ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ DEBATE ΤΩΝ 2

Πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα η πολυσυζητημένη τηλεοπτική «μονομαχία» μεταξύ του πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ Κώστα Καραμανλή και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου. Οι δύο αρχηγοί τοποθετήθηκαν στα κοινωνικά θέματα, την τα ζητήματα του κράτους, του περιβάλλοντος, της εξωτερικής πολιτικής και της οικονομίας. Αναμφίβολα, ο κ. Καραμανλής περίμενε πως στο debate θα μπορούσε να ανατρέψει την άσχημη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για το κόμμα του. Όντας όμως νευρικός, αγχωμένος και ιδιαίτερα επιθετικός με τον κ. Παπανδρέου, προσπάθησε να διασώσει ό,τι μπορούσε από την προσωπική του στρατηγική που είναι ότι εκπροσωπεί την υπεύθυνη στάση απέναντι στα προβλήματα της χώρας, έναντι της ανευθυνότητας και του λαϊκισμού του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Καραμανλής επικέντρωσε όλη την προσπάθειά του στην εξυπηρέτηση του βασικού του στόχου: να πείσει ότι όσα λέει ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ για την οικονομία είναι αναξιόπιστα, διότι δεν προσδιορίζουν από πού θα αντλήσουν τους απαιτούμενους πόρους. Γι' αυτό χρησιμοποίησε πολλές φορές τους χαρακτηρισμούς «εκθέσεις ιδεών» και «λόγια του αέρα» για το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Όμως, ο ίδιος βρέθηκε σε αδυναμία να δικαιολογήσει γιατί οι δικές του κυβερνήσεις των τελευταίων πεντέμισι ετών διόγκωσαν το έλλειμμα και το χρέος και δεν περιόρισαν την κρατική σπατάλη.

Ο κ. Καραμανλής εμφανίστηκε να αντιπολιτεύεται τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, στις οποίες καταλόγισε όλη την ευθύνη για τα χάλια της οικονομίας. Μάλιστα, στην προσπάθειά του να απολογηθεί για σκάνδαλα της δικής του περιόδου (Βατοπέδιο, Siemens), αναφέρθηκε σε σκάνδαλα προ δεκαετίας (Χρηματιστήριο, Κτηματολόγιο), έχοντας ως εμφανή επιδίωξη να αφυπνίσει τον κομματικό πατριωτισμό ψηφοφόρων της Ν.Δ. που παραμένουν αναποφάσιστοι ή έχουν «μεταναστεύσει» στην κάλπη του ΠΑΣΟΚ ή του ΛΑΟΣ. Πρώτος στόχος για τον κ. Καραμανλή ήταν και είναι να συσπειρώσει ξανά τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. Σχετικά με τον ΛΑ.Ο.Σ, ο Πρωθυπουργός το χαρακτήρισε άκρο, και αυτή είναι η τακτική που έχει η Ν.Δ για να περιορίσει τη διασπορά προς τα δεξιά της. Μην ξεχνάμε και αυτό που υποστηρίζουν πολλά στελέχη της Ν.Δ, ότι δηλαδή κάθε ψήφος στον Καρατζαφέρη είναι ψήφος προς τον Παπανδρέου.

Αντιθέτως, ο κ. Παπανδρέου μίλησε περισσότερο για το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, επιδιώκοντας να μεταδώσει στους τηλεθεατές την πεποίθησή του ότι θα κληθεί να το εφαρμόσει ως πρωθυπουργός. Απέφυγε να γίνει συγκεκριμένος στην οικονομική πολιτική, για την οποία τον προκαλούσε συνεχώς ο νυν πρωθυπουργός. Επανέλαβε, πάντως, ότι θα προχωρήσει σε περαιτέρω συνενώσεις ασφαλιστικών Ταμείων και μίλησε για «βασική σύνταξη, δίκαιη για όλους». Επανέλαβε τη δέσμευση ότι η κυβέρνησή του θα φτιάξει ενιαία φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα. Σχετικά με την άποψη ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει σαφές πρόγραμμα και δεν μπορεί να βρει τα λεφτά που θα χρειαστούν για τα μέτρα που έχει εξαγγείλει, τα στελέχη και οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ τονίζουν ότι φοβούνται πως τα οικονομικά νούμερα που έχει δώσει η Ν.Δ για το έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και για την ανεργία δεν είναι τα πραγματικά. Για τον λόγο αυτό αποφεύγουν στο ΠΑΣΟΚ να μιλήσουν με πολύ συγκεκριμένα νούμερα.

Αυτό που έδειξε το debate είναι ότι ξέραμε ως τώρα: ο κ. Καραμανλής έμεινε πιστός στην έως τώρα στρατηγική του. Εμφανίστηκε ως ο υπεύθυνος πολιτικός που λέει «σκληρές αλήθειες» και δεν διστάζει να προαναγγέλλει ότι, αν επανεκλεγεί, θα πάρει «δυσάρεστα μέτρα» για να «νοικοκυρέψει» την οικονομία, σε αντίθεση με τον αντίπαλό του, που «λέει μόνο ευχάριστα λόγια και εκθέσεις ιδεών». Ο κ. Παπανδρέου είχε βασικό μέλημα να μεταδώσει έναν τόνο αισιοδοξίας στους ακροατές του, λέγοντας «ξέρουμε πού θα βρούμε τα λεφτά» και διαβεβαιώνοντας ότι αυτά θα πάνε στην υγεία και στην παιδεία και «όχι σε κομματικές προσλήψεις». Η αλήθεια είναι ότι οι πολίτες έχουν βαρεθεί την ευλαβική προσήλωση των πολιτικών στην ευημερία των αριθμών και περιμένουν από όποιο κόμμα επικρατήσει να κοιτάξει τα πραγματικά τους προβλήματα.

Στα περίπου 80 λεπτά που κράτησε η αντιπαράθεση των δύο πολιτικών αρχηγών, ήταν εμφανές όπως ειπώθηκε και παραπάνω, ότι ο κ. Καραμανλής απευθυνόταν πρωτίστως στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, προσπαθώντας μέσα από τις προσωπικές επιθέσεις και κυρίως με επιχειρήματα που άγγιζαν τον σκληρό πυρήνα της παράταξής του, να τους ‘επαναντλήσει’ από τη μεγάλη δεξαμενή των αναποφάσιστων. Δεν είναι τυχαίο ότι επανέφερε στο προσκήνιο τα Ίμια και την υπόθεση Οτσαλάν, το σχέδιο Ανάν και την υπόθεση του Χρηματιστηρίου, θέματα που απευθύνονταν ευθέως στο θυμικό των ψηφοφόρων της Ν.Δ.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, κατάφερε να παρουσιάσει τις βασικές γραμμές της προγραμματικής του πρότασης. Με την άνεση που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις και τη διαφαινόμενη αυτοδυναμία, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διεύρυνε συνειδητά το ακροατήριό του, απευθυνόμενος σε σκεπτόμενους πολίτες που δεν κινούνται αναγκαστικά στον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Στόχος του ήταν να καταδείξει ότι έχει όραμα και σχέδιο για τη χώρα, και μπορεί να της δώσει ελπίδα και προοπτική, σε αντίθεση «με τον κατήφορο και την παρακμή», όπως πολλές φορές ανέφερε, στην οποία την έχει καταδικάσει η Νέα Δημοκρατία