ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΜΕΡΑ

Τη μέρα ψήφισης των μέτρων, την 7η Νοεμβρίου, έλαβαν χώρα στην ελληνική Βουλή αρκετά κωμικοτραγικά περιστατικά και προέκυψαν πολλά ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Τα γεγονότα ξεκίνησαν από νωρίς το πρωί όταν ο κ. Τσίπρας κατήγγειλε ότι είναι αντισυνταγματικό να περάσουν τα μέτρα σε ένα άρθρο και κάλεσε το προεδρείο της Βουλής να ψηφίσουν οι βουλευτές επ’ αυτού. Εκείνη τη στιγμή η πλειοψηφία των βουλευτών της συμπολίτευσης απουσίαζε και αυτό έφερε αλαλούμ, καθώς ο πρόεδρος της Βουλής ‘’μπέρδεψε’’ το αποτέλεσμα, μιας και τα μελή της αντιπολίτευσης υπερτερούσαν, και επικαλούμενος τον κανονισμό της Βουλής πήρε την απαραίτητη παράταση χρόνου ώστε να επιστρέψουν άρον – άρον στο Κοινοβούλιο οι βουλευτές της συγκυβέρνησης. Αστείο περιστατικό αναμφίβολα, που δείχνει ότι πολλοί βουλευτές δεν έχουν καταλάβει ούτε το ρόλο τους, ούτε τις υποχρεώσεις τους. Η μέρα βέβαια, επιφύλασσε και άλλα παρόμοια περιστατικά, με κορυφαίο όλων την έκτακτη τροπολογία που έφερε ο υπουργός Οικονομικών και αφορούσε την ένταξη των υπαλλήλων της Βουλής στο ενιαίο μισθολόγιο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι οι πιο προνομιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά το ερώτημα που προκύπτει είναι, για ποιο λόγο ο υπουργός έφερε τη συγκεκριμένη τροπολογία την ώρα της ψήφισης των νέων μέτρων. Ως άνθρωπος καχύποπτος πιστεύω ότι εξυπηρετούσε κυβερνητικές σκοπιμότητες η επιλογή της συγκεκριμένης μέρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αντέδρασαν , και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ ‘’χάιδεψε’’ τους υπαλλήλους της Βουλής, δείχνοντας για άλλη μια φορά ότι κλείνει το μάτι σε κάστες που ευεργετήθηκαν τα μέγιστα κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ο υπουργός κακώς έπραξε αποσύροντας για την ώρα την τροπολογία, αλλά από την άλλη είναι δύσκολο για όλους τους βουλευτές να πάνε κόντρα στα δικά τους παιδιά, κόντρα σε μια κατάσταση που οι ίδιοι δημιούργησαν και ανέχτηκαν τόσα χρόνια κόντρα στο λαϊκό αίσθημα… Τα περιβόητα μέτρα τελικά πέρασαν με 153 ‘’ναι’’. Ενδεχομένως η συγκυβέρνηση να περίμενε περισσότερες θετικές ψήφους. Αντ’ αυτού, είχαμε 6 διαγραφές στο ΠΑΣΟΚ και 1 στη ΝΔ. Με 153 βουλευτές, η κυβέρνηση είναι αρκετά τραυματισμένη και δεν είναι πιθανή η μακροημέρευσή της. Η ΔΗΜΑΡ, με εξαίρεση δυο βουλευτές της που ψήφισαν ‘’όχι’’, επέλεξε με το ‘’παρών’’ μια μεσοβέζικη τακτική και η στήριξή της στην κυβέρνηση δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Με την ψήφιση των μέτρων, η κυβέρνηση θα αρχίσει να μετρά αντίστροφα για την πτώση της. Αφενός διότι δεν έχει κανένα λαϊκό έρεισμα, αφετέρου οι άλλοι δυο κυβερνητικοί εταίροι δεν διανύουν και την καλύτερη περίοδό τους. Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, λόγω της πολιτικής που εφάρμοσε τα τελευταία 3 χρόνια έχει χάσει τεράστιο κομμάτι των παραδοσιακών δυνάμεων που το στήριζαν και ωθείται στον πολιτικό αφανισμό. Αλλά δεν είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ. Με την επικύρωση των πολύ σκληρών μέτρων, που πάνε το βιοτικό επίπεδο εκατομμυρίων Ελλήνων 50 χρόνια πίσω, το πολιτικό προσωπικό που διαφέντευε τις τύχες της χώρας τόσα χρόνια επικύρωσε και τον πολιτικό του θάνατο, μιας και είναι πλήρως απονομιμοποιημένο στα μάτια του εκλογικού σώματος. Εκτός αυτού, με τη σταδιακή διάλυση του ΠΑΣΟΚ, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, του κεντρώου και αριστερού χώρου μένει πολιτικά άστεγο. Δημιουργούνται τρεις πόλοι, που θα διχάσουν ακόμα περισσότερο την ελληνική κοινωνία. Από τη μια μεριά οι πιστοί του μνημονίου, που εκφράζονται από τον κ. Σαμαρά και τη ΝΔ, από την άλλη οι αντιμνημονιακοί με τον ΣΥΡΙΖΑ και ο τρίτος και επικίνδυνος πόλος της Χρυσής Αυγής, η οποία ακόμα και την ημέρα της ψήφισης των μέτρων επέδειξε με τη στάση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της προσβλητική συμπεριφορά απέναντι στο θεσμό του Κοινοβουλίου. Επιπροσθέτως, με τα μέτρα που ψηφίστηκαν, η Ελλάδα όπως την ξέραμε, με το υποτυπώδες, αλλά υπαρκτό, κοινωνικό κράτος παύει να υπάρχει. Τα όποια εργασιακά δικαιώματα είχαν μείνει όρθια, γκρεμίζονται και το κράτος θα καταρρεύσει, καθώς μόνο ένας με παρωπίδες δεν θα μπορούσε να δει ότι οι πολίτες δεν είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν στη συνεχιζόμενη φορολογία και στις περικοπές. Τα νούμερα δεν θα βγουν και δεν πρόκειται να σημειωθεί κάποια θεαματική αλλαγή στα άδεια κρατικά ταμεία. Τέλος, την ημέρα ψήφισης των μέτρων, παρατηρήθηκε μια ραγδαία άνοδος της διάθεσης των Ελλήνων να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις. Όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας ανησυχούν, εκφράζονται, διαδηλώνουν και παίρνουν μέρος στο δημόσιο διάλογο. Αυτή είναι η ‘’βουβή πλειοψηφία’’ που αρχίζει να παίρνει πρωτοβουλίες. Αν είχαμε επιδείξει όλοι μας ανάλογη διάθεση όλα τα προηγούμενα ‘’ανέμελα’’ χρόνια, ενδεχομένως να μην είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο, μιας και αφενός θα ήμασταν καλύτερα πληροφορημένοι και αφετέρου θα ξέραμε συνειδητά ποιος πολιτικός φορέας μπορεί να μας εκπροσωπήσει. Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και όλοι όσοι ανησυχούν για το παρόν και το μέλλον της χώρας πρέπει να είναι σε επιφυλακή. Όπως και να έχει, η 7η Νοεμβρίου θα μείνει για όλους τους παραπάνω λόγους με μελανό χρώμα στην πολιτική και κοινωνική ιστορία της χώρας.