ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ -ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΟΡΙΤΣΙΔΗ-

Η αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο είναι αυτά που συμβαίνουν στην χώρα τα τελευταία 8 χρόνια και η παρακολούθηση ενός ντοκιμαντέρ του Κυρίου Θεοδόση Θεοδοσόπουλο. Πρόκειται για μια ταινία ντοκιμαντέρ η οποία αναφέρεται στην δίκη των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου του 1967. Προβάλλονται ντοκουμέντα από την εν λόγω δίκη με τις απολογίες του Παπαδόπουλου, του Αγγελή, του Πατακού κ.ά. Ο σκηνοθέτης ενδιάμεσα απ' τις σκηνές της δίκης παραθέτει ιστορικά ντοκουμέντα που φανερώνουν πως φτάσαμε στην Χούντα του 1967 (μεταξικό καθεστώς, Δεκεμβριανά, Εμφύλιος, δίκη Μπελλογιάννη, δολοφονία Λαμπράκη κ.ά.). Από τον φακό περνάνε σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές εκείνης της ταραγμένης περιόδου όπως ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ιωάννης Μεταξάς, ο Γεώργιος και ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Μελίνα Μερκούρη και πολλοί άλλοι. Πρόκειται για ένα πολύ καλό ιστορικό ντοκιμαντέρ που παραχωρεί στην κρίση του θεατή πρωτογενές ιστορικό υλικό προς μελέτη. Στην αρχή λέω 8 τελευταία χρόνια και όχι 3 για τον παρακάτω λόγο. Η κυβέρνηση της ΝΔ πήρε την σκυτάλη χρέους από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη στα 165 δις ευρώ. Το 2009 παρέδωσε την σκυτάλη ο Κύριος Καραμανλής στα 340 δις ευρώ στον Γιώργο Παπανδρέου που ήθελε τόσο να μας σώσει. Το κακό δυστυχώς αρχίζει μετά την μεταπολίτευση, το 74’. Φτιάξαμε ένα κράτος που δεν παρήγαγε τίποτα, είχαμε την πεποίθηση ότι τα λεφτά του δημοσίου δεν θα τελειώσουν πότε, ότι μπορούμε να μην δηλώνουμε όλα όσα βγάζουμε, να φτιάξουμε ( σε παγκόσμια αποκλειστικότητα) το «γρηγορόσημο» για να γίνονται οι δουλειές μας πιο γρήγορα και κάθε είδους - ας μου επιτρέψετε την λέξη- παγαποντιά για να βγάλουμε εύκολα λεφτά, να γίνει εύκολα η δουλειά μας και όλα με γνώμονα το «εύκολα». Έγινε μεγάλη συζήτηση για μία έκφραση του Κυρίου Πάγκαλου. Το «μαζί τα φάγαμε» πρόσβαλε όλους τους Έλληνες. Όμως δυστυχώς από την πρώτη στιγμή είπα έχει δίκιο. Ο λόγος είναι απλός: Ο καθένας σε μία κατάσταση έχει το μερίδιο ευθύνης του. Άλλος μικρό, άλλος πιο μεγάλο. Όσο περνούν οι γενιές τόσο μειώνεται και φτάνει σιγά - σιγά σε μηδενικό ποσοστό η ευθύνη τους. Στο ντοκιμαντέρ λοιπόν αυτό, στην αναδρομή των γεγονότων καταλαβαίνουμε πόσο προσχεδιασμένη ήταν η Χούντα και ποιοί κρυβόταν πίσω από αυτή. Φυσικά και ξένα κεφάλαια. Η Ελλάδα βρίσκεται σε γεω-πολιτικοοικονομικό σταυροδρόμι μέγιστης σημασίας. Τις ξένες δυνάμεις αυτό τους ένοιαζε … να μην χάσουν τα «δικαιώματα» τους πάνω στην χώρα μας. Αυτό που γίνεται ακριβώς και τώρα. Το 2009 βγαίνοντας ο Κύριος Προβόπουλος ( ακόμα στην θέση Προέδρου Τράπεζας Ελλάδος) από το υπουργικό γραφείο του τότε υπουργού οικονομικών Κυρίου Παπακωνσταντίνου λέει στον ελληνικό λαό ότι το έλλειμμα θα είναι κοντά στο 12% και όχι στο 6-8% που ισχυριζόταν η προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτό το έκανε φυσικά για να φέρει και τον υπουργό οικονομικών στην πραγματικότητα, όπως άλλωστε είχε κάνει πριν τις εκλογές με τους κ.κ Κώστα Καραμανλή και Γεώργιο Παπανδρέου ενημερώνοντας τους για την κρισιμότητα της κατάστασης. Ο Κύριος Καραμανλής παραδίδει στην ουσία την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ και στον Κύριο Παπανδρέου που με την σειρά του με το «λεφτά υπάρχουν» ανοίγει κατά την γνώμη μου τον ‘’πολιτικό του τάφο’’. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, το έλλειμμα «μαγειρεύεται» για άλλη μία φορά στην Ελλάδα και ενώ μπορούσαμε να δανειστούμε πολλά χρήματα με λίγο επιτόκιο, λέμε πάμε για πτώχευση, λέμε ότι το έλλειμμα είναι 15% και αυτό που το 2009 ήταν διαπραγματευτικό χαρτί στις ομιλίες μας με τους δανειστές μας γίνεται ο χειρότερος εφιάλτης μας και το ΔΝΤ μας χτυπάει την πόρτα. Το κακό είναι ότι τα τελευταία 30 χρόνια ζούμε με δανεικά και ξαφνικά όλοι κάναμε ότι δεν το ξέραμε. Δεν βγαίνει κανείς πριν την ΤΡΟΙΚΑ και το ΜΝΗΜΟΝΙΟ στον Ελληνικό λαό και να πει την αλήθεια και να τον ρωτήσει τι θέλετε να γίνει. Κανένας δεν δέχεται να αναλάβει το πολιτικό κόστος και να κάνει πραγματικές μεταρρυθμίσεις και έτσι το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2 ακολουθεί για πράγματα που απλά δεν έγιναν στο 1ο. Οι Έλληνες βγαίνουν για 1-2 μήνες ως ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕΜΕΝΟΙ στις πλατείες αλλά τον Αύγουστο πάμε όλοι διακοπές και τον Σεπτέμβρη όλοι εξαφανισμένοι. Όλοι ζητάμε εκλογές μετά από μία περίοδο εντεταλμένης –κατ’ εμέ πάντα- υπηρεσίας του διορισμένου πρωθυπουργού Κυρίου Παπαδήμου, ο οποίος έχει διατελέσει σε όλες τις θέσεις κλειδιά σε αυτή την χώρα. Ένας γραφειοκράτης - δεν έχω κάτι προσωπικό, ίσα- ίσα εκτιμώ την ωμότητά τους - που ήταν το δεξί χέρι στα «μαγείρεμα» του ελλείμματος - με τον δανεισμό μας τότε 10 δις δραχμές – για να ενταχτούμε στην νομισματική ένωση και να πανηγυρίζουμε τα μεσάνυκτα της 1-1-2002 την ανάληψη των πρώτων χαρτονομισμάτων ευρώ από τον τότε πρωθυπουργό Κύριο Σημίτη. Στην συνέχεια ο Λουκάς Παπαδήμος μεταβαίνει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όπου μέχρι και τον διορισμό του στην Ελλάδα σαν πρωθυπουργού παραμένει εκεί. Φτάνει λοιπόν η στιγμή που όλοι οι Έλληνες περιμένουν για να δώσουν την απάντηση τους, οι εκλογές. Μπαίνει πάλι το κλασσικό και γραφικό πλέον ερώτημα – εκβιασμός ΕΥΡΩ Η’ ΔΡΑΧΜΗ και ο κόσμος τετραπλασιάζει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, ανασταίνει την ΝΔ, θάβει το ΠΑΣΟΚ και βρίσκει αποκούμπι στην Χ.Α. Στις επόμενες 3 μέρες δεν δημιουργείτε κυβέρνηση και σε ένα μήνα πηγαίνουμε πάλι στις κάλπες. Την περίοδο μεταξύ 1ης και 2ης εκλογικής αναμέτρησης ο κόσμος «σηκώνει» 15 δις ευρώ από τις Ελληνικές τράπεζες φοβούμενοι την επιστροφή στην δραχμή. Και ενώ όλοι περιμένουν πως και πως την αναμέτρηση αυτή για να δώσουν ένα μάθημα στα μνημονικά κόμματα ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ φωνάζει «δεν θέλω να κυβερνήσω… προτιμώ αντιπολίτευση» ο κόσμος επιλέγει ΕΥΡΩ και η ΝΔ βγαίνει 1ο κόμμα. Μετά από 3 μέρες σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και οδηγούμαστε στο ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 που ψηφίστηκε μερικές μέρες πριν. Εκεί λοιπόν έγκειται η δική μας ευθύνη. Ας μην πάει κανείς να ψηφίσει, μα κανείς. Αυτό όμως στην Ελλάδα δεν γίνεται, γιατί υπάρχουν ακόμα κομματόσκυλα, δημόσιοι υπάλληλοι που αισθάνονται ακόμα και ίσως από 20-30 χρόνια υποχρέωση σε ένα κόμμα, συνδικαλιστές που βλέπουν ότι το κόμμα που τους έτρεφε τόσα χρόνια πέθανε και πρέπει να βρούνε αλλού αίμα να ρουφήξουν και φυσικά υπάρχουν πολίτες – για να μην στοχοποιώ κοινωνικές ομάδες - που απλά σκέφτονται κοντόφθαλμα για τα λεφτά τους, μη καταλαβαίνοντας ότι η αγοραστική τους αξία μετά από 4 μειώσεις μισθών, 30-32% ανεπίσημη ανεργία και 7% ύφεση έχει φτάσει σχεδόν σε μηδενικό σημείο. Το δυστύχημα είναι ότι μετά από τις όποιες θυσίες έχει κάνει ο έλληνας και για μένα λυπάμαι μόνο τους συνταξιούχους – γιατί πλήρωσαν 30-35-40 χρόνια ασφάλεια και τώρα τους λένε δεν έχεις σύνταξη, δεν έχεις φάρμακα, δεν έχεις περίθαλψη- το σύστημα και οι πολιτικοί συνεχίζουν τα ψέματα. Ξέρουν ότι όλα αυτά που ψηφίζουν δεν θα γίνουν ποτέ και θα έρθει ένα καινούριο μνημόνιο για να κάνει αυτά που δεν έκανε το προηγούμενο. Η χώρα πάσχει από έλλειψη λογικής εδώ και χρόνια. Η αλήθεια πονάει πάντα. Είναι σαν το χάπι, στην αρχή είναι αηδία όμως σε κάνει καλά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι, ό,τι έγινε ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο. Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν τους διέπει η ανικανότητα. Πρέπει όμως να σκεφτούμε ότι εμείς τους επιλέγουμε τόσα χρόνια τώρα. Θα κλείσω λέγοντας ότι πάνω από όλα πρέπει να αλλάξουμε ΕΜΕΙΣ!!!!! Να είστε όλοι καλα….. Θεοδόσης Κοριτσίδης