ΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΠΕΡΑΚΗ-

Ξεκινώντας να γράφω αυτό το κείμενο προσδοκώ στο τέλος του να συμβούν δύο πράγματα απ τη μεριά σας. Πρώτον να μην σας κουράσει η ανάγνωση του και δεύτερον και κυριότερο να σας βρει εν μέρει, αν όχι ολοκληρωτικά, σύμφωνους η άποψη που θα εκφραστεί. Πριν ξεκινήσω να τονίσω ότι πρόκειται για την δική μου προσωπική γνώμη, την οποία δεν επιβάλλω σε κανέναν! Απλά σας την παραθέτω στο κείμενο που ακολουθεί. Θα προσπαθήσω λοιπόν σε λίγες γραμμές ενός κειμένου να σας παραθέσω τις σκέψεις μου γι αυτό το φαινόμενο που τείνει να πάρει τεράστιες διαστάσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε δεκάδες χώρες ανά τον κόσμο, το φαινόμενο του φασισμού! Θα μπορούσαμε ίσως να μιλάμε για μέρες ολόκληρες για να φτάσουμε σε ένα λογικό συμπέρασμα γι αυτό το "πρόβλημα", αν θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι, της σύγχρονης κοινωνίας. Συγκεκριμένα για την Ελλάδα μια λύση θα ήταν να πούμε πως η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα τα τελευταία χρόνια, έχει στρέψει τον κόσμο στα άκρα. Είναι όμως η στροφή προς τα άκρα η λύση για όλα αυτά? Δεν νομίζω! Ο φασισμός λοιπόν ως κάποια μορφής ιδεολογία έχει τρυπώσει για τα καλά στην καθημερινότητα των Ελλήνων δημιουργώντας "οπαδούς" σε όλες τις ηλικίες, χωρίς να παίζει κάποιο ρόλο η ταξική θέση στην κοινωνία, αυτών των ανθρώπων. Ίσως οι πολύ νεότεροι σε ηλικία δεν γνωρίζουν πως αρκετά χρόνια πριν οι Έλληνες μετανάστευαν στην Αμερική, στην Αυστραλία, στην Γερμανία, για τους ίδιους λόγους για τους οποίους πολλοί συνάνθρωποι μας διαλέγουν την χώρα μας, για ένα καλύτερο αύριο, ασχέτως αν σαν χώρα αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δεν μπορεί να το προσφέρει! Για τους μεγαλύτερους σε ηλικία που απλά κλείνουν τα μάτια τους στην πραγματικότητα, ξεχνώντας τα χρόνια προσφυγιάς των Ελλήνων, δεν θα κάνω κανένα σχόλιο. Οι νεότεροι όμως, που ίσως δεν έχουν μια ολοκληρωμένη γνώμη και άποψη περί ιδεολογικών αντιλήψεων είναι έρμαιο, ας το πούμε "συλλόγων", που αναπαραγάγουν τον φασισμό ως την μόνη λύση στα όποια προβλήματα της χώρας!!! Το φαινόμενο λοιπόν του φασισμού, χωρίς ποτέ κανείς να έχει καταφέρει να το προσδιορίσει ακριβώς σαν ιδεολογία, για μένα εκφράζει την αντιδημοκρατική αντίληψη, τις απόλυτες αποφάσεις, ακόμη και την βία σε πολλές περιπτώσεις. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, όλοι λίγο πολύ, έχουμε γίνει μάρτυρες περιστατικού βίας με αφορμή το φασιστικό "ιδεώδες"... Στο σχολείο, στο γήπεδο, στη δουλειά, στην καθημερινότητα μας γενικότερα και κάπου εδώ έχω να σας ρωτήσω το εξής: Τον χρειαζόμαστε στ αλήθεια? Ας μας προβληματίσει όλους ανεξαιρέτως ιδεολογικών απόψεων αυτό το ερώτημα! Κάποτε συμπατριώτες μας Έλληνες έδιναν τη ζωή τους για να πολεμήσουν τον φασισμό και τον ναζισμό. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να μας προβληματίζει για το πόσο στην ουσία χρειαζόμαστε τον φασισμό στη ζωή μας, αυτές τις ρατσιστικές αντιλήψεις και τι βίαιη συμπεριφορά εναντίον χιλιάδων συνανθρώπων μας που είτε νόμιμα είτε παράνομα βρέθηκαν στη χώρα μας. Αν λοιπόν πιστεύετε πως η λύση για το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης στη χώρα μας είναι ο ξυλοδαρμός ή οποιαδήποτε άλλη μορφή σωματικής και ψυχολογικής βίας σ αυτούς τους ανθρώπους τότε συγνώμη αλλά είστε πολλά χρόνια πίσω. Ναι πίσω, σε εποχές που ο φασισμός είχε κι εκείνος μια κάποια ακμή στις κοινωνίες διαφόρων χωρών. Σ αυτά τα χρόνια αγαπητοί αναγνώστες, προσπαθούν να μας γυρίσουν κάποιοι, δρώντας ανεξέλεγκτα, χωρίς περιορισμούς στο πως θα χειριστούν καταστάσεις και περιστατικά ωμής βίας. Για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι το "πέρασμα" του φασισμού στους νέους, οι φασιστικές αντιλήψεις τους και οι χαμηλού επιπέδου γνώσεις τους περί αντιμετώπισης λαθραίας εισβολής σε κάποια χώρα, να γίνουν οι μόνες απαντήσεις για όλους εμάς. Τους ακούμε να μιλάνε για πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια. Δεν θυμάμαι ποτέ ο Χριστός να είπε ότι είναι φρόνιμο να βιαιοπραγείς σε συνανθρώπους σου επειδή προέρχονται από άλλη χώρα και στη δική σου βρίσκονται χωρίς βίζα παραμονής. Δεν πιστεύω (κι ελπίζω να μην συμβαίνει) κάποιος γονιός σε μια "υγιή" οικογένεια να μαθαίνει στα παιδιά του τη βία σε ανθρώπους με διαφορετικό χρώμα δέρματος! Φτάνουμε στη πατρίδα! Τι είναι άραγε ο πατριωτισμός? Τι σχέση έχει με τον φασισμό? Θα σας απαντήσω ευθύς αμέσως, ΚΑΜΙΑ. Απλά όλοι εκείνοι που ασπάζονται τον φασισμό χρησιμοποιούν την έννοια του πατριωτισμού για να καλύψουν τη σκληρότητα και τη βαρβαρότητα του φασισμού. Είναι δύο έννοιες οι οποίες εύκολα μπερδεύονται και το ίδιο εύκολα τις ξεχωρίζεις! Μην ενδίδετε τόσο εύκολα λοιπόν στα λόγια ενός φασίστα που θα ισχυριστεί πως αγαπάει την πατρίδα του περισσότερο από εσάς. Το ενδεχόμενο να μισεί οποιονδήποτε με διαφορετική ιθαγένεια από εκείνον είναι πολύ μεγαλύτερο απ όσο μπορείτε να φανταστείτε! Μίσος, ένα συναίσθημα από το οποίο ο φασισμός "τρέφεται", συναίσθημα που τον βοηθάει να "επιβιώνει" ανάμεσα μας, να διαιωνίζεται. Το μίσος μας συχνά μας ωθεί στα άκρα, αλλά θα ήταν πολύ απλό να πούμε πως αυτό μόνο φταίει για την έξαρση του φαινομένου στις μέρες μας. Αντίδραση? Μα τι θα καταφέρουμε με το να περάσουμε στα παιδιά μας μια ιδεολογία την οποία δεν μπορούμε αντικειμενικά να την προσδιορίσουμε? Μια ιδεολογία όπου η βία επιτρέπεται, απλά μόνο σε "βάρβαρους"? Κι ας βγουν όλοι αυτοί που τον ασπάζονται να πουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Τον εαυτό τους ίσως τον πείσουν! Εμένα πλέον δεν μπορούν! Εφόσον έχουμε φτάσει στο σημείο να μας προλαβαίνουν τα γεγονότα, ξυλοδαρμοί, ενέδρες και ψυχολογική βία μέσω ενός κινήματος "πατριωτών", που μέλημα τους είναι η "εξυγίανση" της Ελληνικής κοινωνίας προωθώντας την βία, είμαστε πλέον στο σημείο που πρέπει να αναρωτηθούμε, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι ακολουθώντας τα βήματα του φασισμού? Ανυπομονούσα να φτάσω σ αυτό το σημείο το κείμενο για να σας γράψω το εξής: Μήπως ο φασισμός μας κάνει να ξεχνάμε την ανθρωπιά μας? Το "αγαπάτε αλλήλους" δηλαδή ειπώθηκε μόνο για τους ομοεθνής και όχι γενικά για τον συνάνθρωπο μας? Κλείνοντας, γιατί ίσως και να κούρασα, ελπίζω πως δεν παρεξηγήθηκα, διότι το ανέφερα και στην αρχή του κειμένου πρόκειται για προσωπική άποψη, την οποία δεν επιβάλλω και αν σε κάποια σημεία χρησιμοποιήθηκε δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο είναι γιατί ελπίζω πως δεν είμαι μόνος μου σ αυτό! Θα μπορούσα να γράψω ακόμη πολλά και ίσως να συμβεί στο μέλλον (αν και θα προτιμούσα να μην μου δοθεί η αφορμή να το κάνω) όμως διαλέγω να σταματήσω εδώ, για τώρα! Δεν ελπίζω πως κάποιος "φασίστας" θα αλλάξει γνώμη! Ελπίζω όμως πως πολλοί από εσάς που ίσως κάποτε να τον ακολουθούσατε, τώρα θα το σκεφτείτε μερικές φορές παραπάνω, όχι για μένα, ούτε για σας... Για το μέλλον! Για τα παιδιά και τα εγγόνια που θα αφήσουμε πίσω μας! Υ.Γ. 1: Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες και οι "φίλοι" μας νεοέλληνες φασίστες... Υ.Γ.2: Imagine all the people, living life in piece...!