή του υπουργείου. Εδώ μπαίνει ένα πολύ σημαντικό θέμα για εμένα. Κάθε υπάλληλος που είναι σε θέσεις με απόρρητα έγγραφα – υπουργείο Οικονομικών, Εξωτερικών, Αμύνης – θα πρέπει να υπογράφει ένα συμφωνητικό οπού θα διασφαλίζει τον οργανισμό σε περίπτωση «διαρροής» οποιαδήποτε πληροφορίας. Το δεύτερο σενάριο είναι ότι την λίστα ο τότε υπουργός την έδωσε στον επικεφαλής του ΣΔΟΕ να την ελέγξει σε στικάκι USB. Ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ είδε την λίστα, την έδωσε στην γραμματέα του, γιατί όπως λέει δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, και επειδή δεν είχε πρωτόκολλο και αριθμό επίσημου εγγράφου πίστεψε ότι είναι προϊόν υποκλοπής από την ΕΥΠ και δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει. Το τρίτο σενάριο είναι ότι η λίστα βρισκόταν σε συρτάρι για παραπάνω από ένα χρόνο στο γραφείο του μετέπειτα υπουργού οικονομικών κ. Βενιζέλου που δεν θυμάται πως βρέθηκε εκεί, δεν την είχε διαβάσει – όπως ισχυρίζεται - και μάλιστα γίνεται και ήρωας γιατί είναι εκείνος που την φέρνει στο φως της δημοσιότητας να μάθει ο κόσμος την αλήθεια. Και τώρα αφήνουμε τα σενάρια και πάμε στα γεγονότα. Η λίστα δυστυχώς για όλους και κυρίως για τον κ. Παπακωνσταντίνου είχε αριθμό πρωτοκόλλου και το Γαλλικό υπουργείο Οικονομικών το είχε στείλει με κάθε επισημότητα για νόμιμη «εκμετάλλευσή» του από τις Ελληνικές αρχές σε οπτικό δίσκο (CD). Στο ΣΔΟΕ δόθηκε ένα στικάκι USB, και συγκεκριμένα στον τότε επικεφαλή κ. Διώτη , και στην συνέχεια κατέληξε στα χέρια ή καλύτερα στο συρτάρι του κ. Βενιζέλου. Κάποια στιγμή το υπουργείο Οικονομικών αποφασίζει – και γινόμαστε για άλλη μία φορά ρεζίλι – να ζητήσει άλλη μια φορά, επίσημα πλέον, αντίγραφο της λίστα από τις Γαλλικές Αρχές. Η λίστα ορθώς δίνεται στην δικαιοσύνη που αρχίζει και ξετυλίγει το κουβάρι για να εξακριβώσει τι έχει γίνει. Φαίνεται λοιπόν ότι η μοναδική αλλοίωση είναι 3 ονόματα , συγγενικά πρόσωπα του τότε υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου . Σε αυτό ακριβώς το σημείο μπαίνουν πολλά ερωτήματα. Υπάρχει αλήθεια άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου θα έκανε μία αλλοίωση στην λίστα και θα έβγαζε μόνο συγγενικά του πρόσωπα; Υπάρχει αλήθεια άνθρωπος που να πιστεύει ότι στην διαδρομή δεν έγινε μία αντιγραφή από έναν άσχετο για να την εκμεταλλευτεί; Υπάρχει ένας άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο κ. Βενιζέλος είχε την λίστα και δεν την διάβασε; ΚΑΝΕΙΣ είναι η απάντηση……. Εχθές πήρε μία απόφαση το ελληνικό κοινοβούλιο να στείλει τον κ. Παπακωνσταντίνου στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής και ορθώς έπραξε. Το θέμα είναι ότι ακόμα και σήμερα φαίνεται ότι δεν έχει πάρει κανείς από τους 300 τι γίνεται στην κοινωνία μας, γιατί αν είχαν καταλάβει θα τους έστελναν όλους στην επιτροπή προς διερεύνηση και εκεί θα έβγαινε ένα αποτέλεσμα . Επίσης, ο κ. Βενιζέλος εχθές προσωπικά σόκαρε με την κυνικότητά του, λέγοντας τόσο εύκολα ότι έχει πάρει σπίτι του έγγραφα του υπουργείου Αμύνης από την εποχή που διετέλεσε υπουργός. Το πολιτικό σύστημα έχει σαπίσει και το μόνο που έχει μείνει είναι το εξωτερικό ακόμα μέρος που φαίνεται καλό. Έχουν βάλει – και καλώς το έκαναν – 4-5 ονόματα για να ακούσει ο κόσμος - βλέπε Τσοχατζόπουλο, Λαυρεντιάδη, και άλλους «σελέμπριτυ» - και να σκεφτεί ότι κάτι γίνεται στο όνομα της κάθαρσης. Στην πραγματικότητα όμως, δεν γίνεται τίποτα. Υπάρχει σε όλα μια συγκάλυψη, ένα μαύρο πέπλο που σκεπάζει τα πάντα και αφήνει τίποτα και κανέναν να φανεί, εκτός από εκείνους που το σύστημα θέλει να αποκαλύψει. Δεν λέω ότι είναι κάποιος ένοχος , - άλλωστε και ο δολοφόνος έχει το τεκμήριο της αθωότητας - αλλά ας πάνε στην δικαιοσύνη και να κρίνει εκείνη. Ακούγοντας πλέον τα νοσοκομεία να δανείζονται λάδι για να φτιάχνουν φαγητό στους ασθενείς – όταν κάποτε πέταγαν στα σκουπίδια ολόκληρα κουτιά με γάζες και γάντια για να παίρνουν μίζες - , να μην έχουν πλέον στα χειρουργεία τα κατάλληλα εργαλεία και τις αντίστοιχες προμήθειες για να κάνουν σωστά την δουλεία τους, ακούγοντας το επίσημο κράτος να λέει στα παιδιά που θέλουν να μπουν στην Ελληνική Αστυνομία – όσα θέλουν ακόμα γιατί είναι λίγοι εκείνοι που για 700 ευρώ θα θέλουν να ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους – ότι οι επιτυχόντες του 2013, θα φοιτήσουν 2015 μόνο και μόνο για να μην φαίνονται σαν δαπάνες στον προϋπολογισμό του κράτους, τότε καταλαβαίνει κανείς ότι απλά σε λίγα χρόνια θα υπάρχει Ελλάδα - ως έδαφος, γιατί ως σημαία δεν ξέρω αν υπάρχει – και δεν θα υπάρχουν Έλληνες. Το 2013 είναι για μένα μία πολύ σημαντική χρονιά που μπορεί να αλλάξει πολλά στην χώρα. Φέτος αλλάζει το Σύνταγμα. Είναι ευκαιρία αν θέλουμε πραγματικά να πάμε μπροστά , να αλλάξουμε και το Σύνταγμά μας με βαθιές τομές προς το καλύτερο. Ελπίζω έστω και την τελευταία στιγμή να μην πουλήσουν αυτή την χώρα. Τραγικό σημείο αναφοράς πρόσφατο ΦΕΚ όπου είχε τοποθεσία «Βερολίνο». Αυτό δείχνει και το σημείο κατάντιας στην οποία έχει επέλθει το πολιτικό σύστημα, αλλά και η ίδια ΕΛΛΑΔΑ. Ο κόσμος περνάει πολύ δύσκολα και ακούει για άλλη μια φορά να τον κοροϊδεύουν με τον χειρότερο τρόπο σε ένα πολύ απλό πράγμα που δείχνει την έλλειψη λογικής: αποσύρεται το νομοσχέδιο για την έκτακτη εισφορά στα σκάφη αναψυχής με την πιο βλακώδες δικαιολογία ότι κανείς δεν θα έδινε χρήματα ούτως ή άλλως. Θα κλείσω λέγοντας ότι πρέπει να κάνουμε κάτι σαν Έλληνες όλοι μαζί….. Το τι, θα το δείξει ο χρόνος…..